Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού: Ας πάψουμε να αρνούμαστε τον Πολιτισμό μας

Από το 2001 η 21 Μαΐου έχει καθοριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού. Με την αφορμή αυτή, θα ήθελα να αναφερθώ, στο ότι όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να σέβονται και να προστατεύουν τον πολιτισμό τους και την ιστορία τους. Διότι οι δύο λέξεις είναι αλληλένδετες. Δεν μπορεί να υπάρξει πολιτισμός χωρίς ιστορία και ιστορία χωρίς πολιτισμό. Και όπως δείχνουν σήμερα τα πράγματα έχουμε κρίση και τον δύο. Ξεχνάμε όλοι μας ποιοι είμαστε, ποιοι ήταν οι προπάτορες μας, ποια είναι τα πολιτιστικά μας μνημεία, ποια είναι οι ιστορία μας. Και όλα αυτά στον βωμό της Παγκοσμιοποίησης. Ξεχάσαμε ποια είναι τα ήθη μας, τα έθιμά μας, οι παραδόσεις μας. Ξεχάσαμε τα Δημοτικά μας τραγούδια, τους λαϊκούς συγγραφείς και ποιητές, τους μύθους της περιοχής μας, τους αγωνιστές μας, αυτούς που μόχθησαν για την πατρίδα μας, τους καλλιτέχνες, τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Και τελικά κοντεύουμε στην πλήρη τύφλωση με αποτέλεσμα να έχουμε την συνοδεία των ξένων, για να μπορούμε να περπατήσουμε.
Μα τελικά που βαδίζουμε; Γιατί ψάχνουμε δανεικό πολιτισμό; Αφού έχουμε έναν εκ των αρχαιοτέρων. Γιατί τον αρνούμαστε; Γιατί για άρνηση πραγματική πρόκειται όταν ακούς γονείς να λένε γιατί το παιδί μου να μάθει Αρχαία Ελληνικά, ή να μάθει την Ιστορία ή τους δασκάλους και τους καθηγητές που συρρικνώνουν την ύλη και δεν διδάσκουν σημαντικά γεγονότα της ιστορίας, ή τα Υπουργεία να διαστρεβλώνουν ιστορικά γεγονότα ή το να αφήνουμε τους ξένους να απεικονίζουν αρχαιοελληνικά αγάλματα να κάνουν ασεμνείς πράξεις και να μην τους μιλάμε καθόλου.
Και κατά την γνώμη μου αυτό είναι σοβαρότερο το πρόβλημα από την οικονομική κρίση. Διότι αν είχαμε αξιοπρέπεια και δεν πουλούσαμε ακόμη και τον Πολιτισμό μας, δεν θα φτάναμε στην κατάντια αυτή που έχουμε φτάσει σήμερα.