Χώρα, κοινωνία και διαδηλωτές στην εντατική!

Χώρα, κοινωνία και διαδηλωτές στην εντατική! Με έναν 31χρονο να χαροπαλεύει και έναν 29χρονο σε κρίσιμη κατάσταση, τι να γράψει κανείς για τις χθεσινές πορείες που πραγματοποιήθηκαν, σε όλη τη χώρα, ενάντια στα μέτρα λιτότητας; Όλοι ασχολούνται -δικαίως- με τα επεισόδια και τον σοβαρό τραυματισμό των δυο νεαρών και όχι με τη μαζική συμμετοχή του κόσμου στις συγκεντρώσεις. Αυτή καθ'αυτή η πορεία (σε όποια πόλη και αν έλαβε χώρα) πέρασε σε δεύτερη, για να μην πω τρίτη μοίρα. Κανένας δεν έχει διάθεση να ασχοληθεί με την καθολική αντίδραση του απλού κόσμου στον οικονομικό στραγγαλισμό που θέλουν να του επιβάλλουν ορισμένοι. Η ουσία της χθεσινής ημέρας, όπως τουλάχιστον ήταν η αρχική ιδέα, πέρασε στα "ψιλά". Ο σοβαρότατος τραυματισμός δυο συνανθρώπων μας τα επισκίασε όλα. Θα αποδοθούν άραγε ευθύνες; Θα "πληρώσουν" εκείνοι που ευθύνονται για το...


σοσιαλιστικό ξύλο με γκλοπ και δακρυγόνα; Πότε οι δημοσιογράφοι θα καταλάβουν ότι δεν πρέπει να απεργούν ανήμερα τέτοιων συγκεντρώσεων προκειμένου να μεταδίδουν τις εικόνες και να περιγράφουν τα όσα συμβαίνουν σε παρόμοιες περιστάσεις;

Ας δούμε την αλήθεια κατάμουτρα. Χώρα, κοινωνία και διαδηλωτές βρισκόμαστε στην "εντατική". Μπορεί να μην το έχουμε καταλάβει ακόμα αλλά αυτή είναι -δυστυχώς- η πραγματικότητα. Βιώνουμε, με τον τρόπο μας, έναν άτυπο εμφύλιο όπου οι "πράσινοι" τα βάζουν με τους "γαλάζιους", οι "γαλάζιοι" με τους πράσινους" και οι "κόκκινοι" με όλους και με όλα. Λείπει η σύμπνοια. Λείπει η ομοψυχία, λείπουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας διέκριναν κάθε φορά που ο κίνδυνος μας χτυπούσε την πόρτα. Τουλάχιστον σε άλλες εποχές πρώτα συσπειρωνόμασταν γύρω από τον κοινό στόχο και, αφού τον πετυχαίναμε, μετά τρώγαμε τις σάρκες μας. Σήμερα συμβαίνει το αντίθετο. Ασχολούμαστε με μικρότητες, βλέπουμε μόνο την πάρτη μας και ούτε που γυρίζουμε το κεφάλι να δούμε τι γίνεται γύρω μας.

Ερχόμαστε στα ίσα μας μόνο όταν γίνεται κάτι συγκλονιστικό. Όταν πχ χάνονται αθώες ζωές κατά τη διάρκεια επεισοδίων στην πορεία της εργατικής Πρωτομαγιάς ή όταν συμβαίνουν θλιβερά περιστατικά όπως της Τετάρτης. Φοβάμαι ότι ως κοινωνία έχουμε χάσει τη "μπάλα", την ουσία. Προσπαθούμε να σώσουμε το δέντρο και όχι το δάσος που έχει πάρει φωτιά.

Όσο για εκείνους τους πολιτικάντηδες που μιλούν για "εθνική συστράτευση" για να βγει η χώρα από την κρίση και λένε ότι "ο μοναδικός γνώμονας" των πολιτικών τους "είναι τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών", το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να πάψουν. Μια φορά να σιωπήσουν και να ακούσουν την κοινωνία που τους μιλά. Σας μάθαμε κύριοι. Και από την καλή και από την ανάποδη και ξέρουμε τι να περιμένουμε και τι να μην περιμένουμε απο εσάς και το σινάφι σας.

blogline