Ε εντάξει,
Δεν πέρασαν και τόσα πολλά χρόνια, παρά μόνο 2.555 έτη!!!!
Τόσα χρειάστηκαν στην ανθρωπότητα, ώστε να επαληθεύσει σήμερα η NASA τη θεωρία του Πυθαγόρα του Σάμιου, ότι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος παράγουν μουσική!!!!
Θυμάμαι όταν πρωτοδιάβασα, στο 3ο από τα τέσσερα βιβλία του Ιπποκράτη Δάκογλου για τον Πυθαγόρα, τη μαθηματική απόδειξη της θεωρίας αυτής και εντυπωσιάστηκα τόσο από το βάθος σκέψης όσο και από τις γνώσεις του συγγραφέα για το έργο ενός Έλληνα που το ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ Ελληνικό σύστημα Α-παιδείας από το Δημοτικό έως το Λύκειο, τουλάχιστον στα δικά μου χρόνια, τον ανέφερε μόνο για το πασίγνωστο Πυθαγόρειο Θεώρημα και δεν έκανε την παραμικρή νύξη για το μέγιστο Φιλοσοφικό του έργο !!!
Και μετά νομίζουμε κιόλας, ότι η κρίση που βιώνουμε είναι οικονομική………..
Παραθέτω το κείμενο από τον « Ελληνικό κοινοτισμό» και στο τέλος μπορείτε να βρείτε το link που θα ακούσετε τη μουσική των πλανητών μας!
“Ακούστε τους ήχους που παράγουν οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μέσα από τους ανιχνευτές των μη επανδρωμένων διαστημοπλοίων της NASA: Voyager I και II, οι οποίοι κατέγραψαν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο ”αθόρυβο” κενό του διαστήματος.
Είναι μια συλλογή των πλανητικών εκπομπών ραδιοφωνικών σημάτων που κατεγράφησαν και μετατράπηκαν σε αρχεία ήχου.
Αυτή είναι η ”Μουσική των ουράνιων σφαιρών”, για την οποία (2500 χρόνια πριν η ΝΑΣΑ αποδείξει την ύπαρξη της Μουσικής στο Σύμπαν), μίλησε ο Πλάτων, ο οποίος ονόμαζε την μουσική ως την ομορφιά του Σύμπαντος – έλεγε επίσης ότι:
«η Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για να φτάσει την ψυχή και να της διδάξει την αρετή»,
«η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα».
Πιο πριν όμως ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, αυτός ο μέγιστος των μεγίστων φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και μουσικός, είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ευαισθησίας ώστε ν’ ακούει (όχι βέβαια με τα φυσικά αυτιά) τη συμφωνία του ουρανού, τη μουσική των ουράνιων σφαιρών και 6 αιώνες π.Χ. από τον Κρότωνα της Ιταλίας αυτός και οι μαθητές του θεμελίωναν την θεωρία τους για τους αριθμούς:
«κατὰ δὴ τοὺς Πυθαγορικοὺς πρεσβευτέα τὰ τῶν ἀριθμῶν ὡς ἀρχὴ καὶ πηγὴ καὶ ῥίζα τῶν πάντων».
Ανακάλυπταν τις αρμονικές σχέσεις των αριθμών στη μουσική και βάσει αυτών ερμήνευσαν τον Σύμπαντα Κόσμο. Η μουσική για τους Πυθαγόρειους ήταν πάνω από όλα μαθηματικά. Η ουσία της ήταν οι αριθμοί και η ομορφιά της η έκφραση των αρμονικών σχέσεων των αριθμών, «τοὺς ἐν τοῖς ἀριθμοῖς ἁρμονικοὺς λόγους ἐννοῶν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖς ἀκουστὸν ἀκούειν ἔλεγε τῆς ἁρμονίας».
Η μουσική ήταν ακόμα η εικόνα της ουράνιας αρμονίας. Οι αρμονικές σχέσεις των αριθμών μεταφέρονταν στους πλανήτες. Οι πλανήτες καθώς περιστρέφονται – δίδασκε – παράγουν διάφορους μουσικούς ήχους, «αρμονία των σφαιρών», που δεν τους ακούμε”:
«Εστίν ουν η ουσία των πραγμάτων αρμονία και αριθμός σφαιρών στρεφομένων»!
Εάν σταθούμε για λίγο στην γεωμετρική και μαθηματική πλευρά του θέματος θα παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν 5 συμμετρικά πολύεδρα. Ο μέγας Πλάτων έλεγε ότι αυτά τα πολύεδρα είναι οι βασικοί δομικοί κρίκοι, τα πλέον σημαντικά δομικά στοιχεία στην δημιουργία του σύμπαντος.
Ο Kepler, που μελέτησε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων και ιδιαίτερα του Πλάτωνα, παρατήρησε με τις μετέπειτα έρευνές του, ότι οι τροχιές των πλανητών, και φυσικά της Χθονός-Γης, “γράφουν” την περιφέρεια συγκεκριμένων πολυέδρων.
Η τροχιά του Άρεως γράφει την περιφέρεια ενός τετράεδρου (Πυρ). Η τροχιά του Διός γράφει την περιφέρεια ενός κύβου (γη). Η τροχιά της Αφροδίτης γράφει την περιφέρεια ενός οκτάεδρου (Αήρ). Η τροχιά της Γης γράφει την περιφέρεια ενός εικοσάεδρου (Ύδωρ).
Μερικοί από αυτούς τους ήχους είναι σαν δελφίνια, άνεμοι, κύματα, πουλιά, Θιβετιανά μουσικά μπολ, κρυσταλλικά κύμβαλα, κ.ά.
Και μην ξεχνάμε το καταπληκτικότερο σχετικά με τους ήχους των πλανητών. Ότι σχετίζονται απόλυτα με τις 7 νότες.
Οι αντιστοιχίες των επτά κύριων πλανητών σε σχέση με τις νότες (δηλαδή τους μουσικούς φθόγγους) είναι:
1) Ήλιος = Μι
2) Αφροδίτη= Φα
3) Ερμής = Σολ
4) Σελήνη = Λα
5) Κρόνος = Σι
6) Άρης = Ρε
7) Δίας = Ντο
Δεν πέρασαν και τόσα πολλά χρόνια, παρά μόνο 2.555 έτη!!!!
Τόσα χρειάστηκαν στην ανθρωπότητα, ώστε να επαληθεύσει σήμερα η NASA τη θεωρία του Πυθαγόρα του Σάμιου, ότι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος παράγουν μουσική!!!!
Θυμάμαι όταν πρωτοδιάβασα, στο 3ο από τα τέσσερα βιβλία του Ιπποκράτη Δάκογλου για τον Πυθαγόρα, τη μαθηματική απόδειξη της θεωρίας αυτής και εντυπωσιάστηκα τόσο από το βάθος σκέψης όσο και από τις γνώσεις του συγγραφέα για το έργο ενός Έλληνα που το ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ Ελληνικό σύστημα Α-παιδείας από το Δημοτικό έως το Λύκειο, τουλάχιστον στα δικά μου χρόνια, τον ανέφερε μόνο για το πασίγνωστο Πυθαγόρειο Θεώρημα και δεν έκανε την παραμικρή νύξη για το μέγιστο Φιλοσοφικό του έργο !!!
Και μετά νομίζουμε κιόλας, ότι η κρίση που βιώνουμε είναι οικονομική………..
Παραθέτω το κείμενο από τον « Ελληνικό κοινοτισμό» και στο τέλος μπορείτε να βρείτε το link που θα ακούσετε τη μουσική των πλανητών μας!
“Ακούστε τους ήχους που παράγουν οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μέσα από τους ανιχνευτές των μη επανδρωμένων διαστημοπλοίων της NASA: Voyager I και II, οι οποίοι κατέγραψαν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο ”αθόρυβο” κενό του διαστήματος.
Είναι μια συλλογή των πλανητικών εκπομπών ραδιοφωνικών σημάτων που κατεγράφησαν και μετατράπηκαν σε αρχεία ήχου.
Αυτή είναι η ”Μουσική των ουράνιων σφαιρών”, για την οποία (2500 χρόνια πριν η ΝΑΣΑ αποδείξει την ύπαρξη της Μουσικής στο Σύμπαν), μίλησε ο Πλάτων, ο οποίος ονόμαζε την μουσική ως την ομορφιά του Σύμπαντος – έλεγε επίσης ότι:
«η Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για να φτάσει την ψυχή και να της διδάξει την αρετή»,
«η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα».
Πιο πριν όμως ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, αυτός ο μέγιστος των μεγίστων φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και μουσικός, είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ευαισθησίας ώστε ν’ ακούει (όχι βέβαια με τα φυσικά αυτιά) τη συμφωνία του ουρανού, τη μουσική των ουράνιων σφαιρών και 6 αιώνες π.Χ. από τον Κρότωνα της Ιταλίας αυτός και οι μαθητές του θεμελίωναν την θεωρία τους για τους αριθμούς:
«κατὰ δὴ τοὺς Πυθαγορικοὺς πρεσβευτέα τὰ τῶν ἀριθμῶν ὡς ἀρχὴ καὶ πηγὴ καὶ ῥίζα τῶν πάντων».
Ανακάλυπταν τις αρμονικές σχέσεις των αριθμών στη μουσική και βάσει αυτών ερμήνευσαν τον Σύμπαντα Κόσμο. Η μουσική για τους Πυθαγόρειους ήταν πάνω από όλα μαθηματικά. Η ουσία της ήταν οι αριθμοί και η ομορφιά της η έκφραση των αρμονικών σχέσεων των αριθμών, «τοὺς ἐν τοῖς ἀριθμοῖς ἁρμονικοὺς λόγους ἐννοῶν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖς ἀκουστὸν ἀκούειν ἔλεγε τῆς ἁρμονίας».
Η μουσική ήταν ακόμα η εικόνα της ουράνιας αρμονίας. Οι αρμονικές σχέσεις των αριθμών μεταφέρονταν στους πλανήτες. Οι πλανήτες καθώς περιστρέφονται – δίδασκε – παράγουν διάφορους μουσικούς ήχους, «αρμονία των σφαιρών», που δεν τους ακούμε”:
«Εστίν ουν η ουσία των πραγμάτων αρμονία και αριθμός σφαιρών στρεφομένων»!
Εάν σταθούμε για λίγο στην γεωμετρική και μαθηματική πλευρά του θέματος θα παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν 5 συμμετρικά πολύεδρα. Ο μέγας Πλάτων έλεγε ότι αυτά τα πολύεδρα είναι οι βασικοί δομικοί κρίκοι, τα πλέον σημαντικά δομικά στοιχεία στην δημιουργία του σύμπαντος.
Ο Kepler, που μελέτησε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων και ιδιαίτερα του Πλάτωνα, παρατήρησε με τις μετέπειτα έρευνές του, ότι οι τροχιές των πλανητών, και φυσικά της Χθονός-Γης, “γράφουν” την περιφέρεια συγκεκριμένων πολυέδρων.
Η τροχιά του Άρεως γράφει την περιφέρεια ενός τετράεδρου (Πυρ). Η τροχιά του Διός γράφει την περιφέρεια ενός κύβου (γη). Η τροχιά της Αφροδίτης γράφει την περιφέρεια ενός οκτάεδρου (Αήρ). Η τροχιά της Γης γράφει την περιφέρεια ενός εικοσάεδρου (Ύδωρ).
Μερικοί από αυτούς τους ήχους είναι σαν δελφίνια, άνεμοι, κύματα, πουλιά, Θιβετιανά μουσικά μπολ, κρυσταλλικά κύμβαλα, κ.ά.
Και μην ξεχνάμε το καταπληκτικότερο σχετικά με τους ήχους των πλανητών. Ότι σχετίζονται απόλυτα με τις 7 νότες.
Οι αντιστοιχίες των επτά κύριων πλανητών σε σχέση με τις νότες (δηλαδή τους μουσικούς φθόγγους) είναι:
1) Ήλιος = Μι
2) Αφροδίτη= Φα
3) Ερμής = Σολ
4) Σελήνη = Λα
5) Κρόνος = Σι
6) Άρης = Ρε
7) Δίας = Ντο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου