«Η φωτογραφία είναι η ίδια μου η ζωή» δηλώνει ο Χαλκιδέος φωτογράφος Βασίλης Νίκας και η Γιαπωνέζα Fuyuko Mochizuki αποφάσισε να καταγράψει τη ζωή του δίπλα στα παιδιά της Ριτσώνας σε ένα συγκινητικό και συνάμα άκρως διδακτικό ντοκιμαντέρ.
«In the eyes of children» λοιπόν είναι ο τίτλος του ντοκιμαντέρ της Fuyuko Mochizuki και μέσα σε αυτό καταγράφει τη ζεστή καρδιά του φωτογράφου Βασίλη Νίκα, ο οποίος ζει στη Χαλκίδα και επισκέπτεται αρκετά συχνά τον καταυλισμό των προσφύγων της Ριτσώνας και φωτογραφίζει κάθε στιγμή τους, ενώ ήταν εκείνος που καθιέρωσε κάθε Τρίτη ή αλλιώς «Talata» που σημαίνει Τρίτη στα Αραβικά, την προβολή κινηματογραφικών ταινιών.
Ο Βασίλης Νίκας έχει τραβήξει χιλιάδες «κλικ» με τα χαμόγελα, τα παιχνίδια, το αινιγματικό βλέμμα των παιδιών, την καθημερινή τους ζωή αφού όπως λέει και στο ντοκιμαντέρ: «Παρατηρώντας τα παιδιά της Ριτσώνας να παίζουν, σε αντίθεση με τα δικά μας παιδιά που εγκλωβίζονται στις οθόνες των τηλεοράσεων και των υπολογιστών ή στο δωμάτιό τους φορτωμένα με τα διαβάσματά τους. Ήταν πολλές οι φορές που θυμήθηκα και ανακάλεσα στη μνήμη μου τα δικά μου παιδικά χρόνια στις αυλές, τους δρόμους και τις αλάνες του χωριού μου. Για αυτό και αποφάσισα να φωτογραφίσω αυτές τις μικρές, αθώες κι αυθόρμητες στιγμές των παιδιών που έπαιζαν μέσα στο camp της Ριτσώνας».
Μάλιστα τονίζει ότι «μαζί με πολλούς συμπολίτες μου από τη Χαλκίδα, σταθήκαμε στο πλευρό των προσφύγων της Ριτσώνας από την αρχή της λειτουργίας του camp. Βοηθούσαμε στη διανομή φαγητών και ρούχων και στην τακτοποίηση των αποθηκευτικών χώρων. Ανεβήκαμε στη Ριτσώνα για να ξέρουν οι πρόσφυγες ότι υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται γι' αυτούς, εδώ στη χώρα μας, κι έτσι να μην σταματήσουν να αισιοδοξούν και να ελπίζουν για ένα καλύτερο αύριο».
Και κάπως έτσι μέσα από την καθημερινή επαφή του με τα παιδιά αποφάσισε να οργανώσει και την προβολή ταινιών κάθε Τρίτη, με αποτέλεσμα μέχρι τώρα να έχουν προβληθεί παραπάνω από 30 ταινίες όπως δηλώνει χαρακτηριστικά.
«Όταν αυτά τα παιδιά μεγαλώσουν θα θυμούνται και κάτι φωτεινό μέσα σε αυτή τη σκοτεινή περίοδο της ζωής τους. Και όταν μετά από 10 χρόνια δούνε αυτή την ταινία θα θυμούνται την πρώτη τους ημέρα στη Ριτσώνα. Τα παιδιά είναι το μέλλον, η ελπίδα και όταν ο Βασίλης φρόντισε να διατηρήσει την ελπίδα τους αυτό είναι τεράστιο για εκείνο. Κάθε φορά που ο Βασίλης ερχόταν στο Κέντρο θα τον έβλεπες συνέχεια με 3-4 παιδιά γύρω του. Ο Βασίλης τα κρατάει χαρούμενα, τα κάνει χαρούμενα. Θυμάμαι το Βασίλη να κάνει τα πάντα. Να βοηθάει όπου χρειαζόταν. Μέχρι που μια μέρα μου είπε να αρχίσω να δείχνω κάποια φιλμ στα παιδιά; Και του είπα ναι, απλά κάνε το» δηλώνει μεταξύ άλλων για το Βασίλη η Θεοδώρα Ακριώτου, Former Manager στο Κέντρο Φιλοξενίας των Προσφύγων στη Ριτσώνα.
Ο Βασίλης Νίκας σχεδιάζει να εκθέσει περίπου 60 φωτογραφίες με θέμα «Τα Παιδιά της Ριτσώνας» την άνοιξη του 2017 και στην Αθήνα αλλά και στη Χαλκίδα, όπου ζει και εργάζεται.
Αλλά μέχρι τότε μπορείτε να δείτε σε αυτό το ντοκιμαντέρ, το οποίο είναι στα ημιτελικά του διεθνούς φεστιβάλ ανεξαρτήτου ντοκιμαντέρ του Hollywood, ένα μικρό δείγμα από τη ζωή ενός ανθρώπου που έβαλε στην άκρη το φανατισμό και το ρατσισμό, στάθηκε δίπλα σε αυτά τα παιδιά που δε διαφέρουν από τα άλλα, αποτύπωσε πολύ όμορφες και συγκινητικές στιγμές στις φωτογραφίες του και αποφάσισε να στραφεί σε θεματικές που αφορούν τη ζωή των ανθρώπων μέσα στις μικρές κοινότητες και τον τρόπο που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, αφού όπως σημειώνει: «Γεννήθηκα και έζησα για 42 χρόνια σε ένα βιομηχανικό χωριό στα Οινόφυτα Βοιωτίας στο οποίο συνυπάρχουν χωρίς προβλήματα Έλληνες χριστιανοί, Έλληνες μουσουλμάνοι από τη Θράκη, Αλβανοί, Ρουμάνοι, Βούλγαροι και Πακιστανοί για αυτό και πιστεύω ότι η διαφορετική εθνικότητα και θρησκεία δε μπορούν να σταθούν εμπόδιο στην ομαλή συμβίωση των ανθρώπων».
- See more at: http://www.eviaportal.gr/content.asp?ID=46527#sthash.y6WCOQOe.dpuf
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου