Κρίστα Βασιλείου: Μια νότα αισιοδοξίας από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Μπορεί οι μέρες και οι εβδομάδες που διανύουμε να είναι δύσκολες, αλλά οι νέοι δεν χάνουν την δημιουργικότητά τους και την αισιοδοξία τους και έτσι πραγματικά πρέπει να κάνουν.
Η συντοπίτισσα μας Κρίστα Βασιλείου, η οποία σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στο Βόλο και είναι μέλος της χορωδίας του μας έστειλε το τραγούδι που έφτιαξαν με τίτλο μια πόλη, δίνοντας με αυτό τον τρόπο μια νότα αισιοδοξίας. Οι νέοι δεν χάνουν την ελπίδα τους και αυτοί είναι το μέλλον του κόσμου. Απολαύστε το!



Μία πολη, ήταν μια πόλη, μια μεγάλη πόλη που άρχιζε απο Β.
Όπως λεμε Βόλος, όπως λέμε βρήκα, όπως λέμε βγήκαμε μαζί.
Μία πόλη, είναι μία πόλη, μια μεγάλη πόλη που αρχίζει απο Β.
Όπως λέμε βήχω, όπως λέμε βήμα, όπως λέμε βαδίζουμε μαζι.
Και μια μέρα όλη αυτή η πόλη δίψασε για αέρα, αέρα καθαρό..
Και σ' αυτή την πόλη μαζεύτηκαν όλοι και έτρεξα κι εγώ για να τους βρω.

Μεσ' αυτη την πόλη να φωνάξουμ' όλοι να φωνάξουμε πιο δυνατά!
Κάτι για να γίνει κι ο, τι μας σκοτώνει να μη μείνει πάλι για μετά...
Μιαν ανάσα θέλησα μια ανάσα μεσ' αυτή την πόλη κι όχι μόνο εδώ.
Για να σβήσει η επιθυμία την επιδημία που σπέρνει πανικό!

Και στου φόβου την τρομοκρατία ψάχνω μιαν αιτία για ν' αντισταθώ.
Να μη χάσω της ζωής το νήμα γιατί θα `ναι κρίμα να παραιτηθώ.

Μία σφαίρα, ήταν μία σφαίρα, μια ωραία σφαίρα που ήτανε η Γη.
Όπως λέμε Γιάννης, όπως λέμε γέλιο, όπως λέμε κάνε μια αλλαγή.
Μεσ' αυτή τη σφαίρα να φωνάξουμ' όλοι, να φωνάξουμε πιο δυνατά!
Κάτι για να γίνει κι ο, τι μας σκοτώνει να μη μείνει παλι για μετά.

Μεσ' αυτή τη σφαίρα, μεσ' αυτή την πόλη να φωνάξουμε πιο δυνατά!
Κάτι για να γίνει κι ο, τι μας σκοτώνει να μη μείνει πάλι για μετά....