Το Δέντρο της ζωής

« ΠΥΡΑΜΙΔΑ 67….ΚΙ ΟΜΩΣ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΤΟΧΟ

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (THE TREE OF LIFE)…..Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ 2011

January 4, 2012 by moodytimes

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ  (THE TREE OF LIFE) (2011)

Σκηνοθεσία : Τέρρενς Μάλικ

Πρωταγωνιστούν : Μπράντ Πήτ , Τζέσσικα Τσαστέιν, Σων Πένν.

Το σύμπαν του Τζάκ, γεννήθηκε όταν γεννήθηκε γι’αυτόν και ο κόσμος ή ο κόσμος του γεννήθηκε όταν γεννήθηκε αυτός.Ο Παράδεισος,μια μικρή πολιτεία των ΗΠΑ και ο κήπος της Εδέμ ο κήπος του σπιτιού.Ο πατέρας-Θεός,παντοδύναμος,αυστηρός,αναμφισβήτητος βασιλιάς.Η μητέρα τρυφερή ,γεματη αγάπη για τα παιδιά της,γεμάτη συγχώρεση.

Στην “Εδέμ” υπάρχει μόνο ο λόγος του πατέρα τον οποίο πρέπει να υπακούν όλοι χωρις δευτερη κουβέντα.Δεν υπάρχουν “γιατί”,υπάρχει μόνο το “μάλιστα Κύριε” ή καλύτερα “γεννηθήτω το θελημά σου”.Το καθ’εικόνα καικαθ’ομοίωση είναι αυτό που ωφείλουν τα παιδιά στον “δημιουργό” τους.

Δε πρόκειται για “ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΦΕΝΤΗΣ” σε Αμερικάνικη εκδοχή,ο συμβολισμόςπατέρα-Θεού έχει να κάνει με τις ΗΠΑ των τελών της δεκαετίας του 50.Τις ΗΠΑμε τη θρησκοληψία, αλλα με τη πραγματική θρησκεία να είναι το δολλάριο,τοκυνήγι της επιτυχίας και η εκπλήρωση του Αμερικανικού Ονείρου. GOD BLESS AMERICA…Ο Θεός Ευλογεί την Αμερική και ο πατέρας ζητά απο τα παιδια να προσεύχονται και να τον ευχαριστούν για τη καλή τους τύχη να έχουν τον πατέρα που τους έδωσε!!

Ο Τζάκ ο μεγάλος γιός βιώνει πιο καλά απ’όλους το σκληρό και αυταρχικό πρόσωπο του πατέρα του,όσο μεγαλώνει η Εδέμ του μοιάζει να ξεφτίζει,μοιάζει να γίνεται ολοένα και πιο αλλόκοτη. Γεννιούνται απορίες,γεννιέται θυμός..γεννιέται ο κόσμος έξω απο τον Παράδεισο.

Ένας σκηνοθέτης που έχει γυρίσει μέσα σε 38 χρόνια……5 ταινίες!!!!

Οι δύο απο αυτές χαρακτηρίζονται επιεικώς αριστουργήματα, το BADLANDS καιΗ ΛΕΠΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ.Εδώ ο Τέρρενς Μάλικ μοιάζει να είναι συνεπαρμένος στο εικαστικό κομμάτι απο το φινάλε του ΟΔΥΣΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ 2001 και απο το τρόπο που έκοβε και έραβε τα πλάνα του οΓκοντάρ.Το ταξίδι με τις εικόνες απο τη δημιουργία του κόσμου μέχρι και το συγκλονιστικά όμορφο φινάλε είναι κομψοτέχνημα.Κλασσική μουσική,όπως και στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, αλλά και η μουσική επένδυση του Αλεξάντερ Ντεσπλα είναι θαυμάσια. Εκρήξεις του Big Bang, κύματα,βουνά,οι πρώτες μορφές ζωής και οΤζάκ να συνομιλεί με το Θεό ψιθυριστά για να μην ενοχλεί το Υπέρτατο Ον απο τη δημιουργία του κόσμου.

Ο άνθρωπος που ξεκίνησε σαν ένα πλάσμα του νερού για να γίνει ένα σύγχρονο τέρας ίσως πιο πρωτόγονο και πιο επιθετικό απο οποιοδήποτε άλλο ον.Υπέροχες σκηνές με το Σων Πενν , ως ενήλικο Τζακ, να περιφέρεται εγκλωβισμένος στις κτιριακές φυλακές της μεγαλούπολης και να ακούει μόνο τη φωνή του μυαλού του.

Σενάριο?Δε θα έλεγα ότι υπάρχει,ασφαλώς έχουμε ένα σκελετό πάνω στον οποίο κινείται η ταινία αλλα…μη περιμένετε εμβαθυνση στους χαρακτήρες,και υποκριτικές συγκρούσεις για όσκαρ. Είναι ταινία σκηνοθέτη 100%!!!Ο Μάλικείχε ένα ποίημα στο μυαλό του,δε μπορούσε να το γράψει και προτίμησε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα,να το κινηματογραφήσει δηλαδή.Ο άνθρωπος και οΘεός,αν υπάρχει…όμως αν υπάρχει που είναι?.Ποιός μας δημιούργησε και γιατί μας άφησε να γίνουμε έτσι όπως είμαστε τώρα? Που είναι η σοφία της δημιουργίας του όταν ο κόσμος καταστρέφεται?Ένας διάλογος του ανθρώπου με τον ουρανό,με τη φωτιά ,με το νερό και με τη φύση.

Ο φιλεύσπλαχνος πατέρας που όταν δεν εισακουσθεί τιμωρεί αυστηρότατα, τονΑδάμ και την Εύα, τον Τζακ και τα αδέλφια του.Η Αμερική της οικονομικής ανάκαμψης που απαιτεί ανθρώπινες θυσίες,που απαιτεί οι λιγότερο ικανοι και οι πιο αργοί να φύγουν απο το στίβο της επαγγελματικής και της κοινωνικής σκυταλοδρομίας το συντομότερο δυνατό.Θεε μου δώσε μου την χαρά να υπάρχω αποτυχημένος σε αυτό το κόσμο…πατέρα άσε με να ακολουθήσω το δρόμο μου.. άλλωστε εσύ δεν είπες ότι μας αγαπάς?

Τα πλάνα απο τη ζωή της οικογένειας χορεύουν σε σκοπό Γκονταρικής νουβέλ Βαγκ ,η επιστροφή της κινηματογραφικής ανατροπής. Η κάμερα χοροπηδάει μαζί με τα πιτσιρίκια, γυρίζει το βλέμμα της αλλού όταν θέλει να αποφύγει να κοιτάξει κατάματα.Η ζωή που γεννήθηκε με το νερό, με τον ήλιο με τη φύση, η ζωή που χάνεται σε πόλεις φυλακές,σε ρυθμούς γρήγορους, σε συναλλαγές ψυχρές,αδιάφορες,φιλοτομαριστικές.

Κινηματογραφικό δοκίμιο πάνω στο σύγχρονο άνθρωπο αλλα επίσης και μια μελέτη πάνω στην εξέλιξη αυτου του είδους.Οι υπαρξιακές αναζητήσεις σπανιότατα εκφράζονται με λόγια αλλα οι εικόνες έχουν κάνει αριστουργηματική δουλειά.Απόλυτα κατανοητο αν κάποιος που θέλει να δει μια ταινία με καλοδεμένο σενάριο,μια ιστορία με αρχή μέση και τέλος δηλαδή, σηκωθεί και φύγει απο τα πρώτα 20 λεπτά. Το σινεμά του Μάλικ είναι για ειδικό κοινό και για να μη παρεξηγηθώ δεν εννοώ ψαγμένο,εννοώ κοινό που μπορεί να βλέπει μια κινούμενη έκθεση ζωγραφικής με τη συνοδεία μαγικής μουσικής και να μην δυσανασχετεί.Το κοινό που έμεινε με ανοιχτο στόμα απο το τέλος της ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ 2001 και απο το εσωτερικό ταξίδι του ΛΕΠΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ θα λατρέψει και ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

Συμπαραγωγός στη ταινία ο πρωταγωνιστής της Μπραντ Πήτ που φαίνεται πως είδε στο φιλμ κάτι που άλλοι δεν είδαν.Θέλει μεγάλη μαγκια να χρηματοδοτήσεις μια ταινία με άκρως αμφίβολα εισπρακτικά αποτελέσματα και τέτοιου είδους αισθητική.Καλά τα πάει και με την ερμηνεία όμως ο κύριος συμπαραγωγός αφού είναι απόλυτα πειστικός σαν αυταρχικός πατέρας-Θεός.Το φιλμ δεν είναι απαισιοδοξο κι αν περνάει ένα μήνυμα αυτό είναι το μήνυμα της αγάπης και τηςκατανόησης, αυτά που θα δώσουν δηλαδή νόημα στη υπαρξή μας και ομορφιά στη σύντομη ζωή μας πάνω στην Εδέμ.Αλλα θα ήταν και λάθος να σταθούμε στο όποιο διδαγμα, δεν υπάρχει άλλωστε ,μπορούμε να αναρωτηθούμε, νανοσταλγήσουμε,να αμφισβητήσουμε. Ο Μάλικ δε κλείνει πόρτες. Μας αφήνει ελεύθερους να περιδιαβούμε στο σύμπαν του για 138 λεπτά.

Εξακολουθώ να πιστεύω πως αυτή η ταινία ή λατρεύεται ή προσπερνιέται σαν ψευτοκουλτουριάρικη μπαρούφα.Για μένα απλά μια απο τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

Καλή Διασκέδαση

 http://moodytimes.wordpress.com