Παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής εργασίας

Της Ραφαέλας Καμάσσα*

Η 12η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας από το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας. Παρά τις Διεθνείς Συμβάσεις και επανειλημμένες συστάσεις, περίπου 215 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο είναι σήμερα θύματα της καταναγκαστικής εργασίας. Στο Άρθρο 32 της Διεθνούς Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ «το δικαίωμα του παιδιού να προστατεύεται από την οικονομική εκμετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που ενέχει κινδύνους ή που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο την εκπαίδευσή του ή να βλάψει την υγεία του ή τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική ή κοινωνική ανάπτυξή του» πρέπει να αναγνωρίζεται από τα Συμβαλλόμενα Κράτη, ανάμεσα τους και η Κύπρος από το 1991. Κατ’ επέκταση, τα Κράτη πρέπει να παίρνουν μέτρα για την εξασφάλιση του Άρθρου 32, συμπεριλαμβανομένου νομοθεσιών, διοικητικών, κοινωνικών και εκπαιδευτικών μέτρων.

Η σχέση της ατομικής ευθύνης, για φυσικά ή νομικά πρόσωπα, με τον εξαναγκασμό εργασίας παιδιών δεν έχει υποδειχθεί με προληπτικά μέτρα προστασίας που να αποτρέπουν επιχειρήσεις, εταιρείες και πρόσωπα να εκμεταλλεύονται φθηνό ανθρώπινο δυναμικό, κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο, με σκοπό το αυξημένο κέρδος. Με τις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού, εμπορίου και κατανάλωσης να μακραίνουν σε ένα συνεχώς παγκοσμιοποιημένο κόσμο, αποδεικνύεται επιτακτική ανάγκη για τη θεσμοθέτηση ενός οργάνου που να μπορεί να επιβάλει και να εφαρμόσει τις διεθνείς αρχές κατά της παιδικής εργασίας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, που έμμεσα καταπατώνται χάρη στην απουσία άμεσης αιτιολογίας.

Ως υπερασπιστές των δικαιωμάτων του παιδιού παρακαλούμε το κάθε Κράτος να οριοθετήσει σταδιακή πολιτική για την απόλυτη απαγόρευση για οποιαδήποτε μορφής εκμετάλλευσης και εξαναγκασμού των παιδιών. Η θεσμοθέτηση και νομιμοποίηση τέτοιων ζητημάτων θα πρέπει να γίνει σε συνδυασμό με εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης, όπως η αυστηρή αξιολόγηση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, η εφαρμογή ετικετών πιστοποίησης για προϊόντα δίκαιου εμπορίου (fair trade) και η εισαγωγή έργων διεθνής ανάπτυξης με στόχο τη μείωση της φτώχειας.

Η φτώχεια και η απαλλαγή από την καταναγκαστική εργασία είναι αλληλένδετα στοιχεία που στηρίζονται επί μέρους στην αποτελεσματική οικονομική βοήθεια κρατών αλλά και στη λήψη μέτρων για την τήρηση Διεθνών Συμβάσεων και Διεθνών Σχεδίων Δράσης. Μια δυνατή εθνική πολιτική ενάντια στην παιδική εκμετάλλευση θα ωφελούσε και την Κυπριακή κοινωνία σε θέματα ανήλικης σωματεμπορίας, οικιακής εργασίας, σεξουαλικής και οικονομικής εκμετάλλευσης αλλά και για τη δια-θεματική προσέγγιση άλλων ευάλωτων παιδιών (OVCs). Μια τέτοια πολιτική θα αναδείκνυε τη μηδενική ανοχή της Κυπριακής πολιτείας για φαινόμενα παιδικού δουλεμπορίου κι εκμετάλλευσης.

Η φωτογραφία απεικονίζει παιδιά από το Surkhet, περιοχή του Νεπάλ, όπου η παιδική εργασία αποτελεί ένα από τα κυριότερα προβλήματα. Είναι το αποτέλεσμα μιας συνεργατικής προσπάθειας του οργανισμού Hope For Children με νέους εθελοντές στο Νεπάλ για την προώθηση της ίσης ευκαιρίας στην εκπαίδευση και για την προσπάθεια «Μηδέν Ανοχή στην Παιδική Εργασία».

sigmalive