"Από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου, που ανοίγει το Τριώδιο και μπαίνουμε στην περίοδο των Αποκρεώ, όλο το χωριό ζούσε σε έντονο εορταστικό κλίμα με κύριο τους μασκαράδες.
Ιδιαιτέρως την τελευταία Κυριακή της Τυροφάγου, σ’ όλες τις γειτονιές κυκλοφορούσαν μασκαρεμένοι άνθρωποι κάθε ηλικίας ένας- ένας ή ζευγάρια ακόμη και οργανωμένες ομάδες ανάλογα με το θέμα που θέλανε να σατιρίσουν.Το έθιμο της "Γκαμήλας"
Στην γειτονιά μας, με αρχηγό το μακαρίτη Δήμο Αργυρίου (Καραλή) φτιάχναμε την «γκαμήλα».
Από πολύ νωρίς γυρίζαμε στο ρεματάκι από τον μύλο της Κατσίμπως μέχρι τον Άϊ – Στέφανο αναζητώντας σκελετούς μεγάλων ζώων (άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια). Στο χώρο αυτό μετέφεραν συνήθως τα ζώα που είχαν καταλήξει (ψοφήσει).
Από το σκελετό του ζώου παίρναμε το κεφάλι του και το μεταφέραμε στη μάντρα του Καρλή (σήμερα το σπίτι του Μαυρογέννη).
Εκεί με λεπτά καντρόνια φτιάχναμε το σκελετό του σώματος της «Γκαμήλας» με τις χαρακτηριστικές καμπούρες της.
Εμπρός και ψηλά στερεώναμε το κεφάλι, που είχαμε φέρει από το ρέμα, αφού πρώτα συνδέαμε με ψιλό σύρμα την κάτω σιαγόνα με το κυρίως κεφάλι. Με έναν απλό αυτοσχέδιο μηχανισμό, τραβώντας ένα λεπτό σπόγγο, ανοιγόκλεινε το στόμα της «Γκαμήλας». Τον ξύλινο σκελετό, με το κεφάλι να εξέχει, τον καλύπταμε με χοντρές λινάτσες μέχρι το έδαφος και στο εσωτερικό του έμπαιναν δύο ή τρεις άνδρες. Έτσι η «Γκαμήλα» κυκλοφορούσε σε όλο το χωριό, ακολουθούμενη από ομάδες παιδιών. Κατά διαστήματα ο πρώτος άνδρας που οδηγούσε την «Γκαμήλα», μόλις έβλεπε μέσα από τις τρύπες τις λινάτσας γνωστούς και κυρίως κορίτσια, έτρεχε προς αυτούς προσπαθώντας να τους δαγκώσει…. Σε κάθε τέτοια κίνηση, γινόταν ο χαμός…. Έτσι ο κόσμος χάζευε και γελούσε με τα καμώματα της «Γκαμήλας». Εκτός από το Δήμο Καρλή, που ήταν πάντοτε και ο αρχηγός του πληρώματος…. Της «Γκαμήλας» έμπαινε σε αυτή και ο Γιώργος Τσίρης (Μάσσαλας)…."
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου