Χριστουγεννιάτικες ιστορίες απ' τη Στενή. του Γιάννη Γιαννούκου

Το τζάκι στο σπίτι του Θοδωρή τ' Γιαννιού (Σιμιτζή), είχε πολύ δουλειά εκείνο το βράδυ, του Δεκέμβρη 193... στην Κάτω Στενή, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα. Οι ανταύγειες της φωτιάς, χόρευαν ασταμάτητα και έκαναν τα τρελά παιχνίδια τους, πάνω στους τοίχους του δωματίου.
Πάνω στην τζιροστιά, μια κατσαρόλα ετοίμαζε κάποιο όσπριο για το δείπνο. Οι τρεις κόρες του Θοδωρή, η Ελένη (Λαναρίτσα), η Βαγγελιώ και η Κατίνα, ζεσταίνονταν κοντά στη φωτιά, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στην κατσαρόλα.
Έξω το χιονόνερο, ράπιζε σαν μαστίγιο τα πρόσωπα των ανθρώπων, που βιαστικά γυρνούσαν στο σπίτι τους, ενώ ο δυνατός άνεμος, πάγωνε περισσότερο την ατμόσφαιρα.
Ξάφνου η πόρτα άνοιξε και στο άνοιγμά της εμφανίστηκε με μια αγκαλιά ξύλα στα χέρια η Παναγιού η Μπουζούλα, σύζυγος του Θοδωρή.
"Πόψι Θουδουρή, είνι Κριτσμάς" είπε και γυρνώντας στα παιδιά, λέει. Ιλάτι να βάνου να φάτι κι ύστρα να πέσιτ' να λαγάσιτι.
Διαβάστε την συνέχεια στο messapianews