Γεώργιος Αινιάν ο πρώτος Νομάρχης Χαλκίδας

Ο Γεώργιος Αινιάν (1788 - 1847 ή 1848) ήταν Έλληνας πολιτικός και λόγιος από το Πατρατζίκι (τη σημερινή Υπάτη) που ήταν ενεργός μετά τα χρόνια της επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στο Μαυρίλο Τυμφρηστού το 1788[ και πέθανε στην Αθήνα το 1847 ή το 1848.




Πατέρας του ήταν ο Ζαχαρίας Αινιάν, ιερέας και διδάσκαλος, ο οποίος αρχικά λεγόταν Οικονόμου ή Αναγνώστου ή Αναγνωστόπουλος, αλλά άλλαξε το επίθετό του σε Αινιάν, από τους αρχαίους κατοίκους της περιοχής, τους Αινιάνες. Στις αρχές του 19ου αιώνα εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη με την οικογένειά του (μαζί με τα παιδιά του Γεώργιο, Δημήτριο και Χριστόδουλο Αινιάν) όπου εργαζόταν ως οικοδιδάσκαλος. Συνδέθηκε με τους Φαναριώτες και το 1818 έγινε Φιλικός. Το σπίτι των Αινιάνων ήταν τόπος συγκεντρώσεως των Φιλικών. Ο Γεώργιος λοιπόν είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον Παπαφλέσσα, τον Χριστόφορο Περραιβό, τον Ηλ. Χρυσοσπάθη, τον Αναγνωσταρά και άλλους Φιλικούς. Εκεί σχεδιάστηκε και η μύηση του Μουρούζη.
Ο Γεώργιος είχε σπουδάσει στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη και εργάστηκε ως δάσκαλος των παιδιών του Μεγάλου Διερμηνέα Δημ. Μουρούζη. Έχοντας μυηθεί και αυτός στη Φιλική Εταιρεία το 1818, επέστρεψε αργότερα στη Φθιώτιδα και εργάστηκε στην προετοιμασία της επανάστασης.
Το Νοέμβριο του 1821 πήρε μέρος στον Άρειο Πάγο, το κυβερνητικό όργανο της προσωρινής διοίκησης της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας Στη συνέχεια, το Δεκέμβριο του 1821, πήρε μέρος στην Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου ως πληρεξούσιος της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος. Τον Απρίλιο του 1823 ήταν πληρεξούσιος στη Β' Εθνοσυνέλευση Άστρους και τρία χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 1826 πήρε μέρος στη Γ' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου, αλλά δεν φαίνεται ως πληρεξούσιος τον επόμενο χρόνο ούτε στην Ερμιόνη, ούτε στην Τροιζήνα όπου έγινε η συνέχεια της Γ' Εθνοσυνέλευσης.
Είχε σημαντική δραστηριότητα με διάφορες θέσεις στη διοίκηση του Ελληνικού κράτους. Ήταν Γενικός Έφορος των στρατευμάτων της Στερεάς. Είχε υπηρετήσει ως υπουργός της αστυνομίας και επικεφαλής ενός μικρού σώματος πολεμιστών στην Ναύπακτο. Κατά τη διοίκηση του Καποδίστρια ήταν γερουσιαστής, ενώ αργότερα, επί Όθωνα, ήταν σύμβουλος Επικρατείας.
Τον Απρίλιο του 1827 έγραψε και εκφώνησε λόγο στην κηδεία του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Αδελφός του Γεωργίου Αινιάν ήταν ο Δ. Αινιάν, βιογράφος του Καραϊσκάκη.
Στη Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους, το καλοκαίρι του 1829, ήταν ξανά πληρεξούσιος Πατρατζικίου μαζί με τον Μήτρο Κοντογιάννη. Το 1833, με την παράδοση της Εύβοιας από τους Τούρκους, διορίστηκε πρώτος νομάρχης Χαλκίδας, ένας από τους δέκα πρώτους Νομάρχες του ελληνικού κράτους

wikipedia