Αύριο γιορτάζει το εκκλησάκι του Αγίου Διονυσίου στα Ψαχνά
Αύριο η εκκλησία μας τιμάει την μετακομιδή των λειψάνων του Αγίου Διονυσίου από τους Στροφάδες στην Ζάκυνθο που έγινε το 1717 μ.Χ. Έτσι λόγω της αυριανής ημέρας θα τελεστεί σήμερα το απόγευμα στις 7:00 στο εκκλησάκι του Αγίου Διονυσίου στα Ψαχνά, το οποίο βρίσκεται κοντά στο Γενικό Λύκειο, Εσπερινός και Αρτοκλασία και αύριο το πρωί Θεία Λειτουργία. Τόσο ο Εσπερινός όσο και η Θεία Λειτουργία θα τελεστούν από τον πατέρα Νικόλαο Δανέλλη. Παρακάτω παρατίθεται η βιογραφία του Αγίου:
Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1547, όταν το νησί είχε περάσει ήδη στα χέρια των Βενετών. Γονείς του ήταν ο Μώκιος και η Παυλίνα, αριστοκράτες από την οικογένεια των Σιγούρων. Ο Άγιος Διονύσιος είχε την τύχη στο αριστοκρατικό περιβάλλον που μεγάλωσε να αποκτήσει μόρφωση και χριστιανική ανατροφή, που λίγα παιδιά είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν στην εποχή του.
Η παράδοση θέλει τον Άγιο Διονύσιο να τον έχει βαπτίσει ο Άγιος Γεράσιμος το διάστημα που έζησε στην Ζάκυνθο. Στο τέλος της εφηβείας του έχασε τους γονείς του, δωρίζει όλη την κληρονομιά του στα αδέρφια του Κωνσταντίνο και Σιγούρα και αποφασίζει να ασπαστεί τον μοναχισμό στη Μονή των Στροφάδων και πήρε το όνομα Δανιήλ. Κατά την διάρκεια του ασκητικού του βίου αφιερώθηκε στην μελέτη των γραφών και στην προσευχή και πολύ σύντομα έγινε ηγούμενος της μονής των Στροφάδων.
Το 1577 ο Άγιος Διονύσιος αποφάσισε να πάει για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Κατά την διαδρομή πέρασε από την Αθήνα για να πάρει την ευλογία του επισκόπου Νικαγόρα, ο οποίος εντυπωσιάστηκε πάρα πολύ με τον χαρακτήρα του και την μόρφωση του ώστε τον έπεισε να αναλάβει την επισκοπή της Αίγινας. Έτσι ο Άγιος Διονύσιος έγινε επίσκοπος Αίγινας με το όνομα Διονύσιος και μέχρι το 1579 που έμεινε σε αυτή τη θέση άφησε στο νησί ένα εξαιρετικό έργο.
Γυρνάει στην Ζάκυνθο και αποσύρεται στο μοναστήρι της Παναγίας της Αναφωνήτριας στα βόρεια του νησιού, όπου γίνεται και ηγούμενος της Μονής. Κατά την διάρκεια της παραμονής του εκεί πολλοί πιστοί τον επισκέπτονται για να τους εξομολογήσει και να ζητήσουν τις συμβουλές του. Το χαρακτηριστικότερο επεισόδιο της ζωής του Αγίου στο μοναστήρι είναι όταν έδωσε καταφύγιο και συγχώρεση στον φονιά του αδερφού του και τον βοήθησε να φύγει σώος από την Ζάκυνθο, δίνοντας το απόλυτο παράδειγμα εφαρμογής της Χριστιανικής ιδεολογίας.
Ο Άγιος Διονύσιος κοιμήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1622 σε ηλικία 75 χρόνων και σύμφωνα με την επιθυμία του η ταφή του έγινε στις Στροφάδες που ήταν ο πρώτος τόπος που τον έφερε πιο κοντά στον Θεό.
Όταν μετά από τρία χρόνια έγινε εκταφή το λείψανο του βρέθηκε άθικτο και χάρη σε αυτό το δείγμα αγιοσύνης η εκκλησία μας τον ανακήρυξε ως άγιο το 1733. Βέβαια οι Ζακυνθινοί τον τιμούσαν ως άγιο πολύ νωρίτερα. Σήμερα το λείψανο του Αγίου Διονυσίου βρίσκεται σε ασημένια λάρνακα στον ομώνυμο ναό στην Ζάκυνθο που είναι αφιερωμένος στην αγιοσύνη του.
Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1547, όταν το νησί είχε περάσει ήδη στα χέρια των Βενετών. Γονείς του ήταν ο Μώκιος και η Παυλίνα, αριστοκράτες από την οικογένεια των Σιγούρων. Ο Άγιος Διονύσιος είχε την τύχη στο αριστοκρατικό περιβάλλον που μεγάλωσε να αποκτήσει μόρφωση και χριστιανική ανατροφή, που λίγα παιδιά είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν στην εποχή του.
Η παράδοση θέλει τον Άγιο Διονύσιο να τον έχει βαπτίσει ο Άγιος Γεράσιμος το διάστημα που έζησε στην Ζάκυνθο. Στο τέλος της εφηβείας του έχασε τους γονείς του, δωρίζει όλη την κληρονομιά του στα αδέρφια του Κωνσταντίνο και Σιγούρα και αποφασίζει να ασπαστεί τον μοναχισμό στη Μονή των Στροφάδων και πήρε το όνομα Δανιήλ. Κατά την διάρκεια του ασκητικού του βίου αφιερώθηκε στην μελέτη των γραφών και στην προσευχή και πολύ σύντομα έγινε ηγούμενος της μονής των Στροφάδων.
Το 1577 ο Άγιος Διονύσιος αποφάσισε να πάει για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Κατά την διαδρομή πέρασε από την Αθήνα για να πάρει την ευλογία του επισκόπου Νικαγόρα, ο οποίος εντυπωσιάστηκε πάρα πολύ με τον χαρακτήρα του και την μόρφωση του ώστε τον έπεισε να αναλάβει την επισκοπή της Αίγινας. Έτσι ο Άγιος Διονύσιος έγινε επίσκοπος Αίγινας με το όνομα Διονύσιος και μέχρι το 1579 που έμεινε σε αυτή τη θέση άφησε στο νησί ένα εξαιρετικό έργο.
Γυρνάει στην Ζάκυνθο και αποσύρεται στο μοναστήρι της Παναγίας της Αναφωνήτριας στα βόρεια του νησιού, όπου γίνεται και ηγούμενος της Μονής. Κατά την διάρκεια της παραμονής του εκεί πολλοί πιστοί τον επισκέπτονται για να τους εξομολογήσει και να ζητήσουν τις συμβουλές του. Το χαρακτηριστικότερο επεισόδιο της ζωής του Αγίου στο μοναστήρι είναι όταν έδωσε καταφύγιο και συγχώρεση στον φονιά του αδερφού του και τον βοήθησε να φύγει σώος από την Ζάκυνθο, δίνοντας το απόλυτο παράδειγμα εφαρμογής της Χριστιανικής ιδεολογίας.
Ο Άγιος Διονύσιος κοιμήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1622 σε ηλικία 75 χρόνων και σύμφωνα με την επιθυμία του η ταφή του έγινε στις Στροφάδες που ήταν ο πρώτος τόπος που τον έφερε πιο κοντά στον Θεό.
Όταν μετά από τρία χρόνια έγινε εκταφή το λείψανο του βρέθηκε άθικτο και χάρη σε αυτό το δείγμα αγιοσύνης η εκκλησία μας τον ανακήρυξε ως άγιο το 1733. Βέβαια οι Ζακυνθινοί τον τιμούσαν ως άγιο πολύ νωρίτερα. Σήμερα το λείψανο του Αγίου Διονυσίου βρίσκεται σε ασημένια λάρνακα στον ομώνυμο ναό στην Ζάκυνθο που είναι αφιερωμένος στην αγιοσύνη του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου