Σήμερα είναι του Σολομώντος

Σολομών (εβρ. שְׁלֹמֹה), γιος του Δαβίδ (5ο τέκνο) και της Βηθσαβεέ, 3ος Βασιλεύς του Ισραήλ, ανέβηκε στο θρόνο του Ισραήλ στα 972 π.Χ.και βασίλεψε επί 40 χρόνια, ο δε προφήτης Νάθαν στον οποίον και εμπιστεύθηκε την ανατροφή του ο Δαυίδ τον ονόμασε Ιεδιδία («Ιδεδί»,Ο'Rahlfs · «Ιεδδεδί», Ο'Brenton · εβρ. Γεντιτζέ, που σημαίνει «Αγαπητός του Ιαχβέ»). (2 Σαμουήλ/2 Βασιλείων 12:25)

Ο Σολομών έλαβε επιμελημένη ανατροφή προκειμένου να διαδεχθεί τον πατέρα του. Όταν όμως ο πρωτότοκος Αβεσσαλώμ επαναστάτησε και φονεύθηκε, ο Δαυίδ κατά το τέλος της βασιλείας του όρισε τον Ιεδιδία διάδοχο ονομάζοντάς τον Σολομώντα (εβρ. Σ΄λομό, που σημαίνει «Ειρηνικός»). Ο Σολομών αφού αποκατέστησε γρήγορα την τάξη από την ανταρσία του παραγκωνισμένου μεγαλύτερου αδελφού, οργάνωσε το κράτος με συγκεντρωτισμό και απολυταρχικό σύστημα και βασικό άξονα δράσης τη στρατηγική σύναψης συμμαχιών και εμπορικών συμφωνιών. Συνεργαζόμενος με του Φοίνικες συγκρότησε μεγάλο εμπορικό στόλο, ώστε άρχισε εντατικό εμπόριο με μακρινές χώρες αποκομίζοντας τεράστια πλούτη. Στη συνέχεια ανέπτυξε ιδιαίτερες σχέσεις με την Αίγυπτο όπου και νυμφεύθηκε την κόρη του Φαραώ, της οποίας το όνομα δεν μνημονεύει η Βίβλος και η οποία για τον γάμο της πήρε ως προίκα την πόλη Γεζέρ, που είχε καταλάβει ο Φαραώ από τους Χαναναίους.

Κατά την παράδοση κάποτε ο Σολομών είδε σε ενύπνιο τον Ιαχβέ ο οποίος τον ρώτησε τί θα προτιμούσε να του χαρίσει, δόξα πλούτη ή σοφία; Και ο Σολομών απήντησε Σοφία και εξ αυτού ο Θεός ευχαριστημένος από την επιλογή, του χάρισε και τα τρία, πλούτη από το εμπόριο, δόξα από τους λαούς της εποχής του αλλά και πολλή σοφία. Δείγμα της σοφίας του αποτελεί η απόδοση δικαιοσύνης στην περίφημη εκείνη δίκη των δύο γυναικών που διεκδικούσαν το ίδιο παιδί όπου στην απόφασή του περί διαμελισμού του παιδιού η πραγματική μητέρα παραιτήθηκε της διεκδίκησης.

Με τα πλούτη που συγκέντρωσε ο Σολομών εκτέλεσε πλήθος έργων όπως συγκοινωνιακά, καλλωπισμού και ανέγερσης κτιρίων μεταξύ των οποίων τα μεγαλοπρεπή ανάκτορα, όπου και διέμενε με μυθική χλιδή, συζύγους και ερωμένες οι οποίες κατά την παράδοση έφθαναν τις χίλιες, τον περίφημο ναό της Ιερουσαλήμ που χτίστηκε στον λόφο Μωριά και στον οποίο μετέφερε την Κιβωτό της Διαθήκης, καθώς και πλήθος οικοδομημάτων και μάλιστα χάριν των αλλοεθνών παλλακίδων έκτισε και ειδωλολατρικούς ναούς στην κορυφή του όρους των Ελαιών που είχε ονομασθεί και όρος του Σκανδάλου, επειδή και ο ίδιος ο Σολομών τέλεσε εκεί θυσίες σε θεούς ειδωλολατρών. Από τις διαδόσεις εκείνες κρίνεται πολύ πιθανόν πράγματι ότι έγιναν και για λόγους πολιτικούς, όπου και η ανεξίθρησκη συμπεριφορά του και η χάριν της ειρήνης ανάπτυξη του εμπορίου και πρωτίστως των συμφερόντων του, περιποίηση των ξένων να ήταν αναγκαία. Η φήμη του είχε φτάσει στα πέρατα του κόσμου. Περιθρύλητη έμεινε η επίσκεψη της Βασίλισσας της Αραβίας Σαββά όταν τον επισκέφθηκε με πολύ μεγάλη συνοδεία προσφέροντάς πολύτιμα δώρα, υφάσματα, πολύτιμες πέτρες, χρυσάφι κι αρώματα.

Οι βαριές όμως φορολογίες και οι αγγαρείες που επέβαλλε για την εκτέλεση των μεγάλων έργων εξήγειραν την αγανάκτηση του λαού κατά τα τελευταία χρόνια της Βασιλείας όπου στο κράτος του σημειώθηκαν μεγάλες αποστασίες με μετά τον θάνατό του κατάληξη το περισπούδαστο Ιουδαϊκό κράτος να διασπασθεί, να παρακμάσει και τελικά να καταρρεύσει.

Η βασιλεία του διακόπηκε με τον θάνατό του το 931 π.X. και τον διαδέχθηκε ο γιος Ροβοάμ.

Η παράδοση αναφέρει ότι ο Σολομώντας διακρινόταν για τη σοφία και τη μεγάλη σύνεση και μόρφωση. Σ' αυτόν αποδίδονται οι συνθέσεις 3.000 παραβολών και 5.000 ωδών. Επίσης είναι ο πιθανότερος δημιουργός των έργων «Εκκλησιαστής» , «Άσμα Ασμάτων» και «Παροιμίες» που αποτελούν πηγή για τη ζωή και το έργο του.

wikipedia