Η πολιτεία πρέπει να αλλάξει στάση αντιμετώπισης των Ρομά

Κοιτάζοντας σήμερα το ημερολόγιο, βρήκα ότι είναι παγκόσμια ημέρα Ρομά. Οι Ρομά είναι η μεγαλύτερη μειονοτική κοινότητα της Ευρώπης, δεδομένου ότι 6 εκατομμύρια Ρομά ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και 4 εκατομμύρια στην περιοχή της διεύρυνσης (Μαυροβούνιο, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία, Αλβανία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Κοσσυφοπέδιο και Τουρκία).
Για αυτό αποφάσισα να αναφέρω μερικές από τις σκέψεις μου και μερικά βιώματα από αυτούς τους ανθρώπους. Πριν από πολλά χρόνια, πριν ζήσω καλά αυτή τη μειονότητα, πίστευα ότι είναι περιθωριοποιημένοι, είναι άνθρωποι ενός κατώτερου θεού κ.ο.κ. Όμως με το πέρασμα των χρόνων και με όσα έχω ζήσει από αυτούς τους ανθρώπους, η άποψή μου έχει αλλάξει κατά πολύ. Ναι υπάρχουν Ρομά, οι οποίοι και αξιόλογοι είναι και τίμιοι και τα παιδιά τους πηγαίνουν σχολείο και είναι σωστοί. Πραγματικά μέσα μου έχει χαραχτεί ένα μικρό παιδί, που πηγαίνει στο νηπιαγωγείο της Καστέλλας, το οποίο έχει πρόβλημα με την όρασή του και εισπράττει πάρα πολύ αγάπη από όλα τα παιδιά του σχολείου και πραγματικά είναι πολύ γλυκός και απίθανος.

Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά μιλάω μαζί τους και με έχουν συνεπάρει πάρα πολύ.
Αλλά δεν είναι όλοι έτσι. ένα μεγάλο μέρος τους έχει συνηθίσει την παρανομία, κλέβει, κάνει επιλήψιμες πράξεις, χωρίς να αντιμετωπίζονται τις περισσότερες φορές από την Πολιτεία ως πρέπει. Έχουν χτυπήσει γνωστά μου ντελίβερι στο ξύλο αλλά και πολίτες και πάρα πολλά περιστατικά. Ακόμη και εγώ κάποια στιγμή, όταν είχα πάει να τραβήξω φωτογραφίες από κάποιες ομπρέλες που είχαν κλέψει από τον Δήμο γύρω στο 2012, είχαν πιάσει νεαρά άτομα το αυτοκίνητο που επέβαινα και το πήγαιναν πέρα δώθε για να το διαλύσουν.
Υπάρχουν πάρα πολλά περιστατικά και δικά μου αλλά και γνωστών μου, που θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες επί σελίδων. Αλλά ο σκοπός δεν είναι η καταγραφή των περιστατικών, αλλά η πολιτεία και οι φορείς να σκύψουν πάνω στο ζήτημα και να το δουν λίγο διαφορετικά. Θα πρέπει να τους βλέπουν τους Ρομά ίσους με εμάς και όχι ανώτερους, να γλιτώνουν ποινές, να μην πληρώνουν φόρους, να παίρνουν επιδόματα όταν δεν τα δικαιούνται κ.ο.κ. Και όλα αυτά για άλλους σκοπούς διάφορους. Θα πρέπει να αλλάξει τέλος πάντων η αντιμετώπιση που τους έχουν, ώστε και να ενταχθούν στην κοινωνία μας και να μην χάσουν τον πολιτισμό τους αλλά και να γνωρίσουν την ισότητα με τους άλλους ανθρώπους και όχι την παρανομία. Και θεωρώ ότι αν δεν αλλάξει η πολιτεία στάση, δεν θα αλλάξουν και αυτοί οι άνθρωποι.