Αναφορά στο Λιμνιώνα από το βιβλίο "Διάττοντες'" του Δημήτρη Μπουκουρα

Πριν από λίγη ώρα έπεσε στα χέρια μας ένα κείμενο από το βιβλίο "Διάττοντες" του Δημήτρη Μπούκουρα που αναφέρεται στην περιοχή του Λιμνιώνα, όχι όμως αυτού που ξέρουμε σήμερα, αλλά του Λιμνιώνα μιας άλλης εποχής. Τότε που ο δρόμος δεν είχε ανοιχτεί, ο τουρισμός ήταν λιγοστός, τότε που υπήρχε η παράγκα του γερό Ταυρή δίπλα στην πηγή και υπήρχε και η βίλα του ΝΟΕΛ Μπέκερ.
Δείτε τι αναφέρει το βιβλίο για τον Λιμνιώνα:

Μια φορά βρεθήκαμε στην παραλία του Λιμνιώνα στην Εύβοια. Έρημη ακρογιαλιά, άγρια, με μια φοβερή σπηλιά στο τελείωμά της. Εκεί κατασκηνώσαμε, ανάψαμε μια φωτιά, και περιμέναμε να νυχτώσει, να κοιμηθούμε νωρίς για να πάμε ξεκούραστοι την άλλη μέρα για ψαροτούφεκο. Έρχονται δυο χωριάτες από το πουθενά : «Τι κάνετε εδώ ;» «Τι να κάνουμε; Ήρθαμε να ψαρέψουμε.» «Και θα κοιμηθείτε εδώ;» « Αμ πού να κοιμηθούμε;» «Στο σπίτι μας.» «Όχι, μωρέ, καλά είμαστε εδώ, για να πάμε αμέσως μόλις ξυπνήσουμε στη θάλασσα.» «Αποκλείεται… Θα έρθετε μαζί μας». Τι να κάνουμε; Παίρνουμε δύο πράγματα, και μια και δυο ανεβαίνουμε την ανηφοριά για το χωριό τους την Κατούνα, ένα χωριό με καμιά δεκαριά σπίτια και ένα καφενείο (!). Πάμε στο σπίτι των παιδιών, Ταυρήδες τους λέγανε, καλή τους ώρα όπου κι αν βρίσκονται. Αν και ήταν αρχές Ιουνίου, εκεί πάνω είχε ψύχρα. Άναψαν τζάκι, τηγάνισαν αυγά και λουκάνικα, έφεραν και κοκκινέλι, φάγαμε, «πάμε στο καφενείο», μας λένε. Μόλις μπήκαμε στο καφενείο μας συστήνουν όλο καμάρι στους συγχωριανούς τους: «Τα παιδιά από δω είναι φίλοι μας από την Αθήνα… Θα μείνουν απόψε στο σπίτι μας». Μετά από λίγο σηκώθηκαν από το τραπέζι και πήγαν στον παπά του χωριού που τους φώναξε για να τους πει κάτι. Και τότε μας πλησιάζει κάποιος άλλος λεβέντης, σκύβει προς το μέρος μας και μας λέει συνωμοτικά: « Όταν ξανάρθετε στο χωριό, μην πάτε στους Ταυρήδες, στο σπίτι μας θα έρθετε να μείνετε... Εντάξει;».
Πέρασαν τα χρόνια, οι καιροί άλλαξαν. Οι άνθρωποι από την πόλη, πήγαν στα μποστάνια τους, τους έκλεψαν τις ντομάτες και τα καρπούζια τους, τους πείραξαν τις γυναίκες και τις κόρες, έκοψαν ροδάκινα από τα δέντρα τους, οι χωριάτες τους σιχάθηκαν. Ποιος φιλοξενεί αγνώστους στο σπίτι του πια; Πάει και η περίφημη ελληνική φιλοξενία.
(ΣΤΗΝ ΦΩΤΟ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΑΥΡΗΔΕΣ)