Μήνυμα μητέρας με παιδί με Ειδικές Ανάγκες.

ΚΕΣΥ. .. ( Κέντρα Εγκεφαλικά Στερουμενων Υπαλλήλων ) Πείτε μου με ποιο δικαίωμα και με ποια κριτήρια στερείται από ένα παιδί με κινητικά προβλήματα το δικαίωμα της συνεκπαιδευσης σε σχολείο με παιδιά τυπικής ανάπτυξης και κατά συνέπεια καταπατατε τα ανθρώπινα δικαιώματα του? Ένα παιδί χωρίς νοητική υστέρηση, με λόγο και αντίληψη. Ένα παιδί που έχει ανατρέψει τα όλα ως τώρα προγνωστικά. Το ότι ένα παιδί με κινητική αναπηρία είναι πίσω μαθησιακα είναι αποτέλεσμα του βάρους που δίνεται στην θεραπευτική αποκατάσταση της κινητικοτητας του ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή να έχει αυτόνομη διαβίωση. Θεωρείτε κύριοι ότι αυτός είναι λόγος να μην δώσετε παράλληλη στήριξη ή ειδικό βοηθητικό προσωπικό και να το στέλνετε σε ειδικό σχολείο?
Αρνούμαι κύριοι να στείλω ένα παιδί σε ειδικό σχολείο μόνο και μόνο επειδή είναι πίσω μαθησιακα. Τι είναι τώρα αυτό? Η τιμωρία του για τον αγώνα που έχει δώσει και συνεχίζει να δίνει? Χίλιες φορές στο σπίτι με κατ οίκον διδασκαλία, εάν και εφόσον βρεθεί εκπαιδευτικος να τον αναλάβει. Σας καθιστω υπεύθυνους και απαιτώ να αναλάβετε τις συνέπειες σε περίπτωση που δεν βρεθεί δάσκαλος για το σπίτι γιατί τότε θα με αναγκάσετε να κρατήσω το παιδί μακριά από το οποιοδήποτε σχολικό πλαίσιο. Ένα παιδί που κάνει τις θεραπείες του σε κρατικό φορέα ο οποίος λειτουργεί μόνο πρωί δεν μπορεί να πάει σε ένα ειδικό σχολείο και να κάνει 60 χλμ την μέρα. Το ταξι μπορεί να το μεταφέρει μόνο τις ώρες του σχολείου, δεν μπορεί να πάει να το πάρει 1 ώρα νωρίτερα και να το πάει για θεραπεία στο κέντρο. Κατά συνέπεια κύριοι θα πρέπει εγώ να κόψω τον λαιμό μου και να βρω τρόπο να πηγαίνω η ίδια να το παίρνω και να το πηγαίνω για θεραπεία. Σκεφτείτε όμως κύριοι ότι εγώ έχω αλλα 2 συνομιλικα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο. Πείτε μου λοιπόν πως γίνεται ταυτόχρονα να βρίσκομαι στο δρόμο με το παιδί αυτό και να τρέχω για τις θεραπείες του και ταυτόχρονα να παίρνω και τα άλλα δύο από το σχολείο? Εκτός και αν θέλετε να μου πληρώνετε γυναίκα να παίρνει τα άλλα δύο και να τα κρατάει μέχρι να επιστρέψω και επιπλέον να μου πληρώνετε την βενζίνη για τα 300χλμ που εσείς με αναγκάζεται να κάνω την βδομάδα. Απλά κύριοι δεν φοράτε τα παπούτσια μου. Σας προκαλώ να ζήσετε ένα δικό μου 24ωρο με ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση, ένα με ΔΕΠΥ και ένα με ΔΕΠΥ και διαταραχή διαχείρισης των συναισθηματων του ύστερα να βγάλετε τα συμπεράσματα σας. Σας προειδοποιώ ότι θα σας καταγγείλω για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του παιδιού μου. Μέχρι τώρα παλεύω κάθε μέρα για τα δικαιώματα του παιδιού μου και δεν θα σταματήσω. Η δική σας απανθρωπια, κίνητρο για μένα!

Υ.Γ: Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν όλα αυτά. Αγαπητοί κυβερνώντες και συγκυβερνώντες και γενικότερα όλοι οι πολιτικοί  μήπως να κοιτάζατε λίγο τι συμβαίνει στα άλλα κράτη της Ευρώπης και του δυτικού πολιτισμού; Γιατί μόνο στα λόγια είμαστε Δύση.