Αφιέρωμα στον Αγγελή Γοβιό από τον Δημήτρη Αποστόλου τον Ελύμνιο...

Συγγραφέα - Ιστοριοδίφη
Αγγελής Νικολάου:
Οι Λιμνιώτες έχοντες το ιδίωμα του πλάττειν κατά το μάλλον και ήττον επιτυχείς παρωνυμίας γράφει ο ιστορικός μας Μπελλάρας, του προσάψαμε το παρωνύμιο (παρατσούκλι) Γωβιός!… Ο Τρικούπης το παρατράβηξε σε Γωβγίνα. Του ’μεινε, από τα χρόνια της Επανάστασης… μέχρι και σήμερα… (Κάτι που… σίγουρα δεν θα το ήθελε ο ίδιος…) Από νωρίς θαλασσινός, υστερότερα γίνεται στεριανός. Η αμφίδρομη σχέση του Έλληνα με στεριά και με θάλασσα.
(Λίγο νωρίτερα, ο Νικοτσάρας, ο Σταθάς, ο Βλαχάβας… αυτοί από στεριανοί γίναν θαλασσινοί). Γωβιός: Στην στρατιωτική Σχολή του Αλή. Ύστερα… Αρματολός στην βόρεια Εύβοια … έμπιστος του Ανδρούτσου… γνωστός στο σινάφι της πρώτης πρώτης γενιάς των αγωνιστών, που ξεκινάνε την Επανάσταση. Στο Χάνι της Γραβιάς- 8 Μαΐου. Στην Εύβοια – την ίδια μέρα - η πρώτη μάχη στο Ξηροχώρι, μετά τον επαναστατικό αναβρασμό των ‘‘Καραβάδων’’ της Λίμνης. 1η Ιουλίου: Ο Αγγελής πρωτοκαπετάνιος της Εύβοιας, με την γενική αποδοχή όλων των προεστών και καπετάνιων της μεγαλόνησος. 15η Ιουλίου: Κατακαλόκαιρο. Πρώιμα κι’ όλας η πρώτη μεγάλη σύγκρουση. Βρυσάκια: Απ’ τη μια ο έμπειρος Τούρκος Πασάς Ομέρ Βρυώνης με πλήθος στρατό τακτικό. Από την άλλη, ο έμπειρος μεν Καπετάν Αγγελής, με το λίγο όμως και άπειρο (τέτοιων συγκρούσεων) αντάρτικο στράτευμά του. Που ωστόσο.. (πώς άραγε το κατόρθωσε !...) δίνει την πρώτη – πρώτη εκ παρατάξεως μάχη κατά του εχθρού και την πρώτη (σαν τέτοια) στη Ρούμελη, ολοσχερώς νικηφόρα. Γιατί… ναι , η Αλαμάνα και ναι η Γραβιά. Ωστόσο, οι Τούρκοι περάσανε. Στα Βρυσάκια… στην Εύβοια… δεν περάσανε. Αποχώρησαν, βαστώντας μονάχα Χαλκίδα και Κάρυστο. Στην γεωγραφική του μακρότητα, το Γριπονήσι φάνταζε λεύτερο μετά από κατοχή αιώνων κι’ αιώνων!... ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΓΓΕΛΗ Ο Λιμνιώτης Ήρωας της Επανάστασης 1822: Μόλις αρχή. Η Διοικούσα Επαναστατική Κυβέρνηση των Ελλήνων επευφημεί το Γωβίνα και του αναθέτει ταυτόχρονα (!) πολιορκία Χαλκίδας και Κάρυστος… Παράλογο… όμως με σώφρονες χειρισμούς, ξεκινάει την κατάστρωση των σχεδίων. Ατυχώς – ατυχέστατα… δεν θα προλάβει. 28 Μαρτίου: Μεγάλη Τρίτη βράδυ, νύχτα ζοφώδης κι’ ασέληνος… Ίλεος κάνε!... Της Κασσιανής το Τροπάρι. Τον Αγγελή ταράζει καθ’ ύπνο εφιαλτικό όνειρο, προμήνυμα συμφοράς. Που θα διλήσει… πριν η μέρα χαράξει. Ο Κινάν Αγάς, οι σπαχήδες του… η μοιραία ενέδρα… Μιλάνε για προδοσία… Ποιος ξέρει; Οι ενδείξεις έτσι το θέλουν. Οι αποδείξεις δεν βρέθηκαν. Ο υπαρχηγός Κώτσος νεκρός. Ο αδελφός Αναγνώστης Γωβιός, νεκρός! Το στράτευμα ακέφαλο. Ο Γωβγίνας ψυχομαχεί, αλλά ακόμα με νύχια και δόντια αιμόφυρτος αντιστέκεται… <<Φύγε… να μην σε πάρω εις τον λαιμόν μου, λέει του παραγιού του>>. Σκύβει να πιεί νερό… Ξεψυχά. Ήταν το τέλος. Ύστερα… ήρθε το Δημοτικό τραγούδι.. μοιρολόι και θρήνος μαζί. <<Για σ’ ένανε μωρ’ Αγγελή, κλαίει το Γριπονήσι…. Ύστερα ήρθε η απελευθέρωση του πρώτου Ρωμαίικου. Δεσπόζει στην Πλατεία Ηρώων ο Καπετάν Αγγελής Παραΰστερα- 90 χρόνια μετά – η ελευθερωμένη Ελλάδα κι’ η Λίμνη, στήνουν σε τύμβο μαρμάρινο την περήφανη προτομή του! Την ίδια χρονιά… (σύμπτωση!…) μαρμαρώνεται στ’ Αρμαβίρ λίγο κοντά προς την Οδησσό – την Φιλική μητρόπολη της οργάνωσης του αγώνα. Και ξανά… 90 χρόνια μετά.. 3η και 4η σύμπτωση, 2 βιβλία μαζί… ελεγεία για το Γωβιό φέρνουν την μνήμη του στο προσκήνιο. Στο πανελλήνιο, την Εύβοια και την Λίμνη!... Επαναστάσεις και Ήρωες… Οι πρώτες δηλώνουν τους λαϊκούς αγερμούς Εθνών και Κρατών για ανεξαρτησία, δημοκρατία και λευτεριά. Οι δεύτεροι – Ήρωες- παραδείγματα αυτοθυσίας κι’ αλτρουισμού Εθνόσημα, ακατάλυτα σύμβολα Εθνικής προσφοράς… Κυρίες και κύριοι, Στο διάβα χιλιετιών κι’ αιώνων, τούτος ο πολύπαθος Ελλαδικός μας χώρος, στάθηκε προμαχώνας, κυματοθραύστης για την Ευρώπη κι’ ασπίδα, σκληρών εισβολέων απ’ τη μεριά της Ανατολής, με τίμημα, θυσίες, εκατόμβες νεκρών, επανειλημμένων καταστροφών, χειμάρρους και ποταμούς αίματος!... Ας είναι αθάνατος!!! Η Ευρώπη και η Δύση… στον Έλληνα (πέρα από τις αρχαίες επιρροές) χρωστάνε πολλά!... Αυτό δεν το ξέρουν… ή κάνουν πως δεν το ξέρουν… τα απανταχού << Golden Boys >> κι’ οι τραπεζικές λοταρίες αδηφάγων χρηματιστών. Όχι οι λαοί της Ευρώπης, γιατί η <<Γηραιά>> έθρεψε και ανέδειξε και διέδωσε και εξέπεμψε παγκοσμίως, αξίες και πολιτισμικές αρετές. Ανακάλυψε, καλλιέργησε και διέδωσε τον Ελληνισμό. Ο φιλελληνισμός των χρόνων της Επανάστασης, προήλθε απ’ αυτούς τους άλλους λαούς κι’ απ’ αυτό τον ρομαντισμό. Στα χρόνια του Αγγελή Γωβγίνα, ένα τέτοιο ανάστημα της πνευματικής Ευρώπης – ο BAYRON – είναι κραυγαλέο παράδειγμα- άριστο- μιας ορθής εκτίμησης της προσφοράς της Ελλάδας… <<Εδώ είναι μια υπόθεση… που αξίζει εκατομμύρια!...>> έλεγε: Και τα διέθεσε – όσα είχε- ο ίδιος. Ύστερα (νέος, ωραίος, διάσημος) διέθεσε ό,τι απόμεινε… και την ίδια του τη ζωή! Να γιατί ο Διονύσιος Σολωμός στάθηκε μ’ ιερότητα στην μορφή του… Η Ελλάδα… ήτανε μια υπόθεση για αυτό τον εκκεντρικό Ευρωπαίο, πέραν ζωής και θανάτου! Όπως ο τιμώμενος Ήρωας… καπεταν Αγγελής… που την άδολη, σεμνή, αφιλοκερδή προσφορά του, παραλληλίζουμε- (γιατί όχι;)… με τους στίχους του μεγάλου κατοπινού ποιητή. <<Κι’ όχι να πείτε που ’κανα και τίποτα σπουδαίο, μόνο που πέρασα κι’ ακούμπησα, στον ίδιο τοίχο π’ ακουμπήσατε>> Ας είναι Αθάνατος!

 http://eleutherifoni.blogspot.gr/2013/07/blog-post_9481.html#more