Χιλή. Οι φοιτητές στο δρόμο

Η Χιλή αποποιήθηκε πολύ νωρίς τη δημόσια Παιδεία της. Ελέω Πινοτσέτ, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κυριαρχούν από τη δεκαετία του ΄80 απέναντι στα ισχνά και υποβαθμισμένα δημόσια, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται πολλές οικογένειες να χρεώνονται για δεκαπέντε χρόνια προκειμένου ν' ανταπεξέλθει ένας φοιτητής στα δίδακτρα -από 400 μέχρι 600 ευρώ το μήνα ! Την κατάργηση αυτού του συστήματος ζητούν επίμονα εδώ και δυό μήνες οι φοιτητές της χώρας, έχοντας την υποστήριξη του 80% του πληθυσμού. Ο δισεκατομμυριούχος συντηρητικός Πρόεδρος Sebastian Pinera προσπάθησε να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις και να δελεάσει τους φοιτητές με κάποια επί μέρους μεταρρυθμιστικά μέτρα, αλλά οι μέγαλες πορείες που έγιναν σε ολόκληρη τη χώρα στις 9 Αυγούστου (100.000 μόνο στο Σαντιάγκο) έδειξαν ότι το αίτημα της συνταγματικής κατοχύρωσης μιάς δημόσιας και ποιοτικής παιδείας παραμένει κύριο κι αδιαπραγμάτευτο. Το "cacelorazo" -διαμαρτυρία της κατσαρόλας- επανεμφανίσθηκε στη χώρα που το εφηύρε, αλλά μόνο σαν μία λεπτομέρεια ανάμεσα στις τόσες ποικιλόμορφες και ευφάνταστες μορφές διαμαρτυρίας που έχει επιδείξει μέχρι τώρα το χιλιανό φοιτητικό κίνημα. Κάποιες είναι "παγκοσμιοποιημένες", αλλά και πολλές άλλες πρωτογενείς. Τα γεγονότα στη Χιλή ίσως να μπορούν να θεωρηθούν και σαν προβολή στο μέλλον σε σχέση με την επερχόμενη ελληνική μεταρρύθμιση -υποβοηθούμενη ενδεχομένως κι αυτή από τις αντλίες νερού που διατίθεται η κυβέρνηση να παραγγείλει ? Ο Λουκάνικος της Χιλής, πάντως, είναι μαύρος και απολύτως συνειδητοποιημένος. 'Εχει και πολλούς ομοιδεάτες.

 lifo.gr