Editorial: Όταν η Εξουσία κοιμάται ο πολίτης ξυπνά. Της Αναστασίας Μπουροδήμου

Όταν η εξουσία κοιμάται και το κεφάλαιο απομυζεί, αλλά και συντηρεί με ψίχουλα την εργατική τάξη ,
όταν ο λαός καθημερινά αγκωμαχεί στην εύρεση του καθημερινού και αν σισίτιου του,
όταν οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται ,
όταν ολόκληρες κοινωνικές τάξεις αφανίζονται,
όταν όλα τείνουν να φτάσουν δυο στα άκρα ,
λέμε:

"Οχι στις κοινωνικές ανισότητες και πρέπει να κάνουμε τον δικό μας αγώνα για το δικαίωμα κάθε πολίτη να ζει αξιοπρεπώς ,όπως του αξίζει!"
Χρησιμοποιώντας και παραφράζοντας ελαφρά ,τα λόγια του Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδος κ.Μπακογιάννη, τα οποία είπε στην προσπάθεια του να στηρίξει και προωθήσει τη δράση Αρχή...ΖΩ, που υλοποιείται από την Περιφέρεια μας ,σε χρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος ,
Αρχί....ΖΩ λοιπόν κι εγώ!
ΖΩ, σε μια κοινωνία στην οποία οι κοινωνικές ανισότητες και αποκλίσεις , όχι μόνο δε διορθώνονται ,αλλά συντηρούνται και επιμηκύνονται ,με μη στοχευμένες, προοδευτικές, παραγωγικές, εξελικτικές και βιώσιμες δράσεις, παρεμβάσεις, από τους Φορείς του τόπου μας, όπως οι Δήμοι ,η Περιφέρεια και κατ΄επέκτασιν και κατ ουσίαν, από την υπάρχουσα κάθε φορά κυβέρνηση και αντίστροφα.
Παρεμπιπτόντως, σας ομολογώ,ότι αυτή η λέξη ΦΟΡΕΑΣ ,πάντα με φόβιζε και καμιά φορά με εκνευρίζε ,για τη διττή της θετική και αρνητική σημασία.
Ετσι, όταν με απασχολούν διάφορα θέματα για τον τόπο μου και προσπαθώ να τα επικοινωνήσω σε Φορείς του τόπου μας , όταν για να δεχτούν να με ακούσουν με ρωτούν, αν είμαι φορέας ή μέλος φορέα, δε ξέρω από φόβο, τι είναι σωστό να απαντήσω;
Τι να είναι άραγε σωστό , δε τους φτάνω μόνο εσύ-εγώ , για να τους πω για όσα για τον τόπο μου ανησυχώ;
Στο θέμα μας, αναρωτήθηκα πολλές φορές λοιπον, όπως και όλοι εσείς πιστεύω, αν- όταν οι εκλεγμένοι ενός τόπου,όπως π.χ. σε ένα Δήμο ή περιφέρεια ενός τόπου και κυρίως, στην κυβέρνηση ενός τόπου είναι ελλιπείς , υποτυπώδεις,άτολμοι ,αν λέω αν , αν είναι αυτό ένα βασικό αίτιο για το οποίο επέρχεται μαρασμός, στασιμότητα ,καθυστέρηση και καταστροφή στους πολίτες. Αναρωτήθηκα επίσης πολλές φορές , αν αυτοί οι εκλεγμένοι είναι ικανοί να συντελέσουν καθοριστικά και μόνο αυτοί με τις αποφάσεις τους ,στην αλλαγή του κοινωνικο-οικονομικού status.
Μετά από πολλή σκέψη, θα σας δηλώσω απερίφραστα ,ΟΧΙ! Τουλάχιστον όχι πάντα!
Γνωρίζετε και σεις,υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα άλλωστε ,όπως και αναφορές ,αλλά και κτήρια και υποδομές ανά την Ελλάδα ,που καταρρίπτουν αυτό το συλλογισμό ,αυτή την εικασία.
Αντιθέτως μας μαρτυρούν φωτεινές ημέρες σε πολλές περιοχές ανά την Ελλάδα που ακόμα και στα πιο δύσκολα χρόνια της πατρίδας μας,αυτά της σκλαβιάς, κατοχής ,μεγάλης φτώχειας και ελλείψεων αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό.
Πάντα υπάρχουν λύσεις,πάντα υπάρχουν επιλογές.
Τι θέλω να πω με όλα αυτά και σας ζάλισα τα αυτιά;
Οταν η εξουσία κοιμάται ,ο πολίτης οφείλει να ξυπνά ,θα το πω ξανά φωναχτά:
ΟΤΑΝ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΑ!
Ας ξυπνήσουμε λοιπόν και ο καθένας χωριστά και ΟΛΟΙ μαζί να βάλουμε ένα λιθαράκι για να βοηθήσουμε τον τόπο μας και κατ΄ουσίαν εμάς τους ίδιους,
Το οφείλουμε τόσο στο παρελθόν που μας κληροδοτήθηκε ,όσο και στο μέλλον που πρέπει να κληροδοτήσουμε!
Μη ξεχνάτε ότι οι φορείς της εκτελεστικής εξουσίας δεν είναι αφέντες του λαού, μα υπάλληλοί του. Ο λαός πρέπει να μπορεί να τους διορίζει και να τους απολύει όποτε θέλει. Δεν υπάρχει θέμα να συμβληθούν με το λαό, πρέπει να τον υπακούσουν.

Αναστασία Μπουροδήμου