Μεσσάπιοι:
Οι Μεσσάπιοι ήταν ένας αρχαίος πελασγικός λαός που εγκαταστάθηκε στην περιοχή που οι ίδιοι ονόμασαν Μεσσαπία (η περιοχή περιλαμβάνει σήμερα το νότιο Σαλέντο και την Μουργκία, στο Λέτσε, το Βρινδήσιον και μέρος της περιοχής του Τάραντος). Η ονομασία παράγεται εκ του μέση και την πανάρχαια ελληνική ρίζα απ- που σημαίνει νερό και δηλώνει το κομμάτι γης ανάμεσα σε δύο θάλασσες. Τα πρώτα στοιχεία του πολιτισμού χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα π.Χ. Το 272 π.Χ. κατελήφθη από τις ρωμαϊκές λεγεώνες, χωρίς ωστόσο να χάσουν τον πελασγικό τους χαρακτήρα.
Ως προς την καταγωγή των Μεσσαπίων υποστηρίζουν οι σημερινοί επιστήμονες ότι προήλθαν είτε από την λεκάνη του Αιγαίου και την Μικρά Ασία, είτε από την Ιλλυρία. Η πλάστιγγα βαραίνει προς την ιλλυρική καταγωγή –επειδή οι μελετητές βρήκαν ομοιότητες στην γλώσσα τους με αυτήν των Ιλλυριών- που κατά την εποχή του Σιδήρου (9ος αιώνας π.Χ.) αποίκησαν την Απουλία.
Ο Αλικαρνασσεύς ιστορικός Ηρόδοτος ως προς την προέλευση των Μεσσαπίων και των Ιαπύγων υποστηρίζει την κρητική τους καταγωγή:
λέγεται γὰρ Μίνων κατὰ ζήτησιν Δαιδάλου ἀπικόμενον ἐς Σικανίην τὴν νῦν Σικελίην καλευμένην ἀποθανεῖν βιαίῳ θανάτῳ. ἀνὰ δὲ χρόνον Κρῆτας, θεοῦ σφι ἐποτρύναντος, πάντας πλὴν Πολιχνιτέων τε καὶ Πραισίων ἀπικομένους στόλῳ μεγάλῳ ἐς Σικανίην πολιορκέειν ἐπ᾽ ἔτεα πέντε πόλιν Καμικόν, τὴν κατ᾽ ἐμὲ Ἀκραγαντῖνοι ἐνέμοντο· 2 τέλος δὲ οὐ δυναμένους οὔτε ἑλεῖν οὔτε παραμένειν λιμῷ συνεστεῶτας, ἀπολιπόντας οἴχεσθαι. ὡς δὲ κατὰ Ἰηπυγίην γενέσθαι πλέοντας, ὑπολαβόντα σφέας χειμῶνα μέγαν ἐκβαλεῖν ἐς τὴν γῆν· συναραχθέντων δὲ τῶν πλοίων, οὐδεμίαν γάρ σφι ἔτι κομιδὴν ἐς Κρήτην φαίνεσθαι, ἐνθαῦτα Ὑρίην πόλιν κτίσαντας καταμεῖναί τε καὶ μεταβαλόντας ἀντὶ μὲν Κρητῶν γενέσθαι Ἰήπυγας Μεσσαπίους, ἀντὶ δὲ εἶναι νησιώτας ἠπειρώτας. 3 ἀπὸ δὲ Ὑρίης πόλιος τὰς ἄλλας οἰκίσαι, τὰς δὴ Ταραντῖνοι χρόνῳ ὕστερον πολλῷ ἐξανιστάντες προσέπταισαν μεγάλως, ὥστε φόνος Ἑλληνικὸς μέγιστος οὗτος δὴ ἐγένετο πάντων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν, αὐτῶν τε Ταραντίνων καὶ Ῥηγίνων, οἳ ὑπὸ Μικύθου τοῦ Χοίρου ἀναγκαζόμενοι τῶν ἀστῶν καὶ ἀπικόμενοι τιμωροὶ Ταραντίνοισι ἀπέθανον τρισχίλιοι οὕτω· αὐτῶν δὲ Ταραντίνων οὐκ ἐπῆν ἀριθμός. 4 ὁ δὲ Μίκυθος οἰκέτης ἐὼν Ἀναξίλεω ἐπίτροπος Ῥηγίου καταλέλειπτο, οὗτος ὅς περ ἐκπεσὼν ἐκ Ῥηγίου καὶ Τεγέην τὴν Ἀρκάδων οἰκήσας ἀνέθηκε ἐν Ὀλυμπίῃ τοὺς πολλοὺς ἀνδριάντας.
Τα παλαιότερα ευρήματα ανακαλύφθηκαν από αρχαιολογικές ανασκαφές στις σπηλιές κοντά στο Οτράντο (η αρχαία Υδρούς) και την Roca. Οι πρώτοι μόνιμοι οικισμοί βρέθηκαν στην πόλη της Όρια (αρχ. Υρία), Καβαλλίνο και Βάστε (που χρονολογούνται απότον όγδοο αιώνα π.Χ.
Μετά τον όγδοο αιώνα, γύρω στον έβδομο με έκτο αιώνα π.Χ., συνέβη μετάβαση από καλύβες σε κατασκευές με πλίνθους καιακανόνιστους λίθους, (με πηλό και άχυρο) και κλαδιά. Οι νέες αυτές οικοδομές (ξαναχτίστηκαν για εκπαιδευτικούς σκοπούς, όπως μια που βρέθηκε στο Vaste) μετεξελίχθηκαν σε κτίρια με πολλά δωμάτια, τετράγωνου σχήματος, με τους πέτρινους τοίχους,τούβλα και κεραμίδια για τις στέγες.
Γνωστές μεσσαπικές πόλεις υπήρξαν οι κάτωθι: Αλητία (Alezio), Αύσεντον (Ugento), Βρινδήσιον (Μπρίντιζι), Ύρητον ( Patu), Υδρούς (Οτράντο), Καίλια (Ceglie), Μανδύριον (Manduria), Νήριτον (Nardo), Υρία ή Υδρία (Oria), Cavallino (δεν έχουμε καμία σαφή πληροφορία για το παλιό όνομα), Βαλήσιον (Valesio), Σκάμνον (Muro Tenente), Βάσται (Vaste), (Muro Leccese) και Γναθία (Εγνατία).
Από την ζωή των Πελασγών Μεσσαπίων:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου