Μυθολογία : Ο Άγριος Λύκος της Δίρφυς

Η Δίρφυς, το πανύψηλο βουνό της Εύβοιας, δεν φιλοξενεί μόνο την αγριάδα της φύσης και τη γαλήνη του τοπίου, αλλά και μύθους που χάνονται στα βάθη του χρόνου. Ένας από τους πιο ενδιαφέροντες και λιγότερο γνωστούς ήρωες της μυθολογίας που συνδέονται με το βουνό είναι ο Λύκος, ο «Άγριος Λύκος της Δίρφυς». Γιος του Υριέα και της νύμφης Κλονίης, απόγονος θεϊκής γενιάς, ο Λύκος βρέθηκε στο επίκεντρο τραγικών γεγονότων, αιματηρών συγκρούσεων και βασιλικών ανατροπών. Η πορεία του, από τα δάση της Δίρφυος έως τον θρόνο των Θηβών, αντανακλά την αμφίσημη μοίρα των μυθικών μορφών: δόξα, εξουσία, αλλά και πτώση.

Ας δούμε ποιος ήταν ο Άγριος Λύκος της Δίρφυς; 
Μυθολογικός Δίρφυος ήρωας γιος του Υριέα και της νύμφης Κλονίης, εγγονός της Πληάδες Αλκυώνης και του Ποσειδώνα, αδελφός του Νυκτιέα.

Δεν αναφέρεται πουθενά ποιο ακριβώς μέρος της Δίρφυς ήταν πατρίδα του Λύκου. Από την ονομασία της τοποθεσίας Υέρια ή Ερια από τον πατέρα του Υριέα είναι ο πιθανότερος τόπος καταγωγής του. Μαζί με τον αδερφό του σκότωσαν τον Φλεγύα γιο του Άρη.

Μετά τον φόνο οι δύο φυγάδες βρήκαν καταφύγιο στην Θήβα, όπου πολιτικογραφήθηκαν από τον Πενθία ο οποίος ονόμασε τον Λύκο «πολέμαρχο», αρχηγό του στρατού. Μετά τον θάνατο του Πενθία βασίλεψε για είκοσι χρόνια. Στα χρόνια της βασιλείας του η κόρη του αδελφού του απέκτησε γιο από τον Δία. Φοβούμενοι όμως την οργή του θείου της και του πατέρα της κατέφυγε στη Σιφώνα και παντρεύτηκε τον Επωπέα.

Ο Λύκος βρήκε εντολή από τον αδελφό του Ναυκτιέα που είχε αυτοκτονήσει να τιμωρήσει τον Επωπέα. Εκστράτευσε εναντίον της Σικνυώνας σκότωσε τον Επωπέα και πήρε αιχμάλωτη την ανηψιά του Αντιόπη.

Όταν επέστρεψε στην Θήβα φονεύθηκε με την γυναίκα του Δίρκη από τον Αμφίωνα και τον Ζήθο. Ο Ευριπίδης στην «Τραγωδία του Ηρακλής Μαινόμενος» παρουσιάζει διαφορετικά τον μύθο.

Ο λύκος της Δίρφυς κατέλαβε τον θρόνο των Θηβών όταν ο Ηρακλής βρισκόταν στον Άδη για να φέρει τον Κέρβερο. Σκοτώθηκε όμως όταν ο Ηρακλής επέστρεψε από τον Άδη.

Ο μύθος του Λύκου της Δίρφυς είναι μια ακόμη υπενθύμιση ότι η ελληνική μυθολογία δεν αφορά μόνο τους μεγάλους και γνωστούς ήρωες, αλλά και τις λιγότερο φωτισμένες φιγούρες που σημάδεψαν την εποχή τους. Η τραγική του μοίρα, συνδεδεμένη με την εξουσία, την οικογενειακή βία και την εκδίκηση, μοιάζει να διδάσκει πως ακόμη και οι απόγονοι θεών δεν ξεφεύγουν από τη σκληρότητα της μοίρας. Σήμερα, ο «Άγριος Λύκος της Δίρφυς» ζει μέσα από τις αφηγήσεις, κρατώντας ζωντανό το δεσμό της Εύβοιας με την πανάρχαια μυθολογική της κληρονομιά.