Μεγάλες Ταινίες-Μεγάλες ευκαιρίες. Του Κώστα Τσίπηρα
ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ, ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΥΚΑΙΡΕΙΕΣ , ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.(1).
ΠΟΥ; ΜΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ !
Στην Ελλάδα της καταπίεσης και της μιζέριας γίνεται το ακριβώς αντίθετο.
Δέστε ένα παράδειγμα.
Γαλλία . Μια απο τις μεγαλύτερες ταινίες του γαλλικού κινηματογράφου, ήταν, διαχρονικά, η ΑΣΥΛΗΠΤΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ.
Στα γαλλικά LA GRANDE VADROUILLE, με τους μεγάλους LUIS DE FUNES, και BOURVIL.(Αν ο ΒΕΓΓΟΣ και ο ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ, μιλούσαν γαλλικά ή ιγγλέζικα, θα ήταν διεθνώς αναγνωρισμένοι, και μετά θάνατον).
Γυρίστηκε το 1963, έκοψε δεκάδες εκατομμύρια εισητήρια, και εξακολουθεί να είναι 50 χρόνια μετά, το δημοφιλέστερο dvd.
5 απο τα 11 κτίρια , στα οποία και γυρίστηκε η ταινία, είναι ήδη τοπικά μουσεία, (τα 2 αφορούν αποκλειστικά την ταινία αυτή !), και εκατοντάδες χιλιάδες άτομα τα επισκέπτονται, ακόμη και μη-γάλλοι).
Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν , σε πολλές πολιτισμένες χώρες.
Στην Ελλάδα κανένα,...
Και όμως υπάρχουν εκπληκτικές ταινίες, που ανήκουν στην εθνική -κινηματογραφική μας κληρονομιά, που θα μπορούσαν να παίξουν ένα τέτοιο ρόλο, προσφέροντας την ευκαιρεία δημιουργίας χώρων πολιτισμού, διατήρησης της συλλογικής μας μνήμης, αλλά και τουριστικής ανάπτυξης.
Ποιές είναι αυτές, πέρα απο την καλλιτεχνική τους αξία, που προβάλλουν και την ελληνική αρχιτεκτονική , και τον ίδιο τον ταλαίπωρο τόπο μας;
Ο ΘΙΑΣΟΣ,
ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ,
Η ΔΕ ΓΥΝΗ ΝΑ ΦΟΒΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ,
ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ,
Ο ΚΛΕΑΡΧΟΣ , Η ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΝΤΟΣ,
ΤΡΕΛΟΣ ΠΑΛΑΒΟΣ ΚΑΙ ΒΕΓΓΟΣ,
ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ, κλπ.,
και μερικές άλλες, όπου εκτός απο τους αείμνηστους και σπουδαίους ηθοποιούς, που τους βλέπουμε και ξαναβλέπουμε, όχι με ανία, αλλά ευχάριστα,εκτός , λοιπόν, απο τους ηθοποιούς , πρωταγωνιστούν οι πόλεις μας και τα μνημεία μας, και τα κτίρια μας, και ο τρόπος ζωής μας που χάθηκε...
Ήμουν και είμαι αντίθετος , με το ξεπούλημα, μισοτιμής, της δημόσιας περιουσίας.
Όπως π.χ. το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, που αυτό θα έπρεπε , αφού επεκτεινόταν προς την θάλασσα, να είναι το κύριο αεροδρόμιο της Αθήνας, αλλά βλέπεται ο ατιμώρητος και αισχρός Λαλιώτης, άλλα σχέδια είχε με τους γερμανούς της Χόχτίφ,...
Όμως πέρα απο το προφανές, στην δημόσια ελληνική περιουσία,ανήκει και ο ελληνικός κινηματογράφος, και όχι μόνο τα πρώην αεροδρόμια, Ξενία, κλπ.
Θα μπορούσε το κτίριο της οδού Τριπόδων , να γίνει κιηματογραφικό-θεματικό μουσείο, της μίας και μοναδικής ταινίας, απο τις 10 σπουδαιότερες διαχρονικά του καλού ελληνικού κινηματογράφου, όμως θα πωληθεί για να γίνει προφανώς μπάρ, εστιατόριο, ή κάτι τέτοιο, για το οποίο και θα τρίζουν τα κόκκαλα, του έντιμου, αλλά παλαβού επτανήσιου ΑΝΤΩΝΗ ΤΡΙΤΣΗ.
Θα πωληθεί, μαζί του, έτσι νομίζουν , και η συλλογική μας μνήμη.
Μας θεωρούν , μικρούς , ανίκανους να αντιδράσουμε.
Μας έχουν φοβίσει, με τους συνεχείς φόρους, για να μας κλείσουν στα σπίτια μας.
Μας εκβιάζουν συνεχώς , για να τους θεωρούμε σαν σωτήρες.
Χρησιμοποιούν ασύλληπτες για τον κοινό νού, τεχνικές προπαγάνδας και αντι-προπαγάνδας,..
Και τώρα μας κλέβουν και απο την μνήμη μας και τον κο ΑΝΤΩΝΑΚΗ, και την κα ΚΟΥΚΟΥΒΙΚΟΥ, και την κα ΜΠΕΜΠΕΚΑ,...
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΣΤΕΊΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ.
Με τις μικρές μου δυνάμεις , σαν ενεργός πολίτης, σαν έλληνας υπήκοος, και σαν άνθρωπος που κατοικεί σε αυτόν τον τόπο, υψώνω φωνή διαμαρτυρίας, σας ζητώ να υπογράψετε αυτό το κείμενο, και να κατεβούμε όλοι, συλλογικά, να αποτρέψουμε την πώληση , του κτιρίου της οδού Τριπόδων.
Όχι μόνο για την ταινία.
Για την Ελλάδα, που μας κλέβουν,...
18-9-2013
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΦ. ΤΣΙΠΗΡΑΣ
ΥΓ. ΕΛΕΛΕΥ
Ελελεύ: Δυνατή Κραυγή
Κατά τον Αριστοφάνη (Όρνιθες 364): «Επίφθεγμα πολεμικόν. Οι προσιόντες γαρ εις πόλεμον το ελελεύ εφώνουν μετά τίνος εμμελούς κνήσεως…»
Κατά τους Ελελεύ: ελελεύ σημαίνει επίθεση χωρίς όμως εχθρικά συναισθήματα, αλλά με μαχητική διάθεση απέναντι σε ό,τι «μας χαλάει»…
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΦ. ΤΣΙΠΗΡΑΣ
ΠΟΥ; ΜΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ !
Στην Ελλάδα της καταπίεσης και της μιζέριας γίνεται το ακριβώς αντίθετο.
Δέστε ένα παράδειγμα.
Γαλλία . Μια απο τις μεγαλύτερες ταινίες του γαλλικού κινηματογράφου, ήταν, διαχρονικά, η ΑΣΥΛΗΠΤΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ.
Στα γαλλικά LA GRANDE VADROUILLE, με τους μεγάλους LUIS DE FUNES, και BOURVIL.(Αν ο ΒΕΓΓΟΣ και ο ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ, μιλούσαν γαλλικά ή ιγγλέζικα, θα ήταν διεθνώς αναγνωρισμένοι, και μετά θάνατον).
Γυρίστηκε το 1963, έκοψε δεκάδες εκατομμύρια εισητήρια, και εξακολουθεί να είναι 50 χρόνια μετά, το δημοφιλέστερο dvd.
5 απο τα 11 κτίρια , στα οποία και γυρίστηκε η ταινία, είναι ήδη τοπικά μουσεία, (τα 2 αφορούν αποκλειστικά την ταινία αυτή !), και εκατοντάδες χιλιάδες άτομα τα επισκέπτονται, ακόμη και μη-γάλλοι).
Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν , σε πολλές πολιτισμένες χώρες.
Στην Ελλάδα κανένα,...
Και όμως υπάρχουν εκπληκτικές ταινίες, που ανήκουν στην εθνική -κινηματογραφική μας κληρονομιά, που θα μπορούσαν να παίξουν ένα τέτοιο ρόλο, προσφέροντας την ευκαιρεία δημιουργίας χώρων πολιτισμού, διατήρησης της συλλογικής μας μνήμης, αλλά και τουριστικής ανάπτυξης.
Ποιές είναι αυτές, πέρα απο την καλλιτεχνική τους αξία, που προβάλλουν και την ελληνική αρχιτεκτονική , και τον ίδιο τον ταλαίπωρο τόπο μας;
Ο ΘΙΑΣΟΣ,
ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ,
Η ΔΕ ΓΥΝΗ ΝΑ ΦΟΒΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ,
ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ,
Ο ΚΛΕΑΡΧΟΣ , Η ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΝΤΟΣ,
ΤΡΕΛΟΣ ΠΑΛΑΒΟΣ ΚΑΙ ΒΕΓΓΟΣ,
ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ, κλπ.,
και μερικές άλλες, όπου εκτός απο τους αείμνηστους και σπουδαίους ηθοποιούς, που τους βλέπουμε και ξαναβλέπουμε, όχι με ανία, αλλά ευχάριστα,εκτός , λοιπόν, απο τους ηθοποιούς , πρωταγωνιστούν οι πόλεις μας και τα μνημεία μας, και τα κτίρια μας, και ο τρόπος ζωής μας που χάθηκε...
Ήμουν και είμαι αντίθετος , με το ξεπούλημα, μισοτιμής, της δημόσιας περιουσίας.
Όπως π.χ. το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, που αυτό θα έπρεπε , αφού επεκτεινόταν προς την θάλασσα, να είναι το κύριο αεροδρόμιο της Αθήνας, αλλά βλέπεται ο ατιμώρητος και αισχρός Λαλιώτης, άλλα σχέδια είχε με τους γερμανούς της Χόχτίφ,...
Όμως πέρα απο το προφανές, στην δημόσια ελληνική περιουσία,ανήκει και ο ελληνικός κινηματογράφος, και όχι μόνο τα πρώην αεροδρόμια, Ξενία, κλπ.
Θα μπορούσε το κτίριο της οδού Τριπόδων , να γίνει κιηματογραφικό-θεματικό μουσείο, της μίας και μοναδικής ταινίας, απο τις 10 σπουδαιότερες διαχρονικά του καλού ελληνικού κινηματογράφου, όμως θα πωληθεί για να γίνει προφανώς μπάρ, εστιατόριο, ή κάτι τέτοιο, για το οποίο και θα τρίζουν τα κόκκαλα, του έντιμου, αλλά παλαβού επτανήσιου ΑΝΤΩΝΗ ΤΡΙΤΣΗ.
Θα πωληθεί, μαζί του, έτσι νομίζουν , και η συλλογική μας μνήμη.
Μας θεωρούν , μικρούς , ανίκανους να αντιδράσουμε.
Μας έχουν φοβίσει, με τους συνεχείς φόρους, για να μας κλείσουν στα σπίτια μας.
Μας εκβιάζουν συνεχώς , για να τους θεωρούμε σαν σωτήρες.
Χρησιμοποιούν ασύλληπτες για τον κοινό νού, τεχνικές προπαγάνδας και αντι-προπαγάνδας,..
Και τώρα μας κλέβουν και απο την μνήμη μας και τον κο ΑΝΤΩΝΑΚΗ, και την κα ΚΟΥΚΟΥΒΙΚΟΥ, και την κα ΜΠΕΜΠΕΚΑ,...
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΣΤΕΊΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ.
Με τις μικρές μου δυνάμεις , σαν ενεργός πολίτης, σαν έλληνας υπήκοος, και σαν άνθρωπος που κατοικεί σε αυτόν τον τόπο, υψώνω φωνή διαμαρτυρίας, σας ζητώ να υπογράψετε αυτό το κείμενο, και να κατεβούμε όλοι, συλλογικά, να αποτρέψουμε την πώληση , του κτιρίου της οδού Τριπόδων.
Όχι μόνο για την ταινία.
Για την Ελλάδα, που μας κλέβουν,...
18-9-2013
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΦ. ΤΣΙΠΗΡΑΣ
ΥΓ. ΕΛΕΛΕΥ
Ελελεύ: Δυνατή Κραυγή
Κατά τον Αριστοφάνη (Όρνιθες 364): «Επίφθεγμα πολεμικόν. Οι προσιόντες γαρ εις πόλεμον το ελελεύ εφώνουν μετά τίνος εμμελούς κνήσεως…»
Κατά τους Ελελεύ: ελελεύ σημαίνει επίθεση χωρίς όμως εχθρικά συναισθήματα, αλλά με μαχητική διάθεση απέναντι σε ό,τι «μας χαλάει»…
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΦ. ΤΣΙΠΗΡΑΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου