Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται ανήμπορος και άβουλος να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στο εσωτερικό της κυβέρνησής του, ακόμα και όταν τα γεγονότα καθίστανται όχι μόνο εξόφθαλμα αλλά εξελίσσονται και σε μείζονα πολιτικά βαρίδια. Βαρίδια που κάνουν βεβαίως μεγάλη ζημιά και στη χώρα... Πότε θα μπορούσε ίσως να πείσει ο Αλέξης Τσίπρας ότι έχει πράγματι τη βούληση να κάνει μία φυγή προς τα εμπρός; Μπορεί και ποτέ. Αλλά ίσως και να κέρδιζε πόντους αν έκανε έναν ευρύ ανασχηματισμό αντικαθιστώντας όλα τα κυβερνητικά στελέχη που ευθύνονται για τις παλινωδίες, τα πισωγυρίσματα και τις καθυστερήσεις, σε νόμους και συμβάσεις που έχουν ψηφισθεί και υπογραφεί. Τουλάχιστον αυτό θα ήταν και προς το συμφέρον της χώρας.
Αυτή η κυβέρνηση δεν τραβάει. Δεν πείθει, δεν μπορεί να κάνει delivery τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, τις επενδύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις. Για λόγους ιδεολογίας – ιδεοληψίας; Για λόγους ανικανότητας; Στο τέλος της ημέρας μικρή σημασία έχει. Σε κάθε περίπτωση δεν τραβάει. Και έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό τέλματος που αδυνατεί η κυβέρνηση να διαχειριστεί ακόμη και μικροκρίσεις. Οι οποίες βέβαια όταν αφήνονται στην τύχη τους μεγεθύνονται και ξεφεύγουν από τον έλεγχο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα όσα συνέβησαν με τη ρύπανση στον Σαρωνικό. Ή ακόμη και με τις φωτιές της Αττικής... Τα παραδείγματα κυβερνητικού αλαλούμ είναι πάρα πολλά. Και μερικά από αυτά είναι ιδιαίτερα σοβαρά. Όπως η περίπτωση του Ελληνικού. Ή οι κάθε είδους παλινωδίες στην ενεργειακή αγορά. Και μην μένουμε μόνο σε περιπτώσεις οικονομικού ή επενδυτικού ή επιχειρηματικού ενδιαφέροντος. Δείτε τι γίνεται στην Παιδεία ή την Υγεία με τις διάφορες γραφικότητες.
Και τι κάνει ο πρωθυπουργός; Τίποτα. Ούτε καν μιμείται εκείνους που υποτίθεται ότι θαυμάζει. Ορισμένους παλαιότερους πρωθυπουργούς εννοώ... Αν ήταν εκείνοι στη θέση του, τα… κεφάλια των υπουργών θα κυλούσαν από τις σκάλες του Μαξίμου. Όμως εκείνος τίποτα. Βούδας!!! Και από πάνω ανέχεται να τον διασύρουν και να τον εκθέτουν διάφοροι ευεργετηθέντες όπως για παράδειγμα ο απίστευτος Καρανίκας. Δεν ξέρω πόσο στενή ήταν η φιλία τους, ή ποιο ακριβώς... τάμα εκπλήρωσε ο κ. Τσίπρας δίνοντάς του θέση συμβούλου. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβει ότι με αυτά που λέει κάθε τόσο όχι μόνο τον εκθέτει αλλά και του κάνει και μεγάλη ζημιά. Τι μας νοιάζει τι λέει ο Καρανίκας; Τίποτα απολύτως, αν ήταν ιδιώτης. Ποιος θα του έδινε σημασία. Είναι όμως ακόμη και σήμερα σύμβουλος του πρωθυπουργού! Αν φυσικά ενδιαφέρεται ο πρωθυπουργός να κάνει "πέρασμα" και σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες προοδευτικές μεν, που όμως δεν έλκονται από γραφικότητες και μπαχαλάκηδες. Αντίθετα τους απεχθάνονται.
Όμως ο μανδύας της Κεντροαριστεράς που επιθυμεί να ενδυθεί ο πρωθυπουργός λοξοκοιτάζοντας και προς την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στο Ευρωκοινοβούλιο, δεν μπορεί να θεωρηθεί αληθινός και όχι διάτρητος και ξεσκισμένος, και όσο η διακυβέρνησή του στηρίζεται σε αυτή την... παρά φύση συμμαχία με τον κ. Καμμένο και τους ΑΝΕΛ. Όσο προχωρά χέρι χέρι με τους ΑΝΕΛ, ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται ποτέ να πλασάρει τον εαυτό του για δήθεν σοσιαλδημοκράτη. Αντίθετα ενισχύει την εικόνα του λαϊκιστή και του οπορτουνιστή. Αν θέλει να κάνει πράγματι στροφή, θα πρέπει να πάρει το ρίσκο να θυσιάσει πολιτικά αυτή τη συμμαχία. Και όσο για αφορμές ο κ. Καμμένος του δίνει μπόλικες. Απλώς δεν τις αξιοποιεί. Δεν το κάνει βεβαίως γιατί φοβάται ότι θα χάσει και την εξουσία. Μόνο που η... μετάλλαξη απαιτεί γενναίες αποφάσεις και ρίσκα. Αλλιώς είναι απλώς γιαλαντζί...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου