Επιστολή Ζαμπετάκη για τη Νότιο Εύβοια

Επιστολή του Γιάννη Ζαμπετάκη Επίκουρου Καθηγητή Χημείας Τροφίμων, στους αιρετούς αξιωματούχους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Ελληνικού Κοινοβουλίου, για την άθλια οδική κατάσταση που επικρατεί στο οδικό δίκτυο της Νότιας Εύβοιας, καθώς και για τις προοπτικές που υπάρχουν για να αναπτυχθεί ο τουρισμός στην περιοχή.



Αγαπητοί κύριες και κύριοι,

Με την επιστολή μου τούτη θα ήθελα να σας υπενθυμίσω μερικά στοιχειώδη πράγματα του νομού που εκλέγεσθε και που είμαι σίγουρος ότι τα ξέρετε αλλά μάλλον τα έχετε αμελήσει λιγάκι μέσα στις μνημονιακές σας ασχολίες και σκοτούρες.

Μιλώ για την Νότια Εύβοια, το ξέρω δεν είναι ένα μέρος δημοφιλές εκλογικά με λίγους ανθρώπους και άρα λιγοστά ψηφουλάκια. Αλλά στην Πολιτική, ο Πολίτης είναι πρώτα Άνθρωπος και μετά …αριθμός, κόντρα σε μνημόνια και μικροπολιτικές

Η Καρυστία, λοιπόν είναι ένα μαγικό μέρος. Με ιδιαίτερα ευχάριστο και υγιεινό μικροκλίμα (που ευνοεί την παραγωγή ποιοτικών τροφίμων) και ίσως τις πιο όμορφες παραλίες από όσες είναι «δύο τσιγάρα» δρόμος από την Αθήνα. Συνάμα όμως είναι και μια περιοχή της Εύβοιας τόσο μα τόσο παραμελημένη σε πολλές υποδομές.

Λακούβα πρώτη.

Φίλος μού έλεγε πριν από λίγες μέρες για το Δημήτρη που σπουδάζει στη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων στη Ρόδο, μόλις τελείωσε το 2ο έτος και φέτος το καλοκαίρι κάνει την πρακτική σε μεγάλο ξενοδοχείο στα Δωδεκάνησα. Ενώ πέρσι, έχοντας τελειώσει το 1ο έτος και κάνοντας την πρακτική του, ο Δημήτρης λάμβανε 600 ευρώ τον μήνα για 10 ώρες την ημέρα «πρακτική εργασία», για τις ίδιες ώρες φέτος λαμβάνει 290 ευρώ. 10 ώρες την ημέρα επί 6 μέρες την εβδομάδα επί 4 εβδομάδες στο μήνα…240 ώρες εργασία με ανταμοιβή 290 ευρώ…κάντε την διαίρεση μόνοι σας…έτσι αμοίβονται οι «επί πρακτική» φοιτητές μας στην «βαριά βιομηχανία της χώρας μας», τον τουρισμό.

Λακούβα δεύτερη.

Ο Γιώργος παράγει εξαιρετικά κρέατα, τα μπιφτέκια που πουλά είναι πραγματικά σπιτικά και όποιος τα έχει δοκιμάσει προσπαθεί ακόμη να βρει το μυστικό της νοστιμιάς τους…Έχει την δική του φάρμα όπου εκτρέφει ζώα. Κι ένα κατσικάκι που έχει μεγαλώσει στην Καρυστία είναι σίγουρα πιο νόστιμο από ένα αντίστοιχο που έχει μεγαλώσει σε μια βιομηχανική εκτατική μονάδα. Μου έλεγε, λοιπόν, τις προάλλες με κάποια απορία και παράπονο ίσως γιατί δεν έχουμε κατοχυρώσει ως Π.Ο.Π. (προϊόν ονομασίας προέλευσης) το κατσίκι Καρύστου. Δεν είναι δύσκολο αλλά η κρατούσα νοοτροπία δεν μπορεί να δει τα οφέλη μιας ονομασίας Π.Ο.Π. Εκτός από το κατσίκι, θα μπορούσαμε να είχαμε ως ΠΟΠ και το γάλα και το τυρί που προέρχονται από το εν λόγω ζώο…

Λακούβα τρίτη.

Η Καρυστία είναι μόλις 45 λεπτά με το φέρι μποτ από την Αττική και λιγότερο από 2 ώρες από το Ελευθ. Βενιζέλος. Θα περίμενε κανείς να έχει αναπτυγμένες μερικές τουριστικές υποδομές συνάμα με ΧΥΤΥ, αποχέτευση, πλήρη ανακύκλωση…Μέχρι το 2012, γινόταν μόνο ανακύκλωση χαρτονιών στα Στύρα, σήμερα δεν γίνεται ούτε αυτό! Μα καλά τόσο δύσκολο είναι να τοποθετηθούν μπλε κάδοι στην Καρυστία για ανακύκλωση συσκευασιών; Σε ένα μέρος που είναι 45 λεπτά με το φέρυ από την Αττική!!!



Λακούβα τέταρτη, πέμπτη,…, χιλιοστή.

Όλες οι λακούβες με διάμετρο πάνω από 50 εκατοστά από τον Πολυπόταμο ως τα Στύρα επί της κεντρικής οδού Λέπουρα-Κάρυστος

Παρατηρώ τα αυτοκινητόσπιτα από Αυστρία και Γερμανία και Πολωνία που περνάνε από τα μέρη μας αυτές τις μέρες και αναρωτιέμαι πώς να σκέφτονται για το μέρος μας αυτοί οι τουρίστες…

Τόσες μα τόσες λακούβες στην εκλογική περιφέρεια ανθρώπων που έχουν σημαντικούς κυβερνητικούς θώκους… Πώς να την εξηγήσουμε αυτήν την αμέλεια ή και αδιαφορία για την εκλογική τους περιφέρεια; Εμείς εδώ που ψηφίζουμε και φορολογούμαστε αδιαλείπτως δεν έχουμε δικαίωμα σε δρόμους ασφαλείς;
Και σαν μην έφταναν αυτές οι λακούβες, πριν από λίγες μέρες διαπίστωσα ιδίοις όμασι ότι ο κεντρικός δρόμος στο χωριό Ζάρακες ασφαλτοστρώθηκε! Μα καλά, ποιος άρχοντας κατάγεται από τα Ζάρκα και έχουν τόση υψηλή πολιτική προτεραιότητα στο πρόγραμμα ασφαλτόστρωσης; Η απάντηση γνωστή…

Κυρίες και κύριοι, αυτή η επιστολή είναι μια ακόμη καταγραφή μου των προβλημάτων της Εύβοιας, μια ακόμη καταγραφή από το 2009 που ήμουν υποψήφιος στις Βουλευτικές Εκλογές. Μια καταγραφή που ίσως πάει κι αυτή στράφι αλλά είναι πολύτιμο αρχείο για εσάς μέχρι την λήξη της θητείας σας αλλά και για τους πολιτικούς που θα ακολουθήσουν μετά από εσάς, και που ελπίζω να αποδειχθούν πιο αποτελεσματικοί!

Και για να είναι πλήρης μια καταγραφή, πρέπει να προτείνονται και λύσεις.

Ιδού λοιπόν!

Τα πράγματα που μπορεί να γίνουν στην Καρυστία άμεσα, με λίγο κόπο κι ελάχιστα ευρώ είναι τούτα:

• Τρεις μαρίνες των 20 θέσεων η καθεμιά, με βρύση και πρίζα για κάθε θέση. Έτσι, θα μπορούσαμε να προσελκύσουμε τους «έχοντες και κατέχοντες» τουρίστες και παράλληλα να μπορέσουμε να δώσουμε αξιοπρεπείς μισθούς στα παιδιά μας (κι όχι 290 ευρώ για 240 ώρες)

• Ανακύκλωση και διαχείριση αστικών αποβλήτων.

Σας είναι γνωστό το πρόβλημα με το νερό της Μεσσαπίας κατά τα έτη 2009 και 2010. Ένα πρόβλημα που έχει προκύψει από ελλειπή διαχείριση αποβλήτων και το φαινόμενο της όξινης απορροής σε λατομεία. Αυτά είναι γνωστά σήμερα και στο Συνήγορο του Πολίτη αλλά και στο ΥΠΕΚΑ. Αμφίβολο όμως τι ενέργειες έχουν γίνει…

Σήμερα, λοιπόν, είναι πραγματικά απίστευτο να μην έχουν βιολογικό καθαρισμό π.χ. τα Στύρα, να μην έχουμε ούτε ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ αλλά ούτε καν μπλε κάδους ανακύκλωσης στην Καρυστία, …Γιατί άραγε; Ξέρετε πόσες νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται όταν υπάρχουν διαδικασίες ανακύκλωσης; Δεν σας ενδιαφέρει να μειώσετε την Ανεργία;

• Αγροτουρισμός: είναι απορίας άξιο που δεν υπάρχουν στην Καρυστία μερικές μονάδες αγροτουρισμού την στιγμή που υπάρχουν αντίστοιχες μονάδες στην Αυστρία που προσφέρουν (άκουσον άκουσον) βόλτα στην ράχη της αγελάδας (cow riding!). Κι εμείς εδώ, με κατσίκες, κότες, και ελιές και αμπέλια και κρασί αλλά και εκπληκτικές παραλίες και νησάκια που θα μπορούσαμε να προσφέρουμε υποβρύχιο ψάρεμα, κανό κλπ, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι ανάλογο;

Αυτός ο τόπος δεν ξέρει ακόμη πώς «να πουλά» τα προϊόντα του. Ακόμη και σήμερα, μας λείπουν μερικές κάθετες μονάδες παραγωγής-εμφιάλωσης και εμπορίας μοναδικών ευβοϊκών προϊόντων (π.χ. γάλα, τυρί, κρασί). Μονάδες που να εφαρμόζουν ιχνηλασιμότητα, HACCP, ISO κλπ και να διαθέτουν ανάλογη πιστοποίηση ώστε τα καταλλήλως επισημασμένα προϊόντα τους να μπορούν να διατεθούν στις αγορές όλου του κόσμου! Δεν είναι δύσκολο! Φοιτητής μου πριν από λίγα χρόνια έστησε το δικό του τυποποιητήριο/εμφιαλωτήριο ελαιολάδου και σήμερα το 90% των πωλήσεων του λαδιού που παράγει είναι στο εξωτερικό. Ενώ το χύμα λάδι το πουλάμε €2/κιλό, το εμφιαλωμένο μπορεί να πουληθεί μέχρι και €10/κιλό. Πενταπλάσιο κέρδος…με λίγες απλές αλλά συστηματικές κινήσεις!

Οι λακούβες της Καρυστίας είναι πολλές. Οι άρχοντες της τοπικής, της περιφερειακής αλλά και της κεντρικής εξουσίας ίσως θα μπορούσαν να πάρουν μερικές ιδέες από τούτες τις αράδες…

Διότι, το επιχείρημα ότι λόγω έλλειψης χρημάτων δεν μπορεί να γίνει κάτι, δεν μπορώ να το δεχθώ όταν ξέρω πόσο εύκολο και φτηνό είναι να γίνει μια μαρίνα ή να πιστοποιηθεί ένα τρόφιμο ως ΠΟΠ…

Εκτός από Αρετή και Τόλμη, η Ελευθερία και η Οικονομική μας Ανεξαρτησία θέλουν κάτι απλό: να πουλήσεις στην Αγορά ένα μοναδικό προϊόν με μοναδικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά (γεύση, άρωμα) και διατροφική αξία αλλά και ανταγωνιστική τιμή. Σίγουρα το μπορούμε αλλά δεν το κάνουμε. Γιατί;;;

Περισσότερες φωτογραφίες στο www.zabetakis.net