Μέγας Γρηγόριος ο Θεολόγος ή Ναζιανζηνός.
Ο Μέγας Γρηγόριος ο Θεολόγος, γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό της
Καππαδοκίας, κοντά στη κωμόπολη Ναζιανζώ, γι αυτό και αναφέρεται και ως
Ναζιανζηνός. Με πατέρα αρχιερέα, ο Γρηγόριος ανατράφηκε σε χριστιανικό
περιβάλλον. Από μικρή ηλικία έδειξε την κλίση του στα γράμματα. Ήταν
κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Αθήνα γνωρίστηκε με το Μέγα
Βασίλειο, ενώ αργότερα στην Αλεξάνδρεια συνάντησε για πρώτη φορά το
Μέγα Αθανάσιο και το Μέγα Αντώνιο.
Μετά το τέλος των σπουδών του, ο Γρηγόριος επέστρεψε στη Ναζιανζώ όπου βαφτίστηκε χριστιανός από τον ιερέα πατέρα του και έγραψε για το μυστήριο του βαπτίσματος. Ακολούθησε ένα μεγάλο διάστημα παραμονής του στον Πόντο κοντά στο φίλο του Βασίλειο, με τον οποίο γράψανε πολλά συγγράμματα.
Γυρίζοντας οριστικά πλέον στην πατρίδα του και αποφασίζει να υπηρετήσει το λαό ως ιερέας βοηθώντας τους φτωχούς και τους αρρώστους. Κυρίως όμως επιλέγει να αντισταθεί στον σφοδρό διωγμό εναντίον των χριστιανών που είχε ξεκινήσει ο αυτοκράτορας Ιουλιανός. Κάτι που θα κάνει και μερικά χρόνια αργότερα όταν κινδύνευε η Κωνσταντινούπολη από τις αιρέσεις. Εκεί εκφώνησε τους περίφημους πέντε λόγους για τη θεότητα του "Υιού και Λόγου του Θεού". Ήταν ακριβώς αυτή η υπεράσπιση της ορθοδοξίας, που ανέδειξε το Γρηγόριο μεγάλο δάσκαλο της εκκλησίας, ενώ τα υψηλά θεολογικά του κηρύγματα και συγγράμματα του χάρισαν τον τίτλο του "Θεολόγου".
Όταν ο Μέγας Θεοδόσιος καθιέρωσε με διάταγμα την ορθοδοξία, ο Γρηγόριος, αναδείχτηκε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και Πρόεδρος της Β’ Οικουμενικής Συνόδου. Με αυτή την ιδιότητά του, συμπλήρωσε το Σύμβολο της Πίστεως που είχε αρχίσει η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος, σε συνεργασία με άλλους άρχοντες της εκκλησίας.
Όταν κάποιοι αμφισβήτησαν την εκλογή του στον πατριαρχικό θρόνο και αντέδρασαν, εκείνος για να εξασφαλίσει την ειρήνη της εκκλησίας, παραιτήθηκε και επέστρεψε στον τόπο του,τη Ναζιανζό, όπου και αφιέρωσε την υπόλοιπη ζωή του στην προσευχή και τη συγγραφή βιβλίων, λόγων, επιστολών και ποιημάτων.
Πέθανε στις 25 Ιανουαρίου 391 μ.Χ. Η Εκκλησία μας τον κατέταξε ανάμεσα στους αγίους της και τον τιμά στις 25 Ιανουαρίου αλλά και στις 30 του ίδιου μήνα στη γιορτή των Τριών Ιεραρχών.
Χρόνια πολλά στον Γρηγόρη και τη Γρηγορία που γιορτάζουν σήμερα.
pyles.tv
Μετά το τέλος των σπουδών του, ο Γρηγόριος επέστρεψε στη Ναζιανζώ όπου βαφτίστηκε χριστιανός από τον ιερέα πατέρα του και έγραψε για το μυστήριο του βαπτίσματος. Ακολούθησε ένα μεγάλο διάστημα παραμονής του στον Πόντο κοντά στο φίλο του Βασίλειο, με τον οποίο γράψανε πολλά συγγράμματα.
Γυρίζοντας οριστικά πλέον στην πατρίδα του και αποφασίζει να υπηρετήσει το λαό ως ιερέας βοηθώντας τους φτωχούς και τους αρρώστους. Κυρίως όμως επιλέγει να αντισταθεί στον σφοδρό διωγμό εναντίον των χριστιανών που είχε ξεκινήσει ο αυτοκράτορας Ιουλιανός. Κάτι που θα κάνει και μερικά χρόνια αργότερα όταν κινδύνευε η Κωνσταντινούπολη από τις αιρέσεις. Εκεί εκφώνησε τους περίφημους πέντε λόγους για τη θεότητα του "Υιού και Λόγου του Θεού". Ήταν ακριβώς αυτή η υπεράσπιση της ορθοδοξίας, που ανέδειξε το Γρηγόριο μεγάλο δάσκαλο της εκκλησίας, ενώ τα υψηλά θεολογικά του κηρύγματα και συγγράμματα του χάρισαν τον τίτλο του "Θεολόγου".
Όταν ο Μέγας Θεοδόσιος καθιέρωσε με διάταγμα την ορθοδοξία, ο Γρηγόριος, αναδείχτηκε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και Πρόεδρος της Β’ Οικουμενικής Συνόδου. Με αυτή την ιδιότητά του, συμπλήρωσε το Σύμβολο της Πίστεως που είχε αρχίσει η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος, σε συνεργασία με άλλους άρχοντες της εκκλησίας.
Όταν κάποιοι αμφισβήτησαν την εκλογή του στον πατριαρχικό θρόνο και αντέδρασαν, εκείνος για να εξασφαλίσει την ειρήνη της εκκλησίας, παραιτήθηκε και επέστρεψε στον τόπο του,τη Ναζιανζό, όπου και αφιέρωσε την υπόλοιπη ζωή του στην προσευχή και τη συγγραφή βιβλίων, λόγων, επιστολών και ποιημάτων.
Πέθανε στις 25 Ιανουαρίου 391 μ.Χ. Η Εκκλησία μας τον κατέταξε ανάμεσα στους αγίους της και τον τιμά στις 25 Ιανουαρίου αλλά και στις 30 του ίδιου μήνα στη γιορτή των Τριών Ιεραρχών.
Χρόνια πολλά στον Γρηγόρη και τη Γρηγορία που γιορτάζουν σήμερα.
pyles.tv
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου