Της Φωτεινής Τσιτσώνη - Καβάγια
(Ένας Άγιος παραγκωνισμένος από το Ημερολόγιο, που γιορτάζει κάθε τέσσερα χρόνια)
Ο Άγιος Κασσιανός γιορτάζει στις 29 Φεβρουαρίου, γι’ αυτό και τον τιμούν κάθε τέσσερα χρόνια, όταν ο Φλεβάρης έχει 29 ημέρες και ο χρόνος είναι δίσεκτος. Αλλά, γιατί όμως ο χρόνος λέγεται δίσεκτος;
Η λέξη δις είναι επίρρημα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και σημαίνει δύο φορές.
Δίσεκτο=δύο φορές το έξι. Δίσεκτο είναι το έτος που έχει 366 ημέρες. Ο λαός μάλιστα, το έτος αυτό το θεωρεί γρουσούζικο!
Δεισιδαιμονικές πεποιθήσεις που συνδέονται με τα δίσεκτα έτη, προέρχονται από την αρχαία Ρώμη, επειδή ο Φεβρουάριος στον οποίο προστίθεται η ημέρα ήταν για τους Ρωμαίους ο μήνας των νεκρών.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, ο λαός μας παρανοεί και ονομάζει τα δίσεκτα έτη γρουσούζικα (κι αν έρθουν χρόνοι δίσεκτοι και μήνες οργισμένοι), όπως λέει και το δημοτικό μας τραγούδι κι αυτό ίσως προέρχεται από την παρανόηση της λέξης «δίσεκτο». Δηλ., αντί του σωστού «δις» με γιώτα, που σημαίνει δύο φορές, εννοήθηκε λανθασμένα το μόριο «δυς» με ύψιλον, που έχει την έννοια της δυσκολίας και της κακής κατάστασης (δυστυχία).
Όλοι γνωρίζουμε πως η ΓΗ, ως ουράνιο σώμα δεν παραμένει ακίνητη στο διάστημα. Κινείται γύρω από έναν φανταστικό άξονα, που συνδέει τις κορυφές της περνώντας από το κέντρο της. Αυτή η κίνηση της ΓΗΣ ονομάζεται «περιστροφή», γίνεται από τα δυτικά προς τα ανατολικά και διαρκεί 24 ώρες.
Η ΓΗ όμως, «περιφέρεται» και γύρω από τον Ήλιο και η περιφορά της αυτή έχει τροχιά ελλειπτική και διαρκεί 365 ημέρες και 6 ώρες.
Με δεδομένο πως κάθε μέρα έχει 24 ώρες, κάθε τέσσερα συνεχόμενα χρόνια έχουμε μια ημέρα περισσότερη στο έτος, που την προσθέτουμε στο Φεβρουάριο κι αυτό το έτος τότε ονομάζεται δίσεκτο.
Τότε ο Φεβρουάριος έχει 29 ημέρες και την τελευταία του ημέρα γιορτάζει ο Άγιος Κασσιανός. Όποιος μάλιστα γεννιέται εκείνη την ημέρα, γιορτάζει τα γενέθλιά του κάθε τέσσερα χρόνια!
Ο Άγιος Κασσιανός γεννήθηκε το 360 μ. Χ., στη σημερινή Ρουμανία. Του αποδίδεται και το όνομα Ιωάννης, που κατά πάσαν πιθανότητα είναι το βαφτιστικό του. Από την παιδική του ηλικία έζησε μεταξύ μοναχών, ενώ στα νεανικά του χρόνια αποφάσισε να ακολουθήσει το μοναχικό βίο, σε κάποια Μονή της Βηθλεέμ, κοντά στο Σπήλαιο της Γέννησης. Από εκεί ήρθε σε επαφή με τον ακμάζοντα μοναχισμό
της Παλαιστίνης και της Μεσοποταμίας.
Έζησε πολλά χρόνια σε ασκηταριά της ερήμου της Αιγύπτου, όπου συνάντησε μεγάλους ασκητές.
Επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, όταν στον πατριαρχικό θρόνο ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, που τον πήρε υπό την προστασία του και στον οποίο αφοσιώθηκε με σεβασμό ως το τέλος της ζωής του.
Στη συνέχεια μετέβη στη Ρώμη, όπου έζησε για 10 χρόνια και όπου χειροτονήθηκε ιερέας, ενώ περί το 415 αποφασίζει να εγκατασταθεί μόνιμα στη Μασσαλία, όπου ιδρύει και δυο μοναστήρια, ένα γυναικείο και ένα ανδρικό. Εκεί εισήγαγε και οργάνωσε το μοναχικό βίο.
Ο Άγιος υπήρξε επίσης πολυγραφότατος, με μεγάλο συγγραφικό έργο, το οποίο είχε παιδαγωγικό κα διδακτικό χαρακτήρα, σχετικά με την πνευματική ζωή των ορθοδόξων χριστιανών.
Υπήρξε ακόμη ο πρωτεργάτης και οργανωτής των Κοινοβίων της Δύσης, με βάση όσα είχε πάρει από τα μοναστήρια της Ανατολής.
Κοιμήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου του 435. Ο τάφος του βρίσκεται στη Μασσαλία.
Άγνωστο είναι το πώς τιμάται ο Άγιος στην Κύπρο και συγκεκριμένα στη Λευκωσία, όπου υπάρχει μεγαλόπρεπος ναός του, που χρονολογείται γύρω στα 1400 με 1450, που γλίτωσε κατά θαυμαστό τρόπο από τις θηριωδίες των Τούρκων, κοντά στη διαχωριστική ζώνη και όπου φυλάσσονται σπάνιες εικόνες και ένα Ευαγγέλιο ανεκτιμήτου αξίας του 16ου αι.
Ο Άγιος, στέκεται εκεί, ακοίμητος φρουρός του νησιού αλλά και του ορθόδοξου ελληνισμού!
ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Σύμφωνα με τις λαϊκές μας παραδόσεις, κάποτε ο Άγιος Κασσιανός παραπονέθηκε στο Θεό, γιατί οι άνθρωποι δεν τον τιμούν με λατρευτικές προσφορές, όπως π.χ. κάνουν στον Άγιο Νικόλαο.
Εκείνος τότε κάλεσε τον Άγιο των θαλασσών να ρωτήσει τι συμβαίνει.
Ο Άγιος Νικόλαος έφτασε ταλαιπωρημένος και βρεγμένος από την προσπάθειά του να βοηθήσει όσους κινδύνευαν, ενώ αντίθετα, ο Άγιος Κασσιανός ήταν χρυσοφορεμένος και απολάμβανε τη θαλπωρή του Παραδείσου.
Τους είδε, λοιπόν, έτσι ο Θεός και τότε κατάλαβε, γιατί οι άνθρωποι τιμούν τον Άγιο Νικόλαο. Επέπληξε στη συνέχεια τον Κασσιανό και όρισε να γιορτάζεται κάθε τέσσερα χρόνια!
Ο Άγιος Κασσιανός γιορτάζει στις 29 Φεβρουαρίου, γι’ αυτό και τον τιμούν κάθε τέσσερα χρόνια, όταν ο Φλεβάρης έχει 29 ημέρες και ο χρόνος είναι δίσεκτος. Αλλά, γιατί όμως ο χρόνος λέγεται δίσεκτος;
Η λέξη δις είναι επίρρημα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και σημαίνει δύο φορές.
Δίσεκτο=δύο φορές το έξι. Δίσεκτο είναι το έτος που έχει 366 ημέρες. Ο λαός μάλιστα, το έτος αυτό το θεωρεί γρουσούζικο!
Δεισιδαιμονικές πεποιθήσεις που συνδέονται με τα δίσεκτα έτη, προέρχονται από την αρχαία Ρώμη, επειδή ο Φεβρουάριος στον οποίο προστίθεται η ημέρα ήταν για τους Ρωμαίους ο μήνας των νεκρών.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, ο λαός μας παρανοεί και ονομάζει τα δίσεκτα έτη γρουσούζικα (κι αν έρθουν χρόνοι δίσεκτοι και μήνες οργισμένοι), όπως λέει και το δημοτικό μας τραγούδι κι αυτό ίσως προέρχεται από την παρανόηση της λέξης «δίσεκτο». Δηλ., αντί του σωστού «δις» με γιώτα, που σημαίνει δύο φορές, εννοήθηκε λανθασμένα το μόριο «δυς» με ύψιλον, που έχει την έννοια της δυσκολίας και της κακής κατάστασης (δυστυχία).
Όλοι γνωρίζουμε πως η ΓΗ, ως ουράνιο σώμα δεν παραμένει ακίνητη στο διάστημα. Κινείται γύρω από έναν φανταστικό άξονα, που συνδέει τις κορυφές της περνώντας από το κέντρο της. Αυτή η κίνηση της ΓΗΣ ονομάζεται «περιστροφή», γίνεται από τα δυτικά προς τα ανατολικά και διαρκεί 24 ώρες.
Η ΓΗ όμως, «περιφέρεται» και γύρω από τον Ήλιο και η περιφορά της αυτή έχει τροχιά ελλειπτική και διαρκεί 365 ημέρες και 6 ώρες.
