Μνημόσυνο σε όσους έχασαν την ζωή τους στις φωτιές της Αττικής. Του Γιώργου Πρατζίκου

Δεν μπορεί να διανοηθεί ουδείς άνθρωπος την τραγωδία στην Αττική που σημειώθηκε από την πυρκαγιά που ξέσπασε στην Ανατολική Αττική. Σπίτια κάηκαν, περιουσίες χάθηκαν, άνθρωποι όλων των ηλικιών κάηκαν ζωντανοί, οικογένειες ξεκληρίστηκαν, και πολλοί από αυτούς που προσπάθησαν να σωθούν πνίγηκαν λόγω της ολιγωρίας συγκεκριμένων φορέων και λόγω της ελλείψεως
σχεδιασμού. Δεν φταίει ούτε ο Θεός, ούτε οι Iron Maden, ούτε η κλιματική αλλαγή. Φταίει η έλλειψη συντονισμού και σχεδιασμού και θα πρέπει όλοι να αναλάβουν την ευθύνη τους. Δεν μπορώ βέβαια να ακούω πολιτικούς να λένε ότι φταίνε οι πολίτες. Ναι έχουν ευθύνες, αλλά αυτή την στιγμή δεν μπορείς να αποδίδεις ευθύνες σε ανθρώπους που έχουν γίνει ένα με την στάχτη, σε ανθρώπους που πάλεψαν με τα κύματα και δεν τα κατάφεραν, σε ανθρώπους που έχασαν τις οικογένειες τους και το βιος τους. Θα έπρεπε οι κυβερνώντες να έχουν και λίγο ηθική μέσα τους και να μπορέσουν να κατανοήσουν τον πόνο αυτών των ανθρώπων. Θα έπρεπε να έχουν ευαισθησίες και να μπουν λίγο στην θέση τους και να δουν πως αισθάνονται. Και όχι να λένε ότι ο αριθμός των νεκρών είναι κατασκευασμένος και άλλα τέτοια. Λίγο ήθος δεν βλάπτει. Και αν δεν μπορούν να έχουν καλύτερα να παραιτηθούν όλοι ανεξαρτήτου κόμματος και χρώματος και να μπορέσει αυτή η δόλια χώρα να ορθοποδήσει και πάλι.
Ας γίνουν οι άνθρωποι που χάθηκαν οι ήρωές μας και ας υποσχεθούμε στις ψυχές τους ότι θα αλλάξουμε όλοι νοοτροπία και από εδώ και πέρα θα ενδιαφερθούμε πραγματικά για το καλό του τόπου μας και όχι για το τομάρι μας και θα πράξουμε τα δέοντα. Ας τους υποσχεθούμε ότι θα γίνουμε και πάλι ΑΝΘΡΩΠΟΙ μακριά από εγωισμούς και προσωπικές βλέψεις.
Αυτές οι γραμμές είναι το δικό μου μνημόσυνο σε όλους αυτούς που έφυγαν από την ζωή τόσο άδοξα και ας πρεσβεύουν από εκεί πάνω για όλους εμάς .