Editorial:Ο εφιάλτης, η πτώση της «χούντας» και το κατόρθωμα! του Νίκου Αθανασίου

Σήμερα είναι ημέρα γιορτής για το ελληνικό ποδόσφαιρο! Οι ποδοσφαιρόφιλοι, οι υγιείς οπαδοί, οι φίλαθλοι και όχι αυτοί που έμαθαν να «κερδάνε» με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο και να νομίζουν ότι... βρέχει την ώρα που τους έφτυνε ολόκληρη η Ελλάδα, θα μπορούσαν, θα έπρεπε να βγουν στους δρόμους για να γιορτάσουν την πτώση της χούντας που βίασε το άθλημα για δύο δεκαετίες, στέρησε τις Κυριακές από εκατομμύρια κόσμο και διόριζε μόνιμο πρωταθλητή πριν μπουν οι ομάδες στα γήπεδα!  Το σύστημα που έκανε ότι γούσταρε, το σύστημα που πλέον έχει περίοπτη θέση σε δικογραφίες εγκληματικών οργανώσεων, το σύστημα που υπηρέτησε πιστά την «Παράγκα 1&2» αποτελεί παρελθόν, μας άφησε χρόνους και μακάρι όλοι αυτοί οι τύποι να μην έχουν την ευκαιρία να ξανασχοληθούν ούτε με την τελευταία τοπική κατηγορία! Στο καλό και να μην μας γράφουν!


Το ελληνικό ποδόσφαιρο γιορτάζει την πτώση της χούντας σήμερα και όχι για την εκλογή Γραμμένου στην προεδρία της ΕΠΟ. Όποιος ξέρει, καταλαβαίνει. Εκτός και αν έχει δικούς του λόγους να πανηγυρίζει. Τα δικά του συμφέροντα. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο γιορτάζει γιατί τα λαμόγια έφυγαν και περιμένει πλέον να δει έργα από την νέα διοίκηση, περιμένει να μην ξαναδεί νέο χαλιφάτο, περιμένει ισονομία, περιμένει να δει ενδιαφέρον και αγάπη για το ποδόσφαιρο και όχι για τον πιθανό νέο χαλίφη, περιμένει δικαιοσύνη και «50-50». Κανονικό, όχι σαν αυτό του Κύζα στην Τούμπα για παράδειγμα...

Φυσικά, τίποτα δεν θα είχε συμβεί αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε σηκώσει το λάβαρο της επανάστασης το καλοκαίρι του 2012. Τίποτα δεν θα είχε συμβεί αν ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ και το κανάλι του δεν έφερναν στο φως της δημοσιότητας αποκαλύψεις και στοιχεία για την δράση του αμαρτωλού καθεστώτος. Για αρκετά χρόνια, ο Παναθηναϊκός ήταν ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ όταν οι υπόλοιποι σφύριζαν κλέφτικα! Τίποτα δεν θα είχε συμβεί χωρίς τον Παναθηναϊκό και τις ενέργειες του Γιάννη Αλαφούζου που πραγματικά κατάφερε το ακατόρθωτο, όπως συνήθως συμβαίνει στην ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο.

Ποιο είναι αυτό; Να είναι ο άνθρωπος που είχε το μεγαλύτερο κόστος στην όλη διαδικασία(ομαδικό, προσωπικό, επιχειρηματικό), να είναι ο άνθρωπος που προσπάθησε περισσότερο από τον καθένα στην ανατροπή του καθεστώτος όταν τον είχαν για τον... τρελό του χωριού και σήμερα όχι μόνο να μην βρίσκεται στην πλευρά των νικητών, όχι μόνο να μην είναι καβάλα στο άλογο ως δικαιωμένος αλλά ο Παναθηναϊκός να ψηφίζει μαζί με τον Ολυμπιακό κατά της έγκρισης της τελευταίας Γ.Σ που έγινε τον Ιούνιο(από... προσωπική απόφαση του Μαυροκουκουλάκη λες και ο σύλλογος μπορεί να εκφράζεται ανάλογα με τις ορέξεις του τυπικά προέδρου της εταιρίας) και το τελευταίο διάστημα η ΠΑΕ να συμπλέει εξωαγωνιστικά με τον «αιώνιο» αντίπαλό της! Αποκορύφωμα; Η μη διάψευση των δηλώσεων Καλαντζή για στήριξη από Μαρινάκη και Αλαφούζο, η οποία ευτυχώς δεν επιβεβαιώθηκε κατά την διάρκεια των εκλογών με τον Παναθηναϊκό να ψηφίζει «λευκό» και τον σύλλογο να γλιτώνει από μία ιστορική ξεφτίλα που θα είχε την σφραγίδα των επικίνδυνων και άσχετων με τον Παναθηναϊκό ανθρώπων που βρίσκονται στο πλευρό του προέδρου της ΠΑΕ και έχουν λόγο στις αποφάσεις για χάραξη στρατηγικής!

Αυτά για τις εκλογές