Ανοιχτή Επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, από τη Μαρία Κρέτση


Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,

Ο θυμός μου ξεχείλισε-και δεν νομίζω να ήταν μόνο ο δικός μου-διαβάζοντας τις δηλώσεις σας περί του αισθήματος αιδούς που έχουν απολέσει οι συμπατριώτες μας.«Δεν ντρέπουνται», δηλώσατε, προφανώς απευθυνόμενος σε όσους σας αποκάλεσαν προδότη στη Θεσσαλονίκη. Οι δηλώσεις σας όμως στη συνέχεια έλαβαν χρώμα καθολικής ενοχοποίησης των διαδηλώσεων και των ποικιλόμορφων εκδηλώσεων αντίδρασης και αντίστασης  εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής, τις οποίες πραγματοποίησαν μαζικά Έλληνες πολίτες και μαθητές κατά την ημέρα εορτασμού της Εθνικής Εποποιίας του 1940. 

 Αναρωτηθήκατε αν είναι πατριώτες αυτοί που αμαύρωσαν την εθνική επέτειο. Αν δεν είναι πατριώτες αυτοί που αποκατέστησαν το πραγματικό της νόημα, αποκαθηλώνοντας σε κάποια μέρη της Ελλάδας από τις εξέδρες τους «επισήμους» και ανεβάζοντας τους Μακεδονομάχους και τους Ήρωες του ’40, τότε ποιοι είναι; Αν δεν είναι πατριώτες όλοι αυτοί που βγήκαν στους δρόμους και βροντοφώναξαν ΟΧΙ στον σημερινό εισβολέα με το καμουφλαρισμένο πρόσωπο, ο οποίος ρημάζει τις ζωές μας, τότε ποιοι είναι; Είναι οι κυβερνώντες με όλο το κοινοβουλευτικό σινάφι τους, τους αυλικούς και τους αυλοκόλακές τους που ξεπουλάνε σε τιμή ευκαιρίας την πατρίδα μας και βάζουν σε υποθήκη τις ζωές των Ελλήνων;

Αναρωτηθήκατε αν είναι αγωνιστές όσοι προσβάλλουν, επειδή σας χαρακτήρισαν προδότη. Κι ο πρωθυπουργός όμως χαρακτήριζε στα ταξίδια του στο εξωτερικό συλλήβδην τους Έλληνες διεφθαρμένους. Κι εγώ οργίστηκα με τη βρισιά του πρωθυπουργού στο πρόσωπό μου, αλλά βλέπετε δεν μπόρεσα να σταθώ μπροστά σε κάποια τηλεοπτική κάμερα και να διαμαρτυρηθώ, επειδή ο πρωθυπουργός σπίλωσε το πρόσωπό μου, την τιμή και την αξιοπρέπειά μου. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι πολεμήσατε τον κατακτητή στα εφηβικά σας χρόνια.  Από τότε όμως μέχρι σήμερα τι άμβλυνε το αγωνιστικό σας σθένος; Τότε πολεμήσατε τη Νέα Τάξη Πραγμάτων της φασιστικής Ιταλίας και της ναζιστικής Γερμανίας. Σήμερα έπρεπε να «πολεμάτε» στο πλευρό των Ελλήνων τη Νέα Τάξη Πραγμάτων που εγκαθιδρύει ο εντολοδόχος της πρωθυπουργός μας. Μήπως η διαβρωτική επίδραση της Εξουσίας οδήγησε σε καθίζηση τον αγωνιστικό σας οίστρο; Με το να συναινείτε συνυπογράφοντας τα όσα επαχθή αποφασίζει,  δρομολογεί και εφαρμόζει  ερήμην των Ελλήνων πολιτών η κυβέρνηση και να μην διαχωρίζετε τη θέση σας από την κυβερνητική ασυδοσία, δεν συγκαταλέγεστε κι εσείς σ’ αυτούς που προδίδουν την εμπιστοσύνη και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού; Θα σας θυμίσω τη στάση του Σωκράτη απέναντι στον ηγέτη που θαύμαζε, τον Περικλή. Όταν ο Σωκράτης αντιλήφθηκε ότι ο Περικλής, αν και προσωπικώς αδωροδόκητος, αποδεχόταν σιωπηρά τον βόρβορο της διαφθοράς των στενών του συνεργατών, επειδή στη συνείδησή του ακόμη και ο Περικλής διέφθειρε και εξαχρείωνε τον λαό του, απομακρύνθηκε από τον κύκλο του.

