Εχθές επισκεφθήκαμε ένα από τα μεγαλύτερα νησιά των Κυκλάδων, πασίγνωστο για τα μάρμαρά του και όχι μόνο. Πρόκειται για το νησί της Πάρου.
Παναγία Εκατονταπυλιανή
Πήγαμε και προσκυνήσαμε την Παναγία την Εκατονταπυλιανή, η οποία γιόρταζε τον Δεκαπενταύγουστο.
Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα καλοδιατηρημένα παλαιοχριστιανικά μνημεία που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια και μάλιστα το μεγαλύτερο σε μέγεθος. Σύμφωνα με την παράδοση το αρχικό κτίσμα του ναού αυτού ήταν έργο του Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μέγα και Αγίου Κωνσταντίνου προς εκπλήρωση επιθυμίας της μητέρας του, της Αγίας Ελένης. Στο σημείο αυτό αναφέρεται ότι κατά το ταξίδι της Βασιλομήτορος Ελένης προς τους Αγίους Τόπους λόγω μεγάλης θαλασσοταραχής το πλοίο που επέβαινε αναγκάσθηκε να καταφύγει στη Πάρο. Εκεί προσευχόμενη η Αγία Ελένη στην Παναγία, προστάτιδα της Κωνσταντινούπολης, έταξε με την ολοκλήρωση του ταξιδιού της να κτίσει μια μεγαλόπρεπη εκκλησία αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου. Το τάμα αυτό ήταν που υλοποίησε ο γιος της Μέγας Κωνσταντίνος χτίζοντας μια τρίκλιτη βασιλική περί τον 4ο αιώνα.
Επί εποχής του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού (6ος αιώνας) ο ναός αυτός ανακαινίσθηκε με τροποποιήσεις των παλαιοχριστιανικών τμημάτων και ανακατασκευές κατά τις οποίες αφαιρούμενη η παλαιά σκεπή προστέθηκε τρούλος με ημιθόλια. Κατά την παράδοση τις μετατροπές αυτές έκανε μαθητής του αρχιτέκτονα της Αγίας Σοφιάς που ξεπέρασε στη τέχνη και τον δάσκαλό του.
Το κάστρο της Παροικιάς ή Φραγκοκάστελο βρίσκεται στη θέση της αρχαίας ακρόπολης της Πάρου, στο νοτιοδυτικό μέρος της Παροικιας, στο λόφο του Αγίου Κωνσταντίνου, όπου σώζονται τα θεμέλια αρχαίων ναών και μέρος ενός πύργου από το ενετικό κάστρο.
Το κάστρο κατασκευάστηκε τον 1260 από τους Ενετούς, όταν το νησί ανήκε στο Δουκάτο της Νάξου.
Στη θέση Αγία Άννα στο δρόμο προς την Αλυκή, βρίσκονται τα ιερά του Πυθίου Απόλλωνα και του Ασκληπιού. Από το ιερό του Πυθίου Απόλλωνα σώζονται μόνο τα θεμέλια. Το ιερό του Ασκληπιού κτίστηκε τον 4ο αιώνα π. Χ. κοντά σε μία πηγή, απαραίτητη για τις λατρευτικές τελετουργίες.
Το χωριό Αλυκή στην Πάρο
Αποτελείται από ένα κτίριο με βωμό στο κέντρο, δύο ημικυκλικές εξέδρες και δύο μαρμάρινες δεξαμενές. Από το χώρο αυτό προέρχεται και ο ακέραιος κούρος του Μουσείου του Λούβρου και πολλά μαρμάρινα αναθήματα.
Παναγία Εκατονταπυλιανή
Πήγαμε και προσκυνήσαμε την Παναγία την Εκατονταπυλιανή, η οποία γιόρταζε τον Δεκαπενταύγουστο.
Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα καλοδιατηρημένα παλαιοχριστιανικά μνημεία που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια και μάλιστα το μεγαλύτερο σε μέγεθος. Σύμφωνα με την παράδοση το αρχικό κτίσμα του ναού αυτού ήταν έργο του Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μέγα και Αγίου Κωνσταντίνου προς εκπλήρωση επιθυμίας της μητέρας του, της Αγίας Ελένης. Στο σημείο αυτό αναφέρεται ότι κατά το ταξίδι της Βασιλομήτορος Ελένης προς τους Αγίους Τόπους λόγω μεγάλης θαλασσοταραχής το πλοίο που επέβαινε αναγκάσθηκε να καταφύγει στη Πάρο. Εκεί προσευχόμενη η Αγία Ελένη στην Παναγία, προστάτιδα της Κωνσταντινούπολης, έταξε με την ολοκλήρωση του ταξιδιού της να κτίσει μια μεγαλόπρεπη εκκλησία αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου. Το τάμα αυτό ήταν που υλοποίησε ο γιος της Μέγας Κωνσταντίνος χτίζοντας μια τρίκλιτη βασιλική περί τον 4ο αιώνα.
Επί εποχής του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού (6ος αιώνας) ο ναός αυτός ανακαινίσθηκε με τροποποιήσεις των παλαιοχριστιανικών τμημάτων και ανακατασκευές κατά τις οποίες αφαιρούμενη η παλαιά σκεπή προστέθηκε τρούλος με ημιθόλια. Κατά την παράδοση τις μετατροπές αυτές έκανε μαθητής του αρχιτέκτονα της Αγίας Σοφιάς που ξεπέρασε στη τέχνη και τον δάσκαλό του.
Παροικιά
Στην πρωτεύουσα του νησιού, την Παροικιά την οποία επισκεφθήκαμε είδαμε, ανεμόμυλους, ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία, αρκετά αγάλματα που κοσμούν την παραλία και όχι μόνο.
Κάστρο Παροικιάς
Το κάστρο κατασκευάστηκε τον 1260 από τους Ενετούς, όταν το νησί ανήκε στο Δουκάτο της Νάξου.
Ασκληπείο Πάρου
Το χωριό Αλυκή στην Πάρο
Αποτελείται από ένα κτίριο με βωμό στο κέντρο, δύο ημικυκλικές εξέδρες και δύο μαρμάρινες δεξαμενές. Από το χώρο αυτό προέρχεται και ο ακέραιος κούρος του Μουσείου του Λούβρου και πολλά μαρμάρινα αναθήματα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου