Άρθρο του eviasmile για την Παγκόσμια ημέρα κατά της Ομοφοβίας

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα Ομοφοβίας, όπου ήταν χθες Παρασκευή  17 Μαΐου, έψαξα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας του eviasmile και βρήκα ένα βίντεο, που είχα ανεβάσει πριν δεκατρία ολόκληρα χρόνια. 

Σε ότι αφορά βέβαια την άποψη μου σήμερα που αναδημοσιεύω την παρούσα ανάρτηση σχετικά με την ομοφοβία και με αφορμή τα όσα έγραψα πριν από λίγες μέρες για την Eurovision και επειδή παρεξηγήθηκαν τα λεγόμενα μου, έχω να πω ότι δεν με ενδιαφέρει ο καθένας τι είναι στον ερωτικό του τομέα. Και εγώ έχω φίλους ή γνωστούς που είναι ομοφυλόφιλοι και είναι αποδεκτοί. 

Αυτό όμως που με ξενίζει πολλές φορές και οι απόψεις μου φαντάζουν σε κάποιους ακραίες και μεσαιωνικές είναι ότι δεν μπορεί ο καθένας να επιβάλλει την διαφορετικότητα του και να την κάνει σημαία. Ναι θα τον σεβαστώ αλλά και από την πλευρά του οφείλει να σέβεται και τις δικές μου θέσεις. Εννοείται ποτέ δεν θα προβώ σε ακραίες καταστάσεις.

Και επειδή παραπάνω μίλησα και για την Eurovision, έχω να σημειώσω ότι με ξενίζει το ότι κάποιοι τραγουδιστές, όπως αυτός που πήρε το πρώτο βραβείο, που έχει καταπληκτική φωνή, προωθεί την διαφορετικότητα του, ίσως βέβαια να μην υπάρχει αλλά να ήταν και τρικ όλο αυτό. Όσο βέβαια για το τραγούδι της Ιρλανδίας το έχω πει γιατί είμαι κάθετος. Και εννοείται πως ποτέ δεν θα δεχθώ να εξευτελίζουν σύμβολα της πίστεως μου και δεν θα δεχθώ και σύμβολα σκοτεινών δυνάμεων.

Κλείνοντας θα ήθελα να απαντήσω και σε αυτούς που μου έγραψαν σχόλια για την τραγουδίστρια του Ισραήλ, ότι δεν θα έπρεπε να είναι στον παρόντα διαγωνισμό, λόγω του πολέμου στη Γάζα, έχω να απαντήσω ότι η καλλιτέχνης δεν είναι υπεύθυνη για όλο αυτό που συμβαίνει αλλά οι πολιτικοί αυτής της χώρας και εννοείται πως καταδικάζονται όλες αυτές οι αποτρόπαιες πράξεις.  

Επομένως αυτό που θέλω να τονιστεί είναι ότι ο σεβασμός από όλες τις πλευρές είναι αυτός που πρέπει να υπερτερήσει