Με δεδομένο πως κάθε μέρα έχει 24 ώρες, κάθε τέσσερα συνεχόμενα χρόνια έχουμε μια ημέρα περισσότερη στο έτος, που την προσθέτουμε στο Φεβρουάριο κι αυτό το έτος τότε ονομάζεται δίσεκτο.
Τότε ο Φεβρουάριος έχει 29 ημέρες και την τελευταία του ημέρα γιορτάζει ο Άγιος Κασσιανός. Όποιος μάλιστα γεννιέται εκείνη την ημέρα, γιορτάζει τα γενέθλιά του κάθε τέσσερα χρόνια!
Ο Άγιος Κασσιανός γεννήθηκε το 360 μ. Χ., στη σημερινή Ρουμανία. Του αποδίδεται και το όνομα Ιωάννης, που κατά πάσαν πιθανότητα είναι το βαφτιστικό του. Από την παιδική του ηλικία έζησε μεταξύ μοναχών, ενώ στα νεανικά του χρόνια αποφάσισε να ακολουθήσει το μοναχικό βίο, σε κάποια Μονή της Βηθλεέμ, κοντά στο Σπήλαιο της Γέννησης. Από εκεί ήρθε σε επαφή με τον ακμάζοντα μοναχισμό
της Παλαιστίνης και της Μεσοποταμίας.
Έζησε πολλά χρόνια σε ασκηταριά της ερήμου της Αιγύπτου, όπου συνάντησε μεγάλους ασκητές.
Επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, όταν στον πατριαρχικό θρόνο ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, που τον πήρε υπό την προστασία του και στον οποίο αφοσιώθηκε με σεβασμό ως το τέλος της ζωής του.
Στη συνέχεια μετέβη στη Ρώμη, όπου έζησε για 10 χρόνια και όπου χειροτονήθηκε ιερέας, ενώ περί το 415 αποφασίζει να εγκατασταθεί μόνιμα στη Μασσαλία, όπου ιδρύει και δυο μοναστήρια, ένα γυναικείο και ένα ανδρικό. Εκεί εισήγαγε και οργάνωσε το μοναχικό βίο.
Ο Άγιος υπήρξε επίσης πολυγραφότατος, με μεγάλο συγγραφικό έργο, το οποίο είχε παιδαγωγικό κα διδακτικό χαρακτήρα, σχετικά με την πνευματική ζωή των ορθοδόξων χριστιανών.
Υπήρξε ακόμη ο πρωτεργάτης και οργανωτής των Κοινοβίων της Δύσης, με βάση όσα είχε πάρει από τα μοναστήρια της Ανατολής.
Κοιμήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου του 435. Ο τάφος του βρίσκεται στη Μασσαλία.
Άγνωστο είναι το πώς τιμάται ο Άγιος στην Κύπρο και συγκεκριμένα στη Λευκωσία, όπου υπάρχει μεγαλόπρεπος ναός του, που χρονολογείται γύρω στα 1400 με 1450, που γλίτωσε κατά θαυμαστό τρόπο από τις θηριωδίες των Τούρκων, κοντά στη διαχωριστική ζώνη και όπου φυλάσσονται σπάνιες εικόνες και ένα Ευαγγέλιο ανεκτιμήτου αξίας του 16ου αι.
Ο Άγιος, στέκεται εκεί, ακοίμητος φρουρός του νησιού αλλά και του ορθόδοξου ελληνισμού!
ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Σύμφωνα με τις λαϊκές μας παραδόσεις, κάποτε ο Άγιος Κασσιανός παραπονέθηκε στο Θεό, γιατί οι άνθρωποι δεν τον τιμούν με λατρευτικές προσφορές, όπως π.χ. κάνουν στον Άγιο Νικόλαο.
Εκείνος τότε κάλεσε τον Άγιο των θαλασσών να ρωτήσει τι συμβαίνει.
Ο Άγιος Νικόλαος έφτασε ταλαιπωρημένος και βρεγμένος από την προσπάθειά του να βοηθήσει όσους κινδύνευαν, ενώ αντίθετα, ο Άγιος Κασσιανός ήταν χρυσοφορεμένος και απολάμβανε τη θαλπωρή του Παραδείσου.
Τους είδε, λοιπόν, έτσι ο Θεός και τότε κατάλαβε, γιατί οι άνθρωποι τιμούν τον Άγιο Νικόλαο. Επέπληξε στη συνέχεια τον Κασσιανό και όρισε να γιορτάζεται κάθε τέσσερα χρόνια!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου