Τα δεκανίκια θυμώνουν κάποτε ...αν δεν περπατήσεις! Της Κατερίνας Κατσάτου

Πρώην φίλος δεκανίκι, τώρα εξαπατημένος και θυμωμένος εχθρός!
Σου λέει κάτι και εσένα?
Σε κάποια περίοδο της ζωής μας κάποιοι άνθρωποι  ψάχναμε  δεκανίκια ,επειδή ο φόβος μας να ''περπατήσουμε'' ξεπερνούσε και τον φόβο της συναισθηματικής ψυχολογικής μας αναπηρίας.
Από εμάς εξαρτάται. Δηλαδή  όσο Εκείνα τα στάδια νομίζω ότι είναι τα πλέον διδακτικά στην ζωή μας, Αν επιλέξουμε να γίνουν.

Όταν αρνούμαστε να δούμε τους ανοιχτούς ορίζοντες που υπάρχουν, τις άπειρες ευκαιρίες να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας ,δεν είναι καθόλου διδακτικά, διότι έτσι απλώς βουλιάζουμε  όλο και περισσότερο. Η βαρύτητα είναι  έχει δύναμη αλλά ο άνθρωπος  έχει δυνάμεις περισσότερο ισχυρές και από αυτήν .Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να έχει χαρά, να βιώνει χαρά!
Και τα προβλήματα του είναι μέρος της εξέλιξης του. Είναι μέρος του θεϊκού σχεδίου της εκπαίδευσης του  στη Γη.
Όταν δεν γνώριζα ζητούσα συμπαράσταση για να μένω στο πρόβλημα μου .Έχοντας την πεποίθηση ότι όλα  είναι μοίρα. Και ότι θα με λυπηθεί ο θεός να με γλυτώσει. Και ίσως επειδή δεν πίστευα τόσο πολύ στο θεό όπως τώρα, αναζητούσα σωτήρες με κάθε μορφή  εδώ και εκεί. Και αυτή η μελοδραματική μου θεωρία, μου  έδινε το δικαίωμα έχοντας την συνείδηση μου ήσυχη να ζητώ συνεχώς υποστηρικτή, να ζητώ να αναπνεύσω κλέβοντας του ανάσες. Έκλεβα, επαιτούσα ,και μερικές φορές απαιτούσα να παίρνω ''ενδιαφέρον ''.Δανεικό !  Δανειζόμουν ανάσες, ενδιαφέρον, χρόνο, αγάπη! Ενώ είχα αρκετά  δικά  μου  από όλα αυτά. Και όσα έκλεβα τα κατασπαταλούσα για να αισθάνομαι  και πάλι ψυχολογικά άσχημα. Με αυτόν τον τρόπο υποτιμούσα τα ''δώρα'' τα τόσο πολύτιμα με τόση προθυμία μου πρόσφερε το άλλο άτομο.
Και ασφαλώς όσο δεν τα χρησιμοποιούσα τόσο η ψυχολογική μου κατάσταση χειροτέρευε γινόταν πιο αφόρητη. Αντί να αφήσω δηλαδή τα δώρα της άλλης ψυχής να ενεργοποιήσουν τις δικές μου εσωτερικές δυνάμεις χαρισμένες και  σε εμένα από τον θεό. , όπως και σε κάθε άνθρωπο, εγώ τις περιόριζα  σε κατάσταση συμπίεσης! Η συμπιεσμένη δύναμη θα εκραγεί. Θα βρει διέξοδο
σίγουρα,  με κάποιους τρόπους που συχνά δεν είναι και οι καλύτεροι.
Με ατονίες ,εθισμούς ,οκνηρία, εντάσεις ,ασθένειες αλλά και συμπεριφορές εκρήξεων
που κατέστρεφαν και σχέσεις.





Όλα αυτά τα στερούσα από ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, που ήταν κυριολεκτικά εκεί κάθε φορά που το χρειαζόμουν, Και τι χρειαζόμουν?  Να  απομυζήσω την ενέργεια που είχε για τον εαυτό του  αυτό το πλάσμα. ¨Όπως κάθε πλάσμα . Και ναι αυτό  ήταν άδικο από πολλές απόψεις!

Τότε παράλληλα στήριζα και εγώ κάποιους άλλους όμοιους μου .Και μέναμε στο δράμα μας.
Στην συνέχεια κατάφερα να σταθώ στα δικά μου πόδια! Και τότε είδα ότι μπορούσα να περπατήσω και μόνη χωρίς δεκανίκια. Ήταν όμως ότι αναγκάστηκα ,αλλά και ήθελα να κάνω την υπέρβαση.
Το να βοηθάω είναι μέσα στο κύτταρο μου! Και  τότε βοηθούσα  και εγώ, και δεχόμουν βοήθεια  με τον τρόπο που γνώριζα! Και τώρα βοηθάω όσο μπορώ με τον τρόπο που διδάχτηκα, μέσα από την εμπειρία μου, μέσα από  την εκπαίδευση μου στην ενεργειακή ψυχολογία και ψυχοθεραπεία. Αλλά και από την  καθημερινή μελέτη σε θέματα ψυχισμού του ανθρώπου, αλλά με προσωπική εξάσκηση   πάω σε κάθε νέο που μάθαινα ,εξελίχτηκα όσο ελίχτηκα και εύχομαι να με φωτίζει ο θεός να συνεχίζω.
Ξεκινώντας λοιπόν από τον εαυτό  μου να μην τον παρηγορώ άλλα να τον παρακινώ να προσπαθήσει αλλάζοντας την κοσμοθεωρία μου, έχω πάψει προ πολλού να στηρίζω και να υποστηρίζω ανθρώπους που μου απορροφούν ενέργεια από την εσωτερική μου δύναμη, μόνο και μόνο για να συνεχίσουν να βουλιάζουν όλο και περισσότερο. Εκεί η τωρινή μου αντίληψη  λέει ότι γίνομαι συνένοχη και συνυπεύθυνη στη συντήρηση του προβλήματος του καθένα  και δεν το θέλω. Και ..πλέον έχω αποφασίσει ότι δεν θέλω να είμαι το δεκανίκι κανενός. Θέλω να δώσω με όλη την δύναμη της ψυχής μου ότι και όσο μπορώ σε  κάποιον  που θέλει να αλλάξει, και  να βγει από το πρόβλημα  του αλλά και κάτι ακόμα να μάθει από αυτό. Ασχολούμαι με την καρδιά μου και με την ψυχή μου, για βοήθεια σε κάποιον που θέλει να βρει λύσεις!

Στήριξη βοήθεια και υποστήριξη, είναι σίγουρο και ανθρώπινο ότι τα χρειαζόμαστε.
αλλά  έχει σημασία αν είναι βοήθεια ενθάρρυνσης, ενδυνάμωσης, παρακίνησης
 η μόνιμης παρηγοριάς.
Είναι δύσκολο να αποφύγεις ανθρώπους που κολλάνε πάνω σου αν αισθάνονται
 ότι έχεις μια δύναμη σε κάθε μορφή. Αυτό όμως είναι ''αυλή'' για τον καθένα  που το δέχεται.
Και εγώ δεν θέλω αυλικούς ,θέλω φίλους  με φίλους δυνατούς με όνειρα να στοχεύουν ψηλά .
Να ζουν την ζωή που ονειρευτήκαν! Να διεκδικούν το δικαίωμα στο δικό τους όνειρο.
Να  βγαίνουν κάθε μέρα από την φυλακή της  κάθε πεποίθησης. Να πετάνε   τις πεποιθήσεις σαν
δεσμά !Να είναι ελεύθεροι να κοιτάζουν τα αστέρια και να λένε '' δεν είναι Πόλυ ψηλά για εμένα.''
Να πετάνε σαν τον γλάρο Ιωνάθαν λιβινγκστον!  του  Bach Richard ¨Να τους εύχομαι κάθε πρωί καλές πτήσεις !
Θέλω φίλους, συνοδοιπόρους,  ισότιμους και ακόμη καλύτερους μου πάντα ,γιατί  έτσι θα αναγκάζομαι να γίνομαι καλύτερη

Καλές πτήσεις φίλοι μου
Κατερίνα Κατσάτου
Ενεργειακή ψυχολογία -Ψυχοθεραπεία
Χαλκιδα -Αθήνα
κιν 6977269059