Χρώμα στην "Πατρίδα των καιρών" - έκθεση ζωγραφικής - 25 καλλιτέχνες

Την κατάσταση που ζει η χώρα μας σήμερα- και με αφορμή το βιβλίο-ποίημα Πατρίδα των καιρών του Γιώργου Δουατζή- καταγράφουν με έργα τους 25 ζωγράφοι σε ένα εικαστικό-ποιητικό γεγονός με τίτλο Χρώμα στην Πατρίδα των καιρών, στο Ίδρυμα Κακογιάννη.
Η έκθεση εγκαινιάζεται στον εκθεσιακό χώρο του πρώτου ορόφου του Ιδρύματος Κακογιάννη τη Δευτέρα 19 μαρτίου και θα διαρκέσει έως και την Τρίτη 3 Απριλίου 2012. Σημαντικό μέρος των εσόδων από την πώληση των έργων θα εκχωρηθεί από τους δημιουργούς για τη σύτιση των συνανθρώπων μας που έχουν ανάγκη.
Οι ζωγράφοι που μετέχουν (με αλφαβητική σειρά)΄είναι: Αγγελίδης Νίκος, Αμαραντίδου Λεμονιά, Αμάραντος Μιχάλης, Βατανίδης Στάθης, Γιαγιάννος Απόστολος, Γιαννακάκη Μαρία, Δρούγκας Αχιλλέας, Κανά Ρένα, Καράς Χρίστος, Κατσαδιώτης Χριστόφορος, Κατσουλίδη Μαριάννα, Κοντέλλης Ανδρέας, Λαζόγκας Γιώργος, Μαρτίνου Ελεάννα, Μαστερόπουλος ΓιάννηςΜετζικώφ Γιάννης, Μπότσογλου Χρόνης, Νικολάου Ανδρέας, Ρήνας Βαγγέλης, Σάμιος Παύλος, Σαρακατσιάνος Χρήστος, Σκουλά Μαρία, Σκουλάκης Δήμος, Ψυχάκη Μυρτώ, Ψυχοπαίδης Γιάννης.
Η ιστορικός τέχνης Ήρα Παπαποστόλου, που επιμελήθηκε την όλη εκδήλωση, γράφει μεταξύ άλλων στον κατάλογο της έκθεσης:"Εικοσιπέντε καλλιτέχνες, η τραγική κατάσταση που ζει η χώρα και το βιβλίο-ποίημα του Γιώργου Δουατζή. Τρεις αφετηρίες, μια συνάντηση, ένας γόνιμος διάλογος. Εικαστικοί διαφορετικών γενεών, τεχνοτροπιών, προσεγγίσεων, διαλέγουν στίχους από το ποίημα, διαλέγονται με αυτό και το μεταμορφώνουν σε εικόνες. το ποιητικό έργο διαχέεται μέσα από τα χέρια των καλλιτεχνών και παίρνει άλλη μορφή. Ρεαλισμός, εξπρεσσιονισμός, εννοιολογική τέχνη, υπερρεαλισμός, αφηρημένη τέχνη συναντιούνται και ανασυνθέτουν την Πατρίδα των καιρών, μια πατρίδα με τους νικητές και τους ηττημένους της, με το σκοτάδι αλλά και το φως της, με τις μάσκες λύπης της, αλλά και με την ελπίδα της".
Ο Γιώργος Δουατζής σημειώνει μεταξύ άλλων στον κατάλογο της έκθεσης:" Όταν έγραφα στα τέλη του 2009 την Πατρίδα των καιρών, η οποία εκδόθηκε το 2010, δεν μπορούσα να φανταστώ την ραγδαία επιδείνωση αυτής της πολύπλευρης κρίσης που εμφανίστηκε μόνον ως οικονομική, αλλά τη θεωρώ φυσική μετεξέλιξη της κρίσης πολιτισμού, κοινωνίας, πολιτικής, ως και εθνικής υπόστασης. Ως άλλος κακός προφήτης βλέπω δυστυχώς τώρα να επιβεβαιώνονται οι στίχοι μου, να σκοτεινιάζει κιάλλο η πατρίδα μου, να ξεχειλίζει ο ανθρώπινος πόνος, η απόγνωση, το έλλλειμα δημοκρατίας και η οργή". Η έκθεση αυτή επιχειρε΄΄ι να καταστεί μια μικρή κραυγή υπόμνησης, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

Σχόλια