Τα ΚΑΠΗ του Δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων σε έναν επίγειο Κήπο της Εδέμ στην Ι.Μ. Παναγίας Αγνούντος! Φώτο και Βίντεο
Εχθές τα ΚΑΠΗ του Δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων πραγματοποίησαν ημερήσια εκδρομή στο πανέμορφο νησί του Πόρου. Ενώ έκαναν στάση στον Ισθμό για καφέ, επόμενος προορισμός ήταν η Παναγία Αγνούντος η οποία ανήκει στον Δήμο Επιδαύρου. Μία μονή που πραγματικά, όποιος την επισκεφτεί νιώθει ότι βρίσκεται στον Κήπο της Εδέμ, όπως θα διαπιστώσετε και εσείς στο βίντεο που θα ακολουθήσει.
Πριν γίνει η στάση στην παρούσα Μονή ενημερώθηκε το γκρουπ με μερικά ιστορικά στοιχεία της Ιεράς Μονής.
Σύμφωνα με αυτά το παλιό του όνομα ήταν Μονή της Αγνούντος και με το όνομα αυτό αναφέρεται στα έγγραφα που έχουν σωθεί. Το όνομα της δεν είναι γνωστό από πού προκύπτει. Κάποιοι το θεωρούν παράγωγο από τη λέξη αγνός και κάποιοι από το ρήμα αγναντεύω, επειδή η τοποθεσία της είναι περίβλεπτη και μπορεί κανείς να αγναντέψει όλη τη γύρω περιοχή.
Η ίδρυσή του ανάγεται στον 11ο μ.Χ. αιώνα. Στην δυτική του μετόπη υπάρχει ανάγλυφη κεφαλή λέοντος. Η μορφή του είναι μεγαλόπρεπη, παρότι είναι έρημο και γκρεμισμένο σε αρκετές πλευρές. Όλο το συγκρότημα είναι τετράγωνο και περικλείεται από ψηλό πέτρινο τείχος. Στη δυτική του πλευρά σώζονται ημιερειπωμένοι οι δύο προστατευτικοί του πύργοι, εκ των οποίων ο ένας διατηρείται σε καλή κατάσταση. Στο κέντρο της δυτικής πλευράς βρίσκεται η κεντρική είσοδος και ακριβώς απέναντι είναι το Καθολικό, που αποτελεί και το σημαντικότερο μνημείο της. Για να φτάσεις ως εκεί, περνάς πρώτα μια θολωτή πέτρινη στοά και βγαίνεις στο αίθριο. Αίθριο λεγόταν το εσωτερικό προαύλιο, που περιβάλλει το Καθολικό. Γύρω γύρω υπάρχουν συνεχόμενα διώροφα οικήματα, με ξύλινα υπόστεγα, σχεδόν κατεστραμμένα από την υγρασία και το χρόνο.
Το αρχιτεκτονικό του σχέδιο είναι μονόκλιτη βασιλική μετά τρούλου ύψους 17 μέτρων. Όλη τους η τεχνοτροπία είναι Βυζαντινή. Η τοιχοποιία του ναού είναι πέτρινη, αλλά καλοδουλεμένη και πολύ στερεή, γι’ αυτό και έχει αντέξει αρκετούς σεισμούς. Η στέγη υψώνεται σε σχήμα οκτάγωνο με τέσσερα στενά παράθυρα. Ο τρούλος είναι στηριγμένος σε τετράπλευρο τοίχο, που υψώνεται από το κέντρο του ναού και σκεπάζεται με ημισφαιρική στέγη με παμπάλαια κεραμίδια, ενώ στην κορυφή του υψώνεται πέτρινος υπέροχος σκαλιστός σταυρός. Οι τοίχοι είναι καλυμμένοι ολόκληροι με καταπληκτικές αγιογραφίες, ενώ το τέμπλο είναι 300 χρόνων.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και γιορτάζεται με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια στις 15 Αυγούστου, με εκατοντάδες πιστούς από όλη την Ελλάδα.
Όσοι δεν κατάφεραν όμως να απολαύσουν το μοναστήρι, ας δουν το παρακάτω φωτογραφικό υλικό που τράβηξα εγώ και ένα βίντεο το οποίο βρήκα στο youtube και αξίζει να το δείτε. Το οδοιπορικό από την χθεσινή εκδρομή συνεχίζεται....
Πριν γίνει η στάση στην παρούσα Μονή ενημερώθηκε το γκρουπ με μερικά ιστορικά στοιχεία της Ιεράς Μονής.
Σύμφωνα με αυτά το παλιό του όνομα ήταν Μονή της Αγνούντος και με το όνομα αυτό αναφέρεται στα έγγραφα που έχουν σωθεί. Το όνομα της δεν είναι γνωστό από πού προκύπτει. Κάποιοι το θεωρούν παράγωγο από τη λέξη αγνός και κάποιοι από το ρήμα αγναντεύω, επειδή η τοποθεσία της είναι περίβλεπτη και μπορεί κανείς να αγναντέψει όλη τη γύρω περιοχή.
Η ίδρυσή του ανάγεται στον 11ο μ.Χ. αιώνα. Στην δυτική του μετόπη υπάρχει ανάγλυφη κεφαλή λέοντος. Η μορφή του είναι μεγαλόπρεπη, παρότι είναι έρημο και γκρεμισμένο σε αρκετές πλευρές. Όλο το συγκρότημα είναι τετράγωνο και περικλείεται από ψηλό πέτρινο τείχος. Στη δυτική του πλευρά σώζονται ημιερειπωμένοι οι δύο προστατευτικοί του πύργοι, εκ των οποίων ο ένας διατηρείται σε καλή κατάσταση. Στο κέντρο της δυτικής πλευράς βρίσκεται η κεντρική είσοδος και ακριβώς απέναντι είναι το Καθολικό, που αποτελεί και το σημαντικότερο μνημείο της. Για να φτάσεις ως εκεί, περνάς πρώτα μια θολωτή πέτρινη στοά και βγαίνεις στο αίθριο. Αίθριο λεγόταν το εσωτερικό προαύλιο, που περιβάλλει το Καθολικό. Γύρω γύρω υπάρχουν συνεχόμενα διώροφα οικήματα, με ξύλινα υπόστεγα, σχεδόν κατεστραμμένα από την υγρασία και το χρόνο.
Το αρχιτεκτονικό του σχέδιο είναι μονόκλιτη βασιλική μετά τρούλου ύψους 17 μέτρων. Όλη τους η τεχνοτροπία είναι Βυζαντινή. Η τοιχοποιία του ναού είναι πέτρινη, αλλά καλοδουλεμένη και πολύ στερεή, γι’ αυτό και έχει αντέξει αρκετούς σεισμούς. Η στέγη υψώνεται σε σχήμα οκτάγωνο με τέσσερα στενά παράθυρα. Ο τρούλος είναι στηριγμένος σε τετράπλευρο τοίχο, που υψώνεται από το κέντρο του ναού και σκεπάζεται με ημισφαιρική στέγη με παμπάλαια κεραμίδια, ενώ στην κορυφή του υψώνεται πέτρινος υπέροχος σκαλιστός σταυρός. Οι τοίχοι είναι καλυμμένοι ολόκληροι με καταπληκτικές αγιογραφίες, ενώ το τέμπλο είναι 300 χρόνων.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και γιορτάζεται με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια στις 15 Αυγούστου, με εκατοντάδες πιστούς από όλη την Ελλάδα.
Όσοι δεν κατάφεραν όμως να απολαύσουν το μοναστήρι, ας δουν το παρακάτω φωτογραφικό υλικό που τράβηξα εγώ και ένα βίντεο το οποίο βρήκα στο youtube και αξίζει να το δείτε. Το οδοιπορικό από την χθεσινή εκδρομή συνεχίζεται....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου