Δημοτικές εκλογές 2019: Συνάξεις πάνε και έρχονται, τίποτα δεν ανακοινώνεται, τους "τρώει" η ρεαλιστική πραγματικότητα!

Συγκεντρώσεις επί συγκεντρώσεων, συνάξεις επί συνάξεων, επιστολές λαϊκοεπαναστατικού περιεχομένου, αλλά τίποτα δεν ολοκληρώνεται! Ο λόγος για όλα συμβαίνουν στο παρασκήνιο και την δημιουργία συνδυασμού ή συνδυασμών για τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Περιμέναμε και εμείς, δημοσιογραφικά πάντα, "τον συνδυασμό των 33", περιμέναμε από "τη σύναξη της Αρτάκης" κάτι να βγει, τελικά βουβαμάρα, αναβλητικότητα και με δεδομένο όλα αυτά ότι η κάθοδος στις δημοτικές εκλογές απαιτεί χρήμα και πολλά πρόσωπα.

Μ' αυτά και μ' αυτά επιβεβαιώνονται όσοι λένε και όσοι υποστηρίζουν ότι η δημιουργία συνδυασμού με κριτήρια κοινωνικολαϊκισμού δεν περπατάει, εάν πίσω της δεν υπάρχουν "υποδομές" τέτοιες που να στηρίζονται από πρόσωπα τα οποία έχουν εμπειρία, έχουν πολιτική θέση και άποψη με ταυτόχρονη θέληση να βάλλουν "βαθιά το χέρι στην τσέπη" εάν έχουν, ώστε να δώσουν το παρόν στις εκλογές.
Το μεγάλο πρόβλημα τέτοιου είδους κινήσεων, όπως τουλάχιστον η εμπειρία διδάσκει είναι ότι πολλοί συμμετέχουν σε συζητήσεις και επαφές, ελάχιστοι όμως είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν ή θέλουν να συμμετέχουν οικονομικά στα έξοδα που προκύπτουν για τον λεγόμενο προεκλογικό αγώνα.
Η διεκδίκηση ενός Δήμου είναι "ακριβό σπορ" το οποίο με έξοδα παράστασης και λειτουργικά έξοδα και με δεδομένο ότι τα πάντα κινούνται προϋπολογισμένα, στοιχίζει κάτι περισσότερο από 50.000 ευρώ.
Όπως λοιπόν γίνεται αντιληπτό το να κατεβαίνεις στις εκλογές μόνο με ιδέες δεν είναι αρκετό. Το να κατεβαίνεις στις εκλογές προβάλλοντας ριζοσπαστικές θέσεις δεν γίνεται αντιληπτό. Το να θες να είσαι υποψήφιος δήμαρχος και αρχηγός παράταξης και να περιμένεις συμμετοχή στα έξοδα από πρόσωπα του συνδυασμού σου είναι ουτοπία.
Ο αρχηγός τα πληρώνει όλα: γραφεία, ψηφοδέλτια, τραπεζώματα, κεράσματα και έχει και ένα back up για τους πονηρούς υποψήφιους, όπου κάποιος από αυτούς έχει ένα γραμμάτιο και του το πληρώνει, κάποιος άλλος έχει ένα λογαριασμό ΔΕΗ απλήρωτο και του τον πληρώνει, κάποιος τρίτος ζητάει 1.000 και 1.500 ευρώ για να μπει στο ψηφοδέλτιο κ.ο.κ. Πόσο μάλλον ότι ένας υποψήφιος δήμαρχος πρέπει να μην έχει εμπλοκές με το νόμο, να μην εκκρεμεί καταδικαστική απόφαση εις βάρος του και γενικότερα να μην έχει εμπλακεί σε οποιοδήποτε οικονομικό σκάνδαλο το οποίο μπορεί να επιφέρει καταδίκη εν ενθέτω χρόνω.
Είπαμε ότι οι δημοτικές εκλογές είναι ένα πολύπλοκο σύστημα και πρέπει στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου σου όταν είσαι υποψήφιος, να έχεις και κάνα βαλιτσάκι με καμιά 40.000 ευρώ για τα λεγόμενα έξοδα.
Βλέπετε ότι η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από την ουτοπία του εκλέγειν-εκλέγεσθαι με ιδέες. Και επειδή για τον Δήμο Διρφύων-Μεσσαπίων μιλάμε γνωρίζοντας ότι το 40% της κοινωνίας ψηφίζει με ρουσφέτια και με "δωράκια" δεν μας δημιουργεί έκπληξη το γεγονός ότι ενώ γίνονται συζητήσεις και συνάξεις τίποτα δεν βγαίνει από αυτές.
Έτσι όλα δείχνουν ότι η δημιουργία συνδυασμών πέρα απ' όλα αυτά θα έχει και πολιτικό χρώμα. Καθώς στο τέλος θα επέμβουν οι "Μεγάλες Δυνάμεις" τοπικές και έξωθεν ώστε η κάθε μία να δημιουργήσει συνδυασμό, ο οποίος θα φέρει και τα χρώματά της: γαλάζιο, πράσινο, ροζ, κόκκινο κ.ο.κ. Ως τότε ας μαζεύονται, ας τα λένε, καλό είναι και ας ελπίσουμε παρά τον ρεαλισμό που σας περιγράψαμε να προκύψει μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι πραγματικά να αξίζουν την ψήφο μας και ταυτόχρονα να κυβερνήσουν τον Δήμο μας, ο οποίος συνεχώς χάνει και υποβαθμίζεται, την ώρα που ευρωπαϊκά λεφτά πέφτουν σωρηδόν σε όλους τους Δήμους της Ευρώπης και εμείς έχουμε κολλήσει στο αν θα μας κλείσει ραντεβού ο Ακριώτης, η Λιβανίου ή ο Πρατσόλης με τον κάθε απίθανο υπουργό των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να πάρουμε ψίχουλα και μετά να τους πούμε και ευχαριστώ που μεσολάβησαν.