Στα Μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια ο μυούμενος ερχόταν σε επαφή με τον θάνατο. Στα Αιγυπτιακά, που γίνονταν μέσα στη μεγάλη πυραμίδα... ο μυούμενος έμπαινε μέσα σε σαρκοφάγο και με καθοδηγούμενη αστρική προβολή (το ψυχικό σώμα έβγαινε από το φυσικό, χωρίς να σπάσει ο σύνδεσμος μ' αυτό, δηλ. ήταν ενωμένο δια μέσου της αργυρής χορδής μ' αυτό) ερχόταν σ' επαφή με τον κόσμο των ψυχών, βιώνοντας την μεταθανάτια εμπειρία, κι έτσι έφευγε ο φόβος του θανάτου.
Παρόμοια εμπειρία είχαν όσοι εισέρχονταν στο Τροφώνιο Άντρο στην Αρχαία Λιβαδειά.
(Επαφή με τον υπερβατικό χώρο)
Την μεγάλη σημασία, που απέδιδαν οι Αρχαίοι Έλληνες στα Μυστήρια επιβεβαιώνουν τα λόγια του Σωκράτη:
«Και κινδυνεύουσι και οι τας τελετάς ημίν ούτοι καταστήσαντες ου φαύλοι είναι, αλλά τω όντι πάλαι αινίττεσθαι ότι ός αν αμύητος και ατέλεστος εις ’ιδου αφίκηται εν βορβόρω κείσεται, ο δε κεκαθαρμένος τε και τετελεσμένος εκείσε αφικόμενος μετά θεών οικήσει. Εισί γαρ δη, ως φασιν οι περί τας τελετάς, "ναρθηκοφόροι μεν πολλοί, βάκχοι δε τε παύροι". Ούτοι δ' εισί κατά την εμήν δόξαν ουκ άλλοι ή οι πεφιλοσοφηκότες ορθώς. Ών δή και εγώ κατά γε το δυνατόν ουδέν απέλιπον εν τω βίω αλλά παντί τρόπω προυθυμήθην γενέσθαι».
Διαβάστε την συνέχεια
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου