Η ομάδα δημιουργικής απασχόλησης ΑΜΕΑ Δήμου Διρφύων-Μεσσαπιων και τα ΚΑΠΗ του Δήμου επισκέφθηκαν την Ι.Μ. ΤΑΩ Πεντέλης και το Νέο Μουσείο της Ακροπόλεως
Ἡ Ἱερά καί Σεβασμία Μονή τοῦ Παντοκράτορα Ταώ, ἱδρύθηκε τόν 9ο αἰ. ὡς ἀνδρικό κοινόβιο. Στή διάρκεια τῆς μακραίωνης ἱστορίας της γνώρισε ἀλλεπάλληλες καταστροφές καί λεηλασίες, γνώρισε ὅμως καί χρόνια μεγάλης ἄνθησης καί αἴγλης. Κατά τήν πρώτη περίοδο τῆς ζωῆς καί δράσεώς της, τή βυζαντινή περίοδο, ἀνεδείχθη δευτέρα Μονή τῶν Βαλκανίων μετά ἀπό τή Μονή Δαφνίου, μέ πολυπληθῆ ἀδελφότητα πού ξεπερνοῦσε τόν ἀριθμό τῶν ἑξακοσίων Μοναχῶν.
Ἡ συγκινητικότερη καί μαρτυρική ὅμως σελίδα στήν ἱστορία τῆς Μονῆς εἶναι ἡ περίοδος τῆς Τουρκοκρατίας καί κυρίως ἀπό τό 1570 ἕως τό 1680. Σ' αὐτά τά δύσκολα χρόνια, ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Παντοκράτορα ὑπῆρξε πνευματικό λίκνο καί πηγή ἐθνικῆς ἐμπνεύσεως, ἀφυπνίσεως καί προσφορᾶς γιά τήν χειμαζόμενη Ρωμιοσύνη τῆς Ἀττικῆς ἀλλά καί τοῦ εὐρύτερου τουρκοκρατούμενου Ἑλληνισμοῦ.
Σύμφωνα μάλιστα μέ τήν παράδοση, ἡ Μονή ἀκολουθοῦσε τό Στουδίτικο τυπικό ὡς πρός τήν τέλεση τῆς Θείας Λατρείας, φέρουσα στήν Ἀττική τό τυπικό τῶν Ἀκοιμήτων της Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή τῆς ἀδιαλείπτου τελέσεως ὅλων τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τοῦ εἰκοσιτετραώρου στό Καθολικό τῆς Μονῆς. Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι στίς μέρες μας, ἴσως εἶναι ὁ μοναδικός Ναός στήν Ὀρθοδοξία πού σώζεται ὡς Ἀκοίμητη Μονή καί ἕνας ἀπό τούς ἐλαχίστους ἑξαγωνικούς Ναούς πού σώζονται στόν Ἑλλαδικό χῶρο.
Ἀπό τό 1570 καί μετά, οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς ἀναδεικνύονται μεγάλα πνευματικά ἀναστήματα τῆς ἐποχῆς τους. Οἱ τελευταῖοι ἀπό αὐτούς, ἐπεσφράγισαν μέ τό αἷμα τούς τήν ἀφοσίωση καί τήν ἀγάπη τους στό Νυμφίο τῶν ψυχῶν τους Κύριο ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστό, λαμβάνοντας τό στέφανο τοῦ Μαρτυρίου κατά τήν νύκτα τῆς Λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μετά τήν Θείαν Λειτουργίας τό 1680.
Ἡ Χάρις τοῦ Παντοκράτορος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τρεῖς αἰῶνες μετά τό Μαρτυρικό τέλος τῶν 179 Ὁσιομαρτύρων Πατέρων αὐτῆς, μᾶς ἐχάρισε τήν εὐλογία τῆς θαυματουργικῆς ἀποκαλύψεως τῶν Ἱερῶν Τους Λειψάνων. Τό γεγονός αὐτό συνεκλόνισε καί κατασυγκίνησε τήν Ἀδελφότητα τῆς Μονῆς ἀλλά συγκλονίζει καί τό πλῆθος τῶν φιλομονάχων προσκυνητῶν αὐτῆς. Παράλληλα, ἡ εἴδηση διεδόθη σέ ὅλο τόν Ὀρθόδοξο κόσμο, στή συνείδηση τοῦ ὁποίου ἑδραιώθηκε ἕνα βαθύ αἴσθημα σεβασμοῦ καί εὐλαβείας πρός τούς παντοκρατορινούς Ὁσιομάρτυρες, ἀποδίδοντας στά Ἱερά τούς Λείψανα, τήν πρέπουσα προσκύνηση, εὐλάβεια καί τιμή σέ κάθε εὐκαιρία.
Ἔκτοτε οἱ 179 Καλλίνικοι Νεομάρτυρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἀποτελοῦν ἕνα ἀκόμη φάρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί πηγή ἰάσεων καί παντοίας βοηθείας σέ ὅσους καταφεύγουν σ' Αὐτούς γιά τήν πρός τόν Θεόν πρεσβεῖες Τους.
Ἡ μνήμη τῶν 179 Ὁσιομαρτύρων Ἁγίων Πατέρων τῶν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονή Παντοκράτορος σφαγιασθέντων ὑπό τῶν ἀθέων Ἀγαρηνῶν κατά τό ἔτος 1680, ἑορτάζεται τήν Τρίτη της Διακαινησίμου.
Κατόπιν έγινε περίπατος στην Πλάκα και το Μοναστηράκι, επίσκεψη στην Ακρόπολη και στο Μουσείο της Ακροπόλεως.
Το Mουσείο Ακρόπολης είναι αρχαιολογικό μουσείο επικεντρωμένο στα ευρήματα του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης των Αθηνών. Το μουσείο κτίστηκε για να στεγάσει κάθε αντικείμενο που έχει βρεθεί πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης και στους πρόποδές του καλύπτοντας μία ευρεία χρονική περίοδο από την Μυκηναϊκή περίοδο έως την Ρωμαϊκή και Παλαιοχριστιανική Αθήνα ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται πάνω στον αρχαιολογικό χώρο Μακρυγιάννη, κατάλοιπο των Ρωμαϊκών και πρώιμων βυζαντινών Αθηνών.
Το νέο κτήριο του μουσείου θεμελιώθηκε το 2003 και άνοιξε για το κοινό στις 21 Ιουλίου 2009. Στις 20 Ιουλίου του 2009, πραγματοποιήθηκαν, μεγαλοπρεπώς, τα εγκαίνια του Μουσείου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, παρουσία του Προέδρου της ΕΕ και πλήθους ξένων ηγετών. Ο τότε υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς, σε μια συμβολική κίνηση, που μεταδόθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, τοποθέτησε κομμάτι μαρμάρου που επεστράφη από το Μουσείο του Βατικανού, σε μετόπη του Παρθενώνα. Η κίνηση αυτή συμβόλισε το ελληνικό αίτημα για επανένωση των μαρμάρων στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Εκτίθενται περίπου 4.000 αντικείμενα σε ένα χώρο 14.000 τετραγωνικών μέτρων. Πρόεδρος του οργανισμού του μουσείου είναι ο επίτιμος καθηγητής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Δημήτριος Παντερμαλής.
Το 2000 προκηρύχθηκε νέος διεθνής διαγωνισμός με πρόσκληση 12 γραφείων τα οποία κλήθηκαν να υποβάλουν τις προτάσεις τους. Οι προτάσεις των διαγωνιζόμενων κρίθηκαν το Σεπτέμβριο του 2001 από διεθνή Επιτροπή Αξιολόγησης και το πρώτο βραβείο απονεμήθηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο του γαλλοελβετού Μπερνάρ Τσουμί και στο ελληνικό γραφείο του Μιχάλη Φωτιάδη της Αρχιτεκτονική Συνεργασία ΕΠΕ. Το δεύτερο βραβείο δόθηκε στους αρχιτέκτονες Ντάνιελ Λίμπεσκιντ, Δ. και Λ. Ποτηροπούλου & Συνεργάτες και το τρίτο στο Γραφείο Μελετών Α.Ν. Τομπάζη.
Το μουσείο βρίσκεται στην νότια κλιτύ της Ακροπόλεως, στο οικόπεδο του πρώην στρατοπέδου Μακρυγιάννη, σε ευθεία απόσταση 280 μέτρων από τον Παρθενώνα. Η κύρια είσοδος του κτηρίου βρίσκεται επί της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου ενώ περικλείεται από τις οδούς Μακρυγιάννη, Χατζηχρήστου και Μητσαίων. Eξυπηρετείται από στον σταθμό «Ακρόπολη» της γραμμής 2 του Αττικού Μετρό. Υπάρχουν δευτερεύουσες είσοδοι από τις οδούς Μακρυγιάννη και Χατζηχρήστου.
Το σχέδιο του Μπερνάρ Τσουμί εμπλέκει τρεις συλλήψεις: το φως, την κίνηση και τον αρχιτεκτονικό προγραμματισμό
Οι συλλογές του μουσείου εκτίθενται σε τέσσερα επίπεδα ενώ ένα πέμπτο στεγάζει τους βοηθητικούς χώρους όπως το εστιατόριο, το πωλητήριο και την αίθουσα επισήμων.
Το επίπεδο της ανασκαφής βρίσκεται κάτω από το κτήριο του μουσείου και κατέστη επισκέψιμο στο τέλος του 2011.[6]
Στο πρώτο επίπεδο του μουσείου παρουσιάζονται τα ευρήματα των κλιτύων της Ακροπόλεως ενώ η μακριά ορθογώνια αίθουσα, το επικλινές δάπεδο και η κλίμακα στο τέλος της παραπέμπουν στην ανάβαση στον βράχο. Στη νότια πλευρά της αίθουσας παρουσιάζονται ευρήματα από τα σπίτια και τους τάφους των κατοίκων των κλιτύων της Ακρόπολης, γλυπτά από την Οικία του Πρόκλου, αναθήματα από τα μικρά ιερά της Οικίας της Πηγής, της Ουρανίας Αφροδίτης και του Έρωτα, του Πανός, της Αγλαύρου και του Απόλλωνα. Στη βόρεια πλευρά της αίθουσας εκτίθενται κεραμικά αγγεία, αναθηματικοί πίνακες και άλλα αφιερώματα από το ιερό της Νύμφης, καθώς και αναθήματα από το Ιερό του Ασκληπιού και το ιερό του Διονύσου.
Η αίθουσα των αρχαϊκών γλυπτών
Στο δεύτερο επίπεδο, σε μια μεγάλη τραπεζοειδή αίθουσα, παρουσιάζονται αντικείμενα από την μυκηναϊκή ως την πρώιμη κλασική εποχή της Ακρόπολης.
Στα βορειοανατολικά, αμέσως αριστερά από την κλίμακα βρίσκονται τα αντικείμενα από την μυκηναϊκή περίοδο, όταν ακόμη η Ακρόπολη ήταν τόπος κατοίκησης και λατρείας στην έδρα του τοπικού άρχοντα. Την μετατροπή της Ακρόπολης σε ιερό χώρο σηματοδοτεί το χάλκινο ακρωτήριο του πρώτου ναΐσκου της Αθηνάς Πολιάδος.
Η έκθεση των αρχαϊκών έργων συγκροτείται από επτά ενότητες με βάση θεματικά και χρονολογικά κριτήρια. Οι ενότητες είναι:
Αρχιτεκτονικά γλυπτά και τμήματα αρχαϊκών κτιρίων. Παρουσιάζονται τα αετωματικά γλυπτά του Εκατόμπεδου και του Αρχαίου Ναού καθώς και τα μικρότερα πώρινα αετώματα από τα πρώτα ιερά της Ακρόπολης.
Σημαντικά αναθηματικά γλυπτά νησιώτικων εργαστηρίων κυρίως Ναξιακών και Πάριων.
Γλυπτά πρώιμων αττικών εργαστηρίων με επίκεντρο τον Μοσχοφόρο.
Γλυπτά της μέσης αρχαϊκής περιόδου από την Αττική με κεντρικό έκθεμα την Πεπλοφόρο.
Τα αναθήματα των Ιππέων με κεντρικό έκθεμα τον Ιππέα Ράμπλιν.
Μνημειακά Αττικά έργα με επίκεντρο την Κόρη του Αντήνορα.
Κόρες και άλλα έργα της ύστερης αρχαϊκής περιόδου και των πρώιμων κλασικών χρόνων. Σημαντικά μεταξύ αυτών, η Νίκη του Καλλιμάχου, ο Έφηβος του Κριτίου, η Κόρη του Ευθυδίκου, ο Ξανθός Έφηβος και το ανάγλυφο της Σκεπτόμενης Αθηνάς.
Στο βορειοδυτικό τμήμα της αίθουσας βρίσκονται τα αντικείμενα που ακολουθούν την κατασκευή του Παρθενώνα και τα οποία ο επισκέπτης βλέπει μετά την αίθουσα του Παρθενώνα.
Στην ενότητα των Προπυλαίων παρουσιάζονται αρχιτεκτονικά μέλη από τα Προπύλαια και σχετικές επιγραφές
Στην ενότητα της Αθηνάς Νίκης παρουσιάζονται τα γλυπτά του θωρακίου και της ζωφόρου του ναού.
Στην ενότητα του Ερεχθείου παρουσιάζονται οι ζωφόροι, οι Καρυάτιδες και οι οικοδομικές επιγραφές του κτηρίου.
Στην ενότητα των μεταπαρθενώνειων και μεταγενέστερων έργων εκτίθενται σύνολα έργων από την κλασική εποχή ως την ύστερη αρχαιότητα και τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους.
Στο ανώτατο επίπεδο του μουσείου βρίσκεται η αίθουσα του Παρθενώνα, όπου εκτίθενται όλα τα σωζόμενα στην Αθήνα γλυπτά του μνημείου. Οι διαφανείς υαλοπίνακες επιτρέπουν την άμεση οπτική επαφή με το αρχιτεκτονικό μνημείο από το οποίο προέρχονται ενώ προσομοιάζουν τις αρχικές συνθήκες φωτισμού των γλυπτών. Από την αίθουσα αυτή είναι δυνατή η πανοραμική θέαση μεγάλου μέρους της Αθήνας. Ο επισκέπτης ανεβαίνει αρχικά στον πυρήνα της αίθουσας όπου παρουσιάζεται εποπτικό υλικό, επιγραφές και βίντεο σχετικά με τον Παρθενώνα, την κατασκευή και την ιστορία του μνημείου. Το δάπεδο αυτής της αίθουσας είναι διαφανές και επιτρέπει την θέαση και τον φωτισμό της αρχαιολογικής ανασκαφής του ισογείου.
Η ζωφόρος του Παρθενώνα αναπτύσσεται σε ύψος 1.50μ. ενσωματωμένη στον κεντρικού πυρήνα του κτηρίου. Η ζωφόρος απεικονίζει την πομπή των Παναθηναίων προς την Ακρόπολη και την προσφορά του πέπλου στο ξόανο της Θεάς.
Οι μετόπες του ναού αναρτήθηκαν σε ύψος 2.65μ. μεταξύ των ανοξείδωτων χαλύβδινων κιόνων που στηρίζουν την οροφή της αίθουσας. Οι μετόπες απεικονίζουν τις μυθικές μάχες θεών και ανθρώπων: Κενταυρομαχία, Γιγαντομαχία, Αμαζονομαχία και τον Τρωικό Πόλεμο.
Τα αετώματα του ναού τοποθετήθηκαν σε χαμηλές βάσεις από τσιμέντο ώστε να είναι ορατά και τα έως τότε αθέατα μέρη των γλυπτών. Το ανατολικό παρουσιάζει την γέννηση της Αθηνάς από το κεφάλι του Δία, παρουσία των άλλων θεών και ηρώων. Το δυτικό αέτωμα παρουσιάζει την διαμάχη Ποσειδώνα και Αθηνάς για την Αττική.
Τα πρωτότυπα γλυπτά συνδυάζονται με εκμαγεία των γλυπτών που βρίσκονται σε μουσεία του εξωτερικού.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου