Editorial: Διδασκαλία των θρησκευτικών και τα άλλα θρησκεύματα. Του Γεωργίου Πρατζίκου

Με αφορμή την συζήτηση που έχει ανοίξει τις τελευταίες ημέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο για τα νέα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών ειδικά στις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, ως Θεολόγος, αποφάσισα να γράψω μερικές από τις σκέψεις μου πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Κοιτάζοντας τα βιβλία, τίποτα δεν θυμίζει εκείνα τα βιβλία που κάναμε εμείς κάποτε στην Γ,Δ,Ε και ΣΤ Δημοτικού. Αντιθέτως είδα κεφάλαια για το Ισλάμ και για άλλες θρησκείες, κάτι που θύμισε την Β Λυκείου, όταν πήγαινα σχολείο αλλά και τα χρόνια που φοίτησα στο Πανεπιστήμιο. Και απόρησα. Είναι δυνατόν τα παιδιά, που τώρα διαμορφώνουν χαρακτήρα, σκέψεις και πεποιθήσεις να μπορέσουν να αφομοιώσουν τέτοιες γνώσεις; Μπορεί ένα παιδί της Γ Δημοτικού να μάθει για τον Μωάμεθ, για τον Σιντάρτα Γκαουτάμα, για την Μαχαμπαράτα κ.ο.κ; Τι ακαταλαβίστικα είναι όλα αυτά; Θα μου πει κάποιος. Αν σε εμάς είναι ακαταλαβίστικα στα παιδιά μας πως θα φαίνονται; Τι θα καταλάβουν απ' όλα αυτά; Θα μπερδευτούν και απλά θα χαθούν.
Δεν είμαι κατά στο να διδάσκονται και οι άλλες θρησκείες και να έχει άποψη  ο κάθε μαθητής για το Ισλάμ, τον Βουδισμό, τον Ινδουισμό κ.ο.κ Διότι μόνο μέσω της γνώσης μπορούμε να κατανοήσουμε το πως σκέφτεται ο κάθε λαός και ο κάθε πιστός άλλου θρησκεύματος. Και είναι επιτακτική ανάγκη, ειδικά την σημερινή εποχή που υπάρχουν αρκετοί πρόσφυγες στην χώρα μας και συναναστρεφόμαστε καθημερινά με αυτούς να γνωρίζουμε τις θρησκείες τους, τι λένε αυτές κτλ.
Όμως κατά την ταπεινή μου άποψη όλες αυτές οι γνώσεις θα πρέπει να παρέχονται σε ηλικίες που το κάθε παιδί θα μπορεί να κατανοήσει αυτές, να τις κρίνει και να τις συγκρίνει. Και αυτό πιστεύω ότι μπορεί να γίνει στις τάξεις του γυμνασίου και του λυκείου.
Στο δημοτικό οι ειδήμονες θα μπορούσαν πέραν από το δογματικό κομμάτι του Χριστιανισμού, αν ήθελαν να μιλάνε για εξέλιξη της διδασκαλίας του μαθήματος, να αναφερθούν σε έννοιες όπως αγάπη, αλληλεγγύη, ελευθερία, ελπίδα, υπομονή, μέσω παραβολών, παραδειγμάτων, κάτι το οποίο σε ένα μικρό σημείο, συμβαίνει στο βιβλίο της Δ Δημοτικού όπως το παράδειγμα του παπά Στρατή, που βοηθούσε τους πρόσφυγες.
Για αυτό θα πρέπει να υπάρξουν αναθεωρήσεις από την επιτροπή που έφτιαξε τα βιβλία και να υπάρξουν βελτιώσεις και να αφαιρεθούν τα όσα αναφέρονται στα άλλα θρησκεύματα και να ενταχθούν σε τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου.
Γεώργιος Πρατζίκος
Θεολόγος
Συντάκτης evia-welle