Είναι αλήθεια πως το Σεπτέμβριο ο δείκτης Οικονομικού Κλίματος βελτιώθηκε φτάνοντας στις 100,6 μονάδες έναντι 98,2 τον Ιούλιο και 99 τον Αύγουστο.
Πρόκειται για το υψηλότερο σημείο από το Δεκέμβριο του 2014, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας οικονομικής συγκυρίας του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών.
πιν
Με απλά λόγια το 2017 επιστρέψαμε εκεί περίπου που βρισκόμασταν το 2014. Η στήλη ούτε το 2014 πίστευε πως είχαν εκλείψει τα αίτια που οδήγησαν στην ελληνική χρεοκοπία του 2010.
Το πιθανότερο είναι πως και αυτή τη φορά η βελτίωση δεν είναι παρά μια πρόσκαιρη τεχνική αντίδραση, δηλαδή ένα όλο και πιο αδύναμο "τίναγμα της ψόφιας γάτας”. Ούτε το 2014 ούτε το 2017 δεν έχουν εκλείψει οι λόγοι που οδήγησαν στην ελληνική χρεοκοπία. Μάλιστα το 2017 έχουν επιδεινωθεί...
Η πτώση της χώρας στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας και οικονομικής ελευθερίας αποτελούν δυο ιδιαίτερα σημαντικές εξελίξεις που δεν προαναγγέλλουν θετική έκβαση αυτής της συγκυρίας.
Η χώρα δεν έχει καθυστερήσει απλώς εντός του ασφυκτικού σπιράλ οικονομικού θανάτου που έχει περιέλθει. Ακολουθεί λάθος κατεύθυνση.
Προσέξτε μερικά μεγέθη που επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις αυτές.
α) Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο συνεχίζουν να αυξάνονται απτόητες περί το 1 δισ. το μήνα. Αισίως πλησιάζουν τα 100 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει πως μερικά εκατομμύρια Έλληνες χρωστάνε και δεν έχουν να πληρώσουν. Τα περιουσιακά στοιχεία ενός αυξανόμενου αριθμού όσων χρωστούν βρίσκονται υπό κατάσχεση.
Σε μια ελεύθερη οικονομία αυτό θα ήταν δείγμα εξυγίανσης και επερχόμενης ανάπτυξης. Αυτό που υπάρχει στην Ελλάδα όμως απέχει πολύ από το να χαρακτηρίζεται ελεύθερη οικονομία. Σε μια ελεύθερη οικονομία δεν θα είχαν συσσωρευτεί τόσες ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Η πλειοψηφία αυτών που χρωστούν στο δημόσιο δεν είναι ούτε συνταξιούχοι ούτε δημόσιοι υπάλληλοι, είναι εργαζόμενοι και επιχειρηματίες-επαγγελματίες του ιδιωτικού τομέα. Αυτοί δηλαδή από τους οποίους περιμένουμε να δημιουργήσουν δουλειές είναι αιχμάλωτοι και κατεστραμμένοι.
Όσο πάνω από τα κεφάλια τους θα κρέμεται χρέος προς το δημόσιο ύψους 100 δισ. ευρώ ο κινητήριος μοχλός για την οικονομία θα είναι "νεκρός”.
β) Υπάρχουν άλλα 25-30 δισ. ευρώ χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Και γι΄αυτά ισχύει ό,τι για τα προηγούμενα.
γ) Οι τράπεζες πριν την κρίση είχαν δώσει περί τα 210 δισ. δάνεια. Πάνω από το 50% αυτών των δανείων είναι "κόκκινα”, δηλ. έχουν σταματήσει να εξυπηρετούνται. Η δημιουργία "κόκκινων” δανείων δεν έχει σταματήσει αλλά συνεχίζεται. Οι τράπεζες υπολογίζεται πως έχουν κάνει προβλέψεις περίπου για το 50% αυτών.
Όσα πακέτα "κόκκινων” δανείων έχουν πουληθεί μέχρι στιγμής έχουν πουληθεί χαμηλότερα από το 50% της αξίας του δανείου που διαγράφεται.
Είναι αλήθεια όμως πως στις τράπεζες γίνονται κάποια βήματα βελτίωσης της κατάστασης. Αντιθέτως οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο συνεχίζουν να αυξάνονται χωρίς κανένας να νοιάζεται που θα καταλήξει αυτή η ιστορία.
Αυτά που δειλά ξεκινούν να γίνονται τώρα στις τράπεζες έπρεπε να είχαν γίνει πριν τρία-τέσσερα χρόνια. Τότε όμως ο κ. Τσίπρας, ο κ. Σώρρας και πολλοί άλλοι είχαν άλλη άποψη και καλούσαν τον κόσμο στο κίνημα "Δεν πληρώνω”.
Όταν κάθε χρόνο αθροίζονται 10-15 δισ. ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία και το κράτος βγάζει πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει πως για να εισπράξει φόρους 55 δισ. ευρώ βάζει φόρους για 70 δισ. ευρώ.
Τουτέστιν, το κομμάτι της οικονομίας που έχει αντέξει και επιβιώσει μέχρι τώρα πληρώνει και το μερίδιο αυτών που έχουν χρεοκοπήσει και περάσει στη φάση της στάσης πληρωμών.
Δεν είναι συμπτωματικό ούτε συγκυριακό λοιπόν που αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός όσων έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές. Είναι απόδειξη πως η πορεία προς τη διάλυση συνεχίζεται.
Κανένα ουσιαστικό μέγεθος της οικονομίας δεν εμφανίζει σταθερά σημάδια βελτίωσης παρά συγκυριακές αυξομειώσεις.
Παρά τις κατά περιόδους διακυμάνσεις βελτίωσης του κλίματος ή επιδείνωσης η πορεία της χώρας είναι προδιαγεγραμμένη. Κατά τη στήλη το πιθανότερο σενάριο παραμένει αυτό της στάσης πληρωμών. Η παραμονή ή όχι στο ευρώ θα εξαρτηθεί από αποφάσεις που θα ληφθούν μακράν της χώρας και χωρίς να λάβουν υπόψη τη γνώμη της.
Για τον κ. Τσίπρα και τους Έλληνες ψηφοφόρους που τον ανέδειξαν πρωθυπουργό όταν πίστεψαν τις "μπαρούφες” περί σκισίματος του μνημονίου, κατάργησης του ΕΝΦΙΑ και "κουρέματος” χρεών και δανείων ισχύει το γνωμικό που λέει πως τα πρόβατα ακολουθούν τον τσοπάνη από το φόβο του λύκου αλλά συνήθως είναι ο τσοπάνης που τα οδηγεί στο χασάπη.
Όπως έγραφε κάποιος φίλος στο φ/β σου κατάσχουν το διαμέρισμα και σου δίνουν 500 σαν κοινωνικό μέρισμα...
Να λοιπόν γιατί παραμένω απαισιόδοξος...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου