Εργαζόμενοι του Δημόσιου τομέα μιλούν για την κατάσταση που επικρατεί σε αυτόν
Η οικονομική κρίση αλλά και τα δυσβάστακτα μέτρα τα οποία παίρνει καθημερινώς η κυβέρνηση έχουν κάνει τους πολίτες να είναι σκεπτόμενοι και γενικότερα να μην δέχονται τα πάντα αβίαστα, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, και να μην κοιτούν πλέον μόνο πως θα βολευτούν και τίποτα άλλο.
Τις προηγούμενες ημέρες μιλήσαμε με αρκετούς πολίτες που δουλεύουν σε Δημόσιες Υπηρεσίες και εξεπλάγην με τα όσα μας ανέφεραν. Ένας εκ των δημοσίων υπαλλήλων μας είπε: "Πραγματικά ο Δημόσιος τομέας κατά την περίοδο που κυβέρνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε θέσεις εργασίας σε πάρα πολύ κόσμο. Όμως με την πάροδο του χρόνου άρχισαν να τον κάνουν και αυτόν, όπως και πολλούς τομείς γύρω μας κουρελού. Δεν υπάρχει καθόλου αξιοκρατία. Πως είναι δυνατόν να δουλέψει κάποιος στον Δημόσιο τομέα και να προσφέρει όταν αντιμετωπίζεται το ίδιο με κάποιον που δεν δουλεύει; Στο εξωτερικό αυτός που εργάζεται και προσφέρει ανταμείβεται με το λεγόμενο prim παραγωγικότητας και έτσι αναγκάζεται και αυτός που κάθεται με τα πόδια στην καρέκλα να σηκωθεί και να διεκδικήσει και ο ίδιος το prim."
Επίσης ο συγκεκριμένος εργαζόμενος στον Δημόσιο τομέα αναφέρθηκε και στην αποβιομηχανοποίηση της περιοχής του Δήμου μας αλλά και του νομού Ευβοίας. Εργοστάσια όπως ο Τσαούσογλου, το Λίντερ, ο Μιμίκος, η Κεραμεική, το Σκαλιστήρι, ο Παπαστρατής και η εταιρεία Λάρκο κατά την εποχή του '70 και του '80 είχαν δώσει αρκετές θέσεις εργασίας σε αρκετό κόσμο από την περιοχή. Όμως με το κλείσιμο αυτών η ανεργία στην περιοχή υψώθηκε σε μεγάλα ποσοστά. Ακόμη αναφέρθηκε στο "ποδοπάτημα" του γεωργικού τομέα και στο ότι υπάρχουν άτομα που γεννούν νέες ιδέες και νέες μορφές εργασίας.
Εκτός από τον συγκεκριμένο εργαζόμενο, μαζί μας μίλησε και μία νέα εκπαιδευτικός όπου μας σημείωσε το πόσο άθλιο είναι το εκπαιδευτικό σύστημα σήμερα. Αναφέρθηκε στο ότι δεν υπάρχουν επιθεωρητές στα σχολεία να ελέγχονται οι εκπαιδευτικοί στο πως κάνουν το μάθημά τους αλλά και από την μεριά τους οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί αδιαφορούν για τους μαθητές. Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι καθηγητές οι οποίοι δίνουν όλη τους ψυχή για τα παιδιά αλλά οι συγκεκριμένοι δεν αναδεικνύονται και δεν αποτελούν πρότυπα προς τους άλλους εκπαιδευτικούς.
Η συζήτηση συνεχίστηκε στο ίδιο μήκος κλίματος και με τους υπόλοιπους εργαζόμενους του Δημοσίου τομέα, που συζήτησαν μαζί μας.
Τις προηγούμενες ημέρες μιλήσαμε με αρκετούς πολίτες που δουλεύουν σε Δημόσιες Υπηρεσίες και εξεπλάγην με τα όσα μας ανέφεραν. Ένας εκ των δημοσίων υπαλλήλων μας είπε: "Πραγματικά ο Δημόσιος τομέας κατά την περίοδο που κυβέρνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε θέσεις εργασίας σε πάρα πολύ κόσμο. Όμως με την πάροδο του χρόνου άρχισαν να τον κάνουν και αυτόν, όπως και πολλούς τομείς γύρω μας κουρελού. Δεν υπάρχει καθόλου αξιοκρατία. Πως είναι δυνατόν να δουλέψει κάποιος στον Δημόσιο τομέα και να προσφέρει όταν αντιμετωπίζεται το ίδιο με κάποιον που δεν δουλεύει; Στο εξωτερικό αυτός που εργάζεται και προσφέρει ανταμείβεται με το λεγόμενο prim παραγωγικότητας και έτσι αναγκάζεται και αυτός που κάθεται με τα πόδια στην καρέκλα να σηκωθεί και να διεκδικήσει και ο ίδιος το prim."
Επίσης ο συγκεκριμένος εργαζόμενος στον Δημόσιο τομέα αναφέρθηκε και στην αποβιομηχανοποίηση της περιοχής του Δήμου μας αλλά και του νομού Ευβοίας. Εργοστάσια όπως ο Τσαούσογλου, το Λίντερ, ο Μιμίκος, η Κεραμεική, το Σκαλιστήρι, ο Παπαστρατής και η εταιρεία Λάρκο κατά την εποχή του '70 και του '80 είχαν δώσει αρκετές θέσεις εργασίας σε αρκετό κόσμο από την περιοχή. Όμως με το κλείσιμο αυτών η ανεργία στην περιοχή υψώθηκε σε μεγάλα ποσοστά. Ακόμη αναφέρθηκε στο "ποδοπάτημα" του γεωργικού τομέα και στο ότι υπάρχουν άτομα που γεννούν νέες ιδέες και νέες μορφές εργασίας.
Εκτός από τον συγκεκριμένο εργαζόμενο, μαζί μας μίλησε και μία νέα εκπαιδευτικός όπου μας σημείωσε το πόσο άθλιο είναι το εκπαιδευτικό σύστημα σήμερα. Αναφέρθηκε στο ότι δεν υπάρχουν επιθεωρητές στα σχολεία να ελέγχονται οι εκπαιδευτικοί στο πως κάνουν το μάθημά τους αλλά και από την μεριά τους οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί αδιαφορούν για τους μαθητές. Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι καθηγητές οι οποίοι δίνουν όλη τους ψυχή για τα παιδιά αλλά οι συγκεκριμένοι δεν αναδεικνύονται και δεν αποτελούν πρότυπα προς τους άλλους εκπαιδευτικούς.
Η συζήτηση συνεχίστηκε στο ίδιο μήκος κλίματος και με τους υπόλοιπους εργαζόμενους του Δημοσίου τομέα, που συζήτησαν μαζί μας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου