Αρουντάτι Ρόι: ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΑ ΔΑΣΗ – περπατώντας με τους συντρόφους.

«Οι ιθαγενείς της Κεντρικής Ινδίας είναι πασιφανές… αν δεν αντιστέκονταν, δεν θα υπήρχαν! Οι Χο, οι Οράον, οι Σαντάλ, οι Μούντα και οι Γκοντ, όλοι τους έχουν εξεγερθεί πολλές φορές ενάντια στους Βρετανούς, στους φοροεισπράκτορες και στους τοκογλύφους. Οι εξεγέρσεις τσακίστηκαν ανελέητα, πολλές χιλιάδες δολοφονήθηκαν, αλλά ο λαός δεν κατακτήθηκε ποτέ!»…
« Η κυβέρνηση αφού τους ξεκλήρισε και τους βύθισε σε ένα κατήφορο ένδειας, με μια λαθροχειρία, άρχισε να χρησιμοποιεί εναντίον τους --->>>

τη φτώχεια. Κάθε φορά που χρειαζόταν την εκτόπιση ενός μεγάλου πληθυσμού- για φράγματα, αρδευτικά έργα, ορυχεία- μιλούσε για την «ενσωμάτωση των ιθαγενών στην κοινωνία» ή για την «απόδοση σε αυτόυς των καρπών της σύγχρονης ανάπτυξης»! … Όταν η κυβέρνηση αρχίζει να μιλάει για το καλό των ιθαγενών, τότε είναι καιρός να ανησυχεί κανείς!...
« Τα τελευταία πέντε χρόνια, περίπου, οι κυβερνήσεις έχουν υπογράψει εκατοντάδες συμφωνίες με επιχειρηματικούς οίκους, αξίας αρκετών δις. δολαρίων. Όλες είναι μυστικές και αφορούν χαλυβουργίες, εργοστάσια επεξεργασίας σιδηρομεταλλεύματος, υδροηλεκτρικά εργοστάσια, εργοστάσια αλουμινουργίας, φράγματα και ορυχεία. Για να μετατραπούν αυτές οι συμφωνίες σε πραγματικό χρήμα ΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ. Εξ ου κι αυτός ο πόλεμος».


Και σε όσους γεννήθηκαν στο μυαλό τους οι συνειρμοί για κάποιους άλλους ιθαγενείς…ας διαβάσουν και αυτό….το περί δημόσιας και δημοκρατικής διαβούλευσης ο λόγος:


« Στις 12 Οκτώβρη 2009 επρόκειτο να γίνει στη Λοχαντιγκούντα η υποχρεωτική δημόσια ακρόαση για το εργοστάσιο της Τata Steel κι εκεί θα μπορούσαν να συμμετάσχουν και απλοί άνθρωποι. Τελικά, έγινε σε μια μικρή αίθουσα, μέσα στο Ελεγκτήριο του Τζαγκνταλπούρ, πολλά μίλια μακριά, αποκλεισμένη από ισχυρές δυνάμεις ασφαλείας. Μεταφέρθηκε ένα νοικιασμένο κοινό 50 ιθαγενών, με ένα φυλασσόμενο κονβόι κυβερνητικών τζιπ. Μετά τη συνάντηση, ο Περιφερειακός Ελεγκτής συνεχάρη το λαό της Λοχαντιγκούντα για τη συνεργασία του. Οι τοπικές εφημερίδες, αν και γνώριζαν, δημοσίευσαν το ψέμα. Παρά τις αντιδράσεις των χωρικών, η αρπαγή της γης για το έργο έχει ξεκινήσει»!


Μήπως κι εμείς είμαστε οι ιθαγενείς αυτού του τόπου; Μήπως το δικό μας παρόν είναι οι αγώνες τους παρελθόντος από τους προγόνους μας; Μήπως το μέλλον των παιδιών μας καθρεφτίζεται στο παρόν των δικών μας αγώνων; Τα συμπεράσματα δικά σας!

Ρεσπέντζα