Σπύρος Ραπτάκης για το φράγμα των Ψαχνών

Κάποτε , έτσι για την ιστορία θα σας πω μερικά πράγματα που αρκετοί ίσως να μην γνωρίζουν δημιουργήθηκαν επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ τα συμβούλια περιοχής , δηλαδή ένα σύνολο κοινοτήτων,με ένα ή περισσότερους δήμους ανάλογα τον πληθυσμό και την έκταση.
Το δικό μας ήταν, το συμβούλιο 4ης εδαφικής περιφέρειας Ν. Εύβοιας και είχε τον δήμο Ψαχνών και τις κοινότητες του δήμου Μεσσαπίων. Πρόεδρος του συμβουλίου είχε εκλεγεί ομόφωνα ο κοινοτάρχης του Κοντοδεσποτίου Λάμπρος Παπαδημητρίου και Γραμματέας ο Γιάννης Τσατσαρώνης κοινοτάρχης Καστέλλας. Το συμβούλιο αυτό καλείτο να αποφασίσει για αναπτυξιακά έργα πέραν των συνόρων μιας κοινότητας, ή του δήμου έργα δηλαδή με κοινό όφελος για όλη την περιοχή. Εκεί λοιπόν ο δήμαρχος Ψαχνών Σπύρος Σπυρόπουλος και ο κοινοταρχής Καστέλλας Γιάννης Τσατσαρώνης φέρνουν για πρώτη φορά ως θέμα για την άρδευση του κάμπου των Ψαχνών και της Καστέλλας την διμιουργία μιας λιμνοδεξαμενής στην θέση Παλαιοκυπάρισσο που θα συνέλεγε τα νερά από ρέμα Πεθαμένου και φράγμα ανατολικά από το Καστρί που θα συνέλεγε τα νερά απο το ρέμα Ασκαλου και Αγ. Μαρίνας, μάλιστα έλεγαν τότε ότι αυτά τα έργα θα ήταν η σωτηρία της περιοχής για το νερο. Αμέσως ψηφίζεται ομόφωνα η σύνταξη μελέτης , δήμαρχος και κοινοτάρχης παίρνουν φωτιά στην κυριολεξία με το συμβούλιο περιοχής να συνχρηματοδοτει τις μελέτες, (όλα αυτά γινονται 1996-1997) .Ο Τσατσαρώνης δεσμεύει χρήματα στην κοινότητα Καστέλλας για την αρχή τού έργου, ο Σπυρόπουλος καταφέρνει και εξασφαλίζει δωρεάν μέσω του ΙΓΜΕ όλες τις γεωτρήσεις για την καταλληλότητα του εδάφους , με εποπτεύουσα αρχή κατά την διεξαγωγή γεωτρήσεων και την δασική υπηρεσία όπου και υπηρετούσα τότε ως δασοφύλακας και παρακολουθουσα το έργο. Αποτέλεσμα κατάλληλες και οι δύο περιοχές, μελέτες έτοιμες που παραδόθηκαν στον νέο δήμαρχο Μεσσαπίων το 1998 και θάφτηκαν άπαξ δια παντός ... Κάθε χρόνο στην συνέχεια το έργο ήταν ώριμο προς χρηματοδότηση αλλά μετά από κάθε αναγγελία θαβόταν ώς δια μαγείας, τότε υπήρχε χρήμα αλλά δεν υπήρχε συμφέρον και δεν έγινε... Όλα αυτά τα έζησα ένα προς ένα ως Ψαχνιώτης και είδα ότι μικροί άνθρωποι τότε κατάφεραν μεγάλα έργα , σε αντίθεση με τους μεγάλους ανθρώπους που ήρθαν και έκαναν μικρά... Εκείνοι τα κατάφεραν με τις ελάχιστες δυνάμεις που είχαν και δεν έχει κάνεις το δικαίωμα να υποκρύπτει το έργο που έκαναν, για φανουν καμπόσοι αυτοί που ήθελαν να φέρουν την λυματολάσπη της Ψυτάλιας στα βουνά μας...