Μια ενδιαφέρουσα εργασία για την ανακύκλωση

Καταρχήν πρέπει να αναφέρουμε ότι στη σημερινή πολύ ανεπτυγμένη κοινωνία μας ο άνθρωπος δεν έχει τη δυνατότητα να απολαύσει πλήρως το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει, ενώ παράλληλα δεν μπορεί να προστατεύσει τον ίδιο του τον εαυτό.

Σήμερα, που η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε., έχει το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να βρει τρόπους να προστατεύσει την υγεία του ανθρώπου και γενικά κάθε ζωντανού οργανισμού πάνω στον πλανήτη.

Πρώτα απ’ όλα οι χώρες μέλη της ευρωπαϊκής κοινότητας πρέπει να συνεργαστούν σε λογική και αποτελεσματική βάση, ώστε να μπορέσουν να βρουν μακρόχρονες και δημιουργικές λύσεις.

Οι χώρες όλου του κόσμου πρέπει να συλλέγουν τα λύματα και να τα επεξεργάζονται προτού τα κάψουν. Έτσι θα μπορέσουν να απαλλαγούν από αιωρούμενα στερεά, τις διαλυμένες οργανικές ύλες και τις θρεπτικές ουσίες καθώς και από τα μικρόβια. Δεν πρέπει τα απόβλητα να καταλήγουν στη θάλασσα ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της φυσικής κληρονομιάς του ανθρώπου. Πρέπει να σεβόμαστε τις μελλοντικές γενιές που θα μας διαδεκτούν, εάν θέλουμε φυσικά να ζήσουν μια ήρεμη και υγιή ζωή.

Είμαστε ευτυχείς γιατί στην Πάφο λειτουργεί ήδη ένας υπερσύγχρονος χώρος υγιεινής ταφής απόβλητων (ΧΥΤΑ), παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουν και οι άλλες επαρχίες.

 

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

 Αξίζει να αναφερθεί ότι  η προστασία του περιβάλλοντος μειώνει τα προβλήματα υγείας και συμβάλλει στη δημιουργία ενός φυσικού πολιτιστικού περιβάλλοντος.

Το κράτος πρέπει να επιβάλλει πρόστιμα σε όσους μολύνουν το περιβάλλον και σε εκείνους που δημιουργούν σοβαρές ζημιές και το τραυματίζουν.

Ο καθένας μας πρέπει να γίνει ευσυνείδητος και λογικός, ώστε να μπορέσει να προστατεύσει το άτομο του καθώς και τους συνανθρώπους του. Όποιος βλέπει παραβάτες πρέπει να τους σταματά από το να σκοτώνουν την πανέμορφη πηγή ζωής, το περιβάλλον.

Με τη γαλάζια σημαία που τοποθετείται στις σύγχρονες παραλίες μάς δίνεται η ευκαιρία να αποφεύγουμε τυχόν παραβιάσεις. Πρέπει όλοι μας να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας την ποιότητα του νερού, την ασφάλεια και τις διάφορες υπηρεσίες στους εξής τομείς: παραλία, περιβαλλοντική αγωγή και πληροφόρηση, καθώς και περιβαλλοντική διαχείριση.

Το περιβάλλον μάς ανήκει και οφείλουμε να το προστατεύσουμε. Χαιρόμαστε που ήδη κυματίζει η γαλάζια σημαία σε πολλές παραλίες της Πάφου.

Με την ένταξή μας στην Ε.Ε. έχουμε το δικαίωμα να συνεργαστούμε με παγκόσμιους οργανισμούς, για να βρούμε λύσεις για την προστασία της άγριας ζωής. Η Κύπρος οφείλει να προστατεύσει την άγρια φύση και τα είδη που την αποτελούν.

Πρέπει να αναφερθεί ότι μετά από δράσεις οργανωμένων δήμων των επαρχιών της Κύπρου 200 βιότοποι, 200 ζώα και περισσότερα από 500 είδη φυτών εντάχθηκαν σε αυτό το σύστημα προστασίας.

Το Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών πόρων και Περιβάλλοντος στην Κύπρο είναι υπεύθυνο για σχεδόν όλες τις πτυχές του κεκτημένου που σχετίζονται με τη φύση. Η βελτίωση της ποιότητας ζωής αποτελεί σημαντική αιτία για δημιουργία προσπαθειών εντός και εκτός Κύπρου.

Καθημερινά βλέπουμε άτομα να αρρωσταίνουν και να χάνουν την όρεξή τους για παραγωγή έργου. Ακόμη πολλοί από εμάς δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε κανονικά λόγω της έλλειψης καθαρού ατμοσφαιρικού αέρα. Το μονοξείδιο του άνθρακα και ο μόλυβδος που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα είναι δυνατό να προκαλέσουν ατμοσφαιρική ρύπανση.

Δηλαδή καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι όλοι φέρουμε ευθύνη για την κακή μεταχείριση των όσων προάγουν τη ρύπανση.

Κατά τη γνώμη μου πρέπει η παραγωγή αποβλήτων να μειωθεί ή τουλάχιστον να περιοριστεί δραστικά. Όλα τα προβλήματα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και να αναθεωρούνται όσο είναι δυνατό.

Οι χώροι υγειονομικής ταφής των αποβλήτων θα πρέπει να πληρούν κάποιες προδιαγραφές.

Τα επικίνδυνα, τα μη επικίνδυνα και τα αδρανή απόβλητα θα πρέπει να καταλήγουν σε καθορισμένους απομακρυσμένους τόπους υγειονομικής ταφής, δηλαδή μακριά από κατοικημένες περιοχές.

Ας μην ξεχνούμε πως περιβάλλον σημαίνει ποιότητα ζωής.

Χάρης Λεωνίδου, Β4

 

 

ΕΡΕΥΝΕΣ

 

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

ΠΡΟΒΛΗΜΑ:

Παρατηρούμε ότι στα σπίτια μας καθώς και στο σχολείο μας καθημερινά καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες υλικών, για τα οποία ξοδεύουμε τεράστια χρηματικά ποσά και παράλληλα ρυπαίνουμε το περιβάλλον. Τα υλικά αυτά όπως χαρτί, πλαστικά και γυαλί θα μπορούσαν να ανακυκλωθούν εξοικονομώντας χρήματα αλλά λόγω της μη επίδειξης του ανάλογου ενδιαφέροντος, τα υλικά αυτά μένουν αχρησιμοποίητα.

ΣΚΟΠΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ:

Ο σκοπός της έρευνας αυτής είναι να δούμε πόσο ευαισθητοποιημένος είναι ο κόσμος στα θέματα ανακύκλωσης. Μέσα από τα αποτελέσματα μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα και εισηγήσεις για την επίλυση του τόσο σοβαρού αυτού προβλήματος.

Κέρδη από την ανακύκλωση

Ενώ όλο και περισσότεροι δήμοι και κοινότητες, στρέφονται στα προγράμματα ανακύκλησης συχνά αποδεικνύεται ότι το κόστος της είναι μεγάλο. Η ανακύκληση είναι πολυέξοδη διαδικασία, κυρίως στην αρχή της και η απόσβεση των εξόδων είναι μακροχρόνια.

Αρχικά απαιτούνται επενδύσεις για επιπλέον φορτηγά και πρέσες, καθώς και για τη μισθοδοσία των χειριστών τους. Το κόστος της περισυλλογής ανακυκλώσιμων υλικών είναι υψηλότερο από το αντίστοιχο για τα κοινά σκουπίδια.

Τα κοινά απορριμματοφόρα «αλέθουν» το περιεχόμενό τους, ενώ αυτά των ανακυκλώσιμων υλικών, απλά τα μεταφέρουν, με αποτέλεσμα, τα απορριμματοφόρα των ανακυκλώσιμων να γεμίζουν πολύ πιο γρήγορα, χωρίς να μπορούν να μεταφέρουν το μέγιστο δυνατό φορτίο.

Τα χαρτιά διαχωρίζονται από τα άλλα ανακυκλώσιμα υλικά και πηγαίνουν σε ειδικά εργοστάσια, όπου γίνεται διαλογή μαζών και από εκεί στέλνονται στα εργοστάσια, που τα ξανακάνουν συσκευασίες ή ο,τιδήποτε άλλο.

Τα εργοστάσια διαλογής έχουν υψηλά έξοδα λειτουργίας, λόγω του μεγάλου κόστους των μηχανημάτων και της χαμηλής τιμής των ευτελών υλικών που παράγουν, όπως το χαρτί, το γυαλί και το πλαστικό. Το πλαστικό είναι το πιο ζημιογόνο υλικό, γιατί η συλλογή και διαλογή του είναι εξαιρετικά δύσκολη και η αξία του χαμηλή.

Το κόστος της ανακύκλησης βέβαια θα πρέπει να συγκριθεί με το κόστος της απόρριψης των σκουπιδιών.

Σε αρκετές περιοχές, η ανακύκληση είναι συμφερότερη.

Στο μέλλον το υψηλό κόστος για τη λειτουργία χωματερών και αποτεφρωτήρων, σύμφωνα με τα νέα οικολογικά στάνταρτ, θα αναδείξει την ανακύκληση ως την προσφερότερη οικονομικά λύση. Άλλος ένας οικονομικός παράγοντας, που θα αυξήσει την απόσταση ανάμεσα στην ανακύκληση και την απόρριψη, είναι η αύξηση της τιμής των ανακυκλώσιμων υλικών.

Οι τιμές αυτές, που έχουν τάση ν’ ανεβούν, κάνουν την ανακύκληση πολύ ελκυστική για όλες τις πόλεις.

Στην αύξηση, θα βοηθήσει πιο αποτελεσματικά η ολοένα και αυξανόμενη χρήση ανακυκλώσιμων υλικών. Η στροφή από τις πρώτες ύλες στην ανακύκληση, απαιτεί σημαντικές επενδύσεις, που θα χρειαστεί καιρός για ν’ αποσβεστούν. Όλο και περισσότερες βιομηχανίες κάνουν αυτή τη στροφή, παρακινούμενες από την περιβαλλοντική νομοθεσία και τη δημόσια απαίτηση.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ – ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ

Το ερωτηματολόγιο της έρευνας μας απαντήθηκε από ίσο αριθμό αγοριών και κοριτσιών.

Οι 8 εκ των 10 ερωτηθέντων γνώριζαν για την ανακύκλωση (2^η ερώτηση) και μπόρεσαν να μας απαντήσουν σωστά στην 3^η ερώτηση για το ποια είναι τα ανακυκλώσιμα υλικά, σε αντίθεση με τους 2 απ’ τους 10 που δεν γνώριζαν ούτε τι είναι η ανακύκλωση.

Ακολούθως (ερώτηση 4^η) ρωτήσαμε τους μαθητές κατά πόσο συμμετέχουν στην ανακύκλωση ή κατά το πόσο είναι ευαισθητοποιημένοι σε αυτό το θέμα. Αρχικά διαπιστώσαμε ότι κανείς από τους 10 δεν χρησιμοποιεί πάντοτε κάδο ανακύκλωσης. Το 50% δεν χρησιμοποιεί καθόλου κάδους ανακύκλωσης ενώ το 20% χρησιμοποιεί μερικές φορές και το άλλο 30% σπάνια.

Παρ’ όλα αυτά παρατηρήσαμε (ερώτηση 5^η) ότι οι περισσότεροι (80%) ανάφεραν ότι δεν έχουν καλάθους ανακύκλωσης στην περιοχή τους, σημαντικός παράγοντας στη μη συμμετοχή τους στην ανακύκλωση, όπως και ακολούθως (ερώτηση 6^η) παρατηρήσαμε ότι μόνο 20% φάνηκε αρνητικό στη συμμετοχή, με τους υπόλοιπους να φαίνονται πρόθυμοι, αν υπάρχουν κάλαθοι ανακύκλωσης.

Στη συνέχεια (ερώτηση 7^η) ρωτώντας κατά πόσο θεωρούν σημαντική την ανακύκλωση, το 50% απάντησε αρκετά σημαντική και το 40% λίγο σημαντική, αρκετά ενθαρρυντικό για το μέλλον.

Από τα αποτελέσματα συνοπτικά παρατηρούμε ότι η συμμετοχή στην ανακύκλωση θα αυξανόταν αν υπήρχε περισσότερη προώθηση της και φροντίδα από τους αρμόδιους φορείς. Η ευαισθησία από τους νέους τουλάχιστον είναι υπαρκτή απ’ ότι παρατηρήσαμε, όμως μη τεχνικά εφαρμόσιμη. Η πρόθεση για συμμετοχή υπάρχει και θα έπρεπε να αξιοποιηθεί κατάλληλα.

Εισηγήσεις:

·               Αρκετοί εισηγήθηκαν προώθηση της ανακύκλωσης μέσα από διαφημίσεις καθώς και ενημέρωση και ευαισθητοποίηση μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

·               Αγορά και τοποθέτηση κάδων ανακύκλωσης σε στρατηγικά σημεία, έτσι ώστε να εξυπηρετούν τους πλείστους πολίτες.

·               Διδασκαλία και προτροπή για συμμετοχή στην ανακύκλωση στο σχολείο.

 

Πολύ σωστές οι εισηγήσεις των μαθητών (ερωτηθέντων) και με την σειρά μας συμπληρώνουμε:

·               Οποιαδήποτε μορφή διαχείρισης σκουπιδιών, ακόμη και η ανακύκλωση έχει περιβαλλοντικές επιδράσεις.

·               Πολλά αντικείμενα μπορούμε όμως να τα διορθώσουμε και να τα ξαναχρησιμοποιήσουμε και όχι να τα πετάξουμε. Για παράδειγμα το χαρτί: τις παλιές φωτοτυπίες από τη δουλειά μας μπορούμε να τις δώσουμε στα παιδιά μας για να ζωγραφίζουν. Τα πλαστικά κιβώτια που μας είναι άχρηστα μπορούμε να τα κάνουμε γλάστρες.

·               Όταν θέλουμε να αγοράσουμε κάτι, θα πρέπει να ψάχνουμε για την πιο φιλική στο περιβάλλον συσκευασία. Να αγοράζουμε συμπυκνωμένα προϊόντα και ανταλλακτικά ή τουλάχιστον να αγοράζουμε οικονομικές συσκευασίες.

·               Το επόμενο βήμα μετά την «ποσοτική μείωση», είναι να επιλέγουμε προϊόντα που έχουν ανακυκλώσιμη συσκευασία ή συστατικά.

Διαπιστώσεις:

·               Η ανακύκληση θα επιβιώσει μόνο όταν οι βιομήχανοι χρησιμοποιούν ανακυκλώσιμα υλικά και οι επιλογές των καταναλωτών το απαιτήσουν.

Δηλαδή, αυτός που πραγματικά κάνει ανακύκλωση, είναι αυτός που αγοράζει ανακυκλώσιμα προϊόντα.

Είναι πολύ εύκολο να βρεις κάποιες ανακυκλώσιμες κατηγορίες προϊόντων.

Σήμερα, σχεδόν κάθε τύπου χαρτί, από εφημερίδα έως χαρτί φαξ είναι ανακυκλώσιμο, αλλά και πολλά τρόφιμα είναι συσκευασμένα σε ανακυκλώσιμα πλαστικά.

·               Υπάρχουν επίσης και μη ανακυκλώσιμες πλαστικές συσκευασίες με ανακυκλώσιμα συστατικά.

·               Συσκευασίες από αλουμίνιο, γυαλί ή ατσάλι, έχουν μεγάλη περιεκτικότητα ανακυκλώσιμων συστατικών.

·               Συμπερασματικά, είναι σημαντικό να ανακυκλώνεις ότι μπορείς, αλλά με το σωστό τρόπο.

·               Προσφέρεις θετικά στην εθνική οικονομία από άποψη εξοικονόμησης φυσικών πόρων.

Αν έχεις εντελώς αρνητική άποψη για την ανακύκλωση, τουλάχιστον μη ρίχνεις τις σακούλες των σκουπιδιών σου στους κάδους με τα χαρτιά για ανακύκληση, κάνοντάς τα άχρηστα!

Με αυτές τις κατατοπιστικές συμβουλές και εισηγήσεις κλείνουμε την έρευνα μας με την ελπίδα ότι βάλαμε και εμείς το λιθαράκι μας στην προσπάθεια για προστασία του περιβάλλοντος, το οποίο δανειζόμαστε απ’ τους απογόνους μας!

Πολύμνιος Αυγουστή, Α2

Κωνσταντίνος Γένης, Α2

Χριστιάνα Δημητριάδη, Α2

 

 

 

 

ΣΠΑΤΑΛΗ ΝΕΡΟΥ: ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Εντοπισμός Προβλήματος:

Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος είναι η ανομβρία. Στη χώρα μας, επειδή επικρατεί μεσογειακό, ήπιο κλίμα, δε βρέχει σχεδόν καθόλου. Το πρόβλημα αυτό επιβαρύνεται και από την άσκοπη σπατάλη νερού από τους κατοίκους.

Έτσι κι εμείς αποφασίσαμε, στα πλαίσια του μαθήματος του Σχεδιασμού και Τεχνολογίας, να κάνουμε μια έρευνα για τη σπατάλη του νερού που γίνεται στην Πάφο.

Σκοπός Έρευνας:

Σκοπός της έρευνας μας είναι να διαπιστώσουμε αν πραγματικά γίνεται σπατάλη νερού, να καταγράψουμε τη γνώμη των ανθρώπων γι’ αυτό το θέμα και να βρούμε τρόπους εξοικονόμησης νερού.

 

Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που η Κύπρος αντιμετωπίζει από αιώνες είναι η έλλειψη του νερού. Οι ανομβρίες είναι πολύ συχνό φαινόμενο και πολλές φορές στο παρελθόν η Κύπρος κόντεψε να ερημωθεί.

Ποταμοί με σταθερή και ολόχρονη ροή δεν υπάρχουν παρά μόνο χείμαρροι, η δε βροχόπτωση ήταν πάντα χαμηλή και ακανόνιστα κατανεμημένη, τόσο χρονικά όσο και γεωγραφικά. Σύμφωνα με μια μακρά σειρά παρατηρήσεων η μέση ετήσια βροχόπτωση, περιλαμβανομένης και της χιονόπτωσης, είναι περίπου 500 χιλιοστόμετρα, ενώ κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια (1971 – 2000) έχει μειωθεί στα 460 χιλιοστόμετρα.

Μέχρι το 1970, τα υπόγεια νερά αποτελούσαν τις κύριες πηγές νερού τόσο για άρδευση όσο και για ύδρευση, με αποτέλεσμα τα υδροφόρα στρώματα σε πολλές περιοχές της Κύπρου, να αρχίσουν να εξαντλούνται ή και να γίνονται προβληματικά με την εισροή θαλάσσιου νερού. Παράλληλα, μεγάλες ποσότητες όμβριου ύδατος πήγαιναν ανεκμετάλλευτες στη θάλασσα και χάνονταν.

Το πρόβλημα και η εξελικτική επιδείνωσή του διαγνώστηκε έγκαιρα από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, που με τη βοήθεια διεθνών οργανισμών κατέστρωσαν ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα για την ικανοποιητική αντιμετώπισή του.

Αμέσως μετά την ανεξαρτησία, η προσοχή στράφηκε στη συστηματική μελέτη και κατασκευή υδατικών έργων, τόσο εμπλουτιστικών όσο και αποθηκευτικών. Το πρώτο βήμα αφορούσε τον καταρτισμό ολοκληρωμένου προγράμματος επισκόπησης και αξιολόγησης των υδατικών πόρων της νήσου και ακολούθησε η εφαρμογή ενός μακροπρόθεσμου προγράμματος εκτέλεσης έργων υδατικής ανάπτυξης, στα οποία περιλαμβάνεται η κατασκευή μεγάλου αριθμού φραγμάτων.

Έτσι, σήμερα, η αποθηκευτική ικανότητα των φραγμάτων ανέρχεται στα 307,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα (ΕΚΜ) νερού περίπου, σε σύγκριση με 6 ΕΚΜ που ήταν το 1960, μια επίδοση πραγματικά εντυπωσιακή, αν συγκριθεί με άλλες χώρες του μεγέθους και του επιπέδου ανάπτυξης της χώρας μας.

Στα πλαίσια του προγραμματισμού αυτού κατασκευάστηκαν τα Μεγάλα Υδατικά Έργα, όπως του Νότιου Αγωγού, του Βασιλικού – Πεντάσχοινου, της Πιτσιλιάς, της Πάφου και της Πόλης Χρυσοχούς, καθώς και άλλα μικρότερα που αποτελούν σήμερα τη βασική υποδομή πάνω στην οποία στηρίζεται η γεωργική ανάπτυξη, η υδατοπρομήθεια πόλεων και χωριών, καθώς και η ανάπτυξη πολλών άλλων τομέων της οικονομίας μας.

Παρά το εντυπωσιακό έργο που επιτελέστηκε στον τομέα της υδατικής ανάπτυξης, δυστυχώς, λόγω της αυξανόμενης ζήτησης νερού και της πτωτικής τάσης της βροχόπτωσης, εξαιτίας των γνωστών πλέον ανά το παγκόσμιο κλιματικών αλλαγών και του φαινόμενου του Θερμοκηπίου, οι διαθέσιμες ποσότητες νερού για ύδρευση και άρδευση δεν ήταν αρκετές, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να εφαρμοστούν περιορισμοί στην παροχή νερού με δυσμενείς επιπτώσεις στο γεωργικό τομέα, την κοινωνική ζωή και γενικά στην οικονομία του τόπου.

Με βάση τα ευρήματα της πρόσφατης μελέτης που ετοίμασε το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων σε συνεργασία με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, η μέση βροχόπτωση της περιόδου μετά το 1970 (1971 – 2000), είναι χαμηλότερη της μέσης βροχόπτωσης της παλαιότερης περιόδου (1917 – 1970). Η μείωση αυτή κυμαίνεται, σε διάφορες περιοχές της Κύπρου, από 10% μέχρι και 25%. Η μέση μείωση υπολογίζεται στα 20%. Η μεγαλύτερη μείωση έχει παρατηρηθεί στο Τρόοδος. Η μείωση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του διαθέσιμου νερού στη χώρα. Η μείωση της μέσης ετήσιας εισροής στα φράγματα κυμαίνεται από 24% μέχρι και 58% με μέση τιμή γύρω στο 40%. Δηλαδή, οι ποσότητες του επιφανειακού νερού που διαθέτει σήμερα το νησί είναι κατά 40% μικρότερος από τις ποσότητες που υπολογιζόταν ότι διέθετε πριν το 1970.

Η μελέτη έχει επίσης παρουσιάσει ότι οι υπόγειοι υδάτινοι πόροι της Κύπρου υπεραντλούνται κάθε χρόνο κατά 40% από την επιτρεπόμενη ασφαλή τους απόδοση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη συνεχή πτώση της στάθμης των υπόγειων νερών, την εξάντληση των αποθεμάτων τους και τη ραγδαία και συνεχή επέκταση των περιοχών των υδροφορέων που καταστρέφονται από τη διείσδυση της θάλασσας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ

Από τις απαντήσεις που πήραμε από τα ερωτηματολόγια καταλήξαμε σε κάποια συμπεράσματα:

·               Οι περισσότεροι μαθητές είναι ευαισθητοποιημένοι στο θέμα της έλλειψης νερού και προσπαθούν όπως αποδείχτηκε να εξοικονομήσουν νερό με τον κάθε δυνατό τρόπο.

·               Υπάρχουν μερικοί που σπαταλούν νερό άσκοπα χωρίς να τους νοιάζει αν μετά θα υπάρχει ή όχι νερό.

·               Σχεδόν όλοι ξέρουν από ένα τρόπο εξοικονόμησης νερού, και αν υποθέσουμε ότι τον εφαρμόζουν, τότε υπάρχει μεγάλη προσπάθεια για εξοικονόμηση νερού.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ:

Αφού μελετήσαμε προσεκτικά τις απαντήσεις έχουμε και εμείς με τη σειρά μας κάποιες εισηγήσεις που ίσως βοηθήσουν στη μείωση του προβλήματος.

·               Θα πρέπει να εξοικονομούμε περισσότερο νερό απ’ ότι τώρα. Μερικοί τρόποι εξοικονόμησης είναι να μην αφήνουμε βρύσες άσκοπα να τρέχουν κατά τη διάρκεια του μπάνιου, του πλυσίματος των πιάτων, κατά το πότισμα κ.ά.

·               Θα πρέπει οι αρμόδιοι φορείς να διοργανώνουν σεμινάρια, έτσι ώστε να ενημερώνονται οι πολίτες για το πρόβλημα που υπάρχει και να ευαισθητοποιηθούν συμβάλλοντας στην ελάττωσή του.

·               Θα πρέπει όλοι μαζί να βάλουμε στόχο μας τη μείωση σπατάλης νερού, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε και στο μέλλον, αφού το νερό είναι βασική προϋπόθεση για την ύπαρξή μας.

Χριστοφόρου Χαρούλα, Α9

Χρίστου Νικολέττα, Α9

 Λύκειο Μακαρίου