Αναρωτηθήκατε αν έχει δίκιο όποιος φωνάζει περισσότερο. Η κυβέρνηση έχει προβεί σε επέλαση περικοπών. Δυστυχώς όμως γι’ αυτήν δεν μπορεί να «κόψει» ή να «πνίξει» τη φωνή μας. Τα ΟΧΙ των Ελλήνων αντιλάλησαν απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας. Οι κινητοποιήσεις και οι ποικιλόμορφες εκδηλώσεις αντίδρασης εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής ήταν πρωτόγνωρα μαζικές, άσχετα αν τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν τις προέβαλαν. Και θα προκαλούσατε τη θυμηδία μας, αν ισχυριζόσασταν ότι όλος αυτός ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, επειδή υποκινήθηκε και οργανώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Θελήσατε να υπερασπιστείτε τους δημόσιους χώρους από κάποιους που τους θεωρούν ιδιοκτησία τους. Θυμηθείτε όμως ότι οι δημόσιοι χώροι υπήρξαν ιστορικά πεδία πάνδημων διαδηλώσεων και λαϊκών εξεγέρσεων κάθε φορά που ο ελληνικός λαός έπρεπε να υπερασπιστεί πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά. Την 25η Μαρτίου του 1942 μπροστά στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου οι φοιτητές τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο. Σήμερα καλείται να πράξει το ίδιο μαχόμενος στους χώρους αυτούς για την προάσπιση της εθνικής και προσωπικής του αξιοπρέπειας, για την προάσπιση της καθημερινότητάς του, για την προάσπιση της ζωής του, για την προάσπιση του μέλλοντος των παιδιών του. 

Αναφερθήκατε στην πλειοψηφία, στο Σύνταγμα και στην ευνομούμενη πολιτεία. Προφανώς δεν μπήκατε στον κόπο να συλλογιστείτε-προτού καλέσετε τον ελληνικό λαό να συλλογιστεί- ότι η πλειοψηφία που κυβερνά ανήλθε στην εξουσία εξαπατώντας τον ελληνικό λαό και στη συνέχεια, αθετώντας επανειλημμένως το κοινωνικό συμβόλαιο, καταργεί και ισοπεδώνει δημοκρατικές κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αιματηρούς αγώνες. Ούτε συλλογιστήκατε ότι οι υπερφίαλοι κυβερνώντες  θέτουν εαυτούς πάνω από το Σύνταγμα και ότι εσείς επικυρώνετε ανενδοίαστα κάθε αντισυνταγματικό φιρμάνι τους.Προκαλείτε επίσης το κοινό δημοκρατικό αίσθημα μιλώντας για ευνομούμενη πολιτεία, όταν η κυβέρνηση έχει θάψει μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα και έχει γίνει γνωστό τοις πάσι ότι ο συνταγματολόγος και υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος έχει βάλει την υπογραφή του σε μια σειρά νόμων που κουκουλώνουν τα υπουργικά ανομήματα.

Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,

Δημιουργήσατε, εσείς και η κομματική ομήγυρη στην οποία ανήκετε, μια δημοκρατία στα μέτρα και στα σταθμά των αρεστών σας και έχετε ταχθεί να την υπερασπίζεστε μέχρι εσχάτων. Αφήστε λοιπόν τις μεγαλοστομίες, ολοκληρώσετε τη θητεία σας και περιοριστείτε στο ρόλο του κομπάρσου, τον οποίο επεφύλαξε στο θεσμό τον οποίο υπηρετείτε ο Ανδρέας Παπανδρέου με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986. Και συλλογιστείτε βαθιά ετούτο μόνο. Όταν γράφεται Ιστορία, πρωταγωνιστής είναι πάντα ο λαός...

Μαρία Κρέτση
Χανιά 30-10-2011    

Σχόλια