Με το παρόν άρθρο θα ήθελα να σας πω γιατί θα πρέπει να είμαστε αγανακτισμένοι, ή μάλλον καλύτερα γιατί εγώ είμαι αγανακτισμένος. Πέραν των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαρά, όπου ο ένας παίρνει μέτρα και ποτέ δεν εφαρμόζει και ο άλλος ποτέ δεν συναινεί σε τίποτα εγώ είμαι αγανακτισμένος και γενικότερα με το πολιτικό σύστημα. Είμαι αγανακτισμένος με τους δημοσίους υπαλλήλους, όχι όλους, αλλά αυτούς που είχαν Μπάρμπα στην Κορώνη και Κουμπάρο στην Μεθώνη και κατέκτησαν θέση γραμματέα σε Δήμους και Περιφέρειες, χωρίς όμως τα κατάλληλα προσόντα. Είμαι αγανακτισμένος με αυτούς που χρησιμοποίησαν το ρουσφέτι για να βρουν μία θέση στο Δημόσιο και όταν την βρήκαν άρχισαν να μας κάνουν και τους αρχηγούς και τους ανώτερους, ενώ στην ουσία δεν έχουν καταλάβει ότι είναι "κλέφτες" της θέσης από άτομα που μόχθησαν στα θρανία και έβγαλε "ρίζες ο κώλος τους" για να πάρουν ένα πτυχίο και αυτό που καταφέρνουν είναι να παραμένουν άνεργοι.
Είμαι γενικότερα αγανακτισμένος επειδή δεν υπάρχει αξιοκρατία. Ο ρουσφετολόγος και ο γλύφτης έχει πολλά περισσότερα διακαιώματα από αυτόν που μοχθεί και προσπαθεί με τον ιδρώτα του και με τις δικές του δυνάμεις να καταφέρει κάτι στην ζωή του. Στην Ελλάδα δεν περνάνε σήμερα οι αξίες, τα ιδανικά και όλα τα συναφή. Αλλά αυτό που περνάει είναι αν είσαι ικανός να μπεις μέσα στο κόλπο, αν μπορείς να γίνεις λαμόγιο, αν μπορείς να πατήσεις επί πτωμάτων για να ανέβεις όσο πιο ψηλά γίνεται.
Είμαι αγανακτισμένος για το ότι χάσαμε την γλώσσα μας. Όλοι ξεκινάμε και γράφουμε greeklish και πάψαμε να γράφουμε κανονικά ελληνικά. Ξεχνάμε την γλώσσα των προγόνων μας, του Σωκράτη, του Πλάτωνος, του Αριστοτέλους και όλων των αρχαίων ημών επιγόνων. Και όποιος μιλάει ή γράφει ελληνικά στα μάτια των πολλών μοιάζει σαν Αρειανός, σαν κάτι εξωπραγματικό.
Είμαι αγανακτισμένος γιατί χάσαμε τις αξίες μας, τα ιδανικά μας, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, το εγώ μας. Έχουμε γίνει έρμαια και δεν ξέρω πότε θα ξυπνήσουμε.
Και κάποιος μπορεί να μου πει δεν βλέπεις οι πλατείες γέμισαν, ξυπνήσαμε. Εγώ θα του πω ότι για να ξυπνήσουμε, θα πρέπει όλοι μας να κάνουμε μια εσωτερική αναζήτηση και να βρούμε τα δικά μας λάθη και να βρει ο καθένας λύση για να βγει ο καθένας από την προσωπική του κρίση και μετά να ζητάμε από τους άλλους να πάρουν μέτρα ώστε να βγούμε από την κρίση. Δεν λέω τα μνημόνια περιέχουν δυσβάστακτα μέτρα, αλλά αν δεν τα βρούμε με τον εαυτό μας και δεν γίνουμε εμείς καλύτεροι, δεν θα βγούμε ποτέ από την κρίση. Αν δεν σταματήσει η ρουσφετολογία, η λαμογιά, ο ξιπασμός της ανθρώπινης ύπαρξης και δεν αποκτήσουμε σεβασμό ο καθένας από εμάς για τον εαυτό μας και τον συνάνθρωπό μας τότε συνεχώς θα βαδίζουμε σε μεγαλύτερη κρίση.
Είμαι γενικότερα αγανακτισμένος επειδή δεν υπάρχει αξιοκρατία. Ο ρουσφετολόγος και ο γλύφτης έχει πολλά περισσότερα διακαιώματα από αυτόν που μοχθεί και προσπαθεί με τον ιδρώτα του και με τις δικές του δυνάμεις να καταφέρει κάτι στην ζωή του. Στην Ελλάδα δεν περνάνε σήμερα οι αξίες, τα ιδανικά και όλα τα συναφή. Αλλά αυτό που περνάει είναι αν είσαι ικανός να μπεις μέσα στο κόλπο, αν μπορείς να γίνεις λαμόγιο, αν μπορείς να πατήσεις επί πτωμάτων για να ανέβεις όσο πιο ψηλά γίνεται.
Είμαι αγανακτισμένος για το ότι χάσαμε την γλώσσα μας. Όλοι ξεκινάμε και γράφουμε greeklish και πάψαμε να γράφουμε κανονικά ελληνικά. Ξεχνάμε την γλώσσα των προγόνων μας, του Σωκράτη, του Πλάτωνος, του Αριστοτέλους και όλων των αρχαίων ημών επιγόνων. Και όποιος μιλάει ή γράφει ελληνικά στα μάτια των πολλών μοιάζει σαν Αρειανός, σαν κάτι εξωπραγματικό.
Είμαι αγανακτισμένος γιατί χάσαμε τις αξίες μας, τα ιδανικά μας, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, το εγώ μας. Έχουμε γίνει έρμαια και δεν ξέρω πότε θα ξυπνήσουμε.
Και κάποιος μπορεί να μου πει δεν βλέπεις οι πλατείες γέμισαν, ξυπνήσαμε. Εγώ θα του πω ότι για να ξυπνήσουμε, θα πρέπει όλοι μας να κάνουμε μια εσωτερική αναζήτηση και να βρούμε τα δικά μας λάθη και να βρει ο καθένας λύση για να βγει ο καθένας από την προσωπική του κρίση και μετά να ζητάμε από τους άλλους να πάρουν μέτρα ώστε να βγούμε από την κρίση. Δεν λέω τα μνημόνια περιέχουν δυσβάστακτα μέτρα, αλλά αν δεν τα βρούμε με τον εαυτό μας και δεν γίνουμε εμείς καλύτεροι, δεν θα βγούμε ποτέ από την κρίση. Αν δεν σταματήσει η ρουσφετολογία, η λαμογιά, ο ξιπασμός της ανθρώπινης ύπαρξης και δεν αποκτήσουμε σεβασμό ο καθένας από εμάς για τον εαυτό μας και τον συνάνθρωπό μας τότε συνεχώς θα βαδίζουμε σε μεγαλύτερη κρίση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου