Τι μου δίδαξε η θεομηνία "Θάλεια" Γεώργιος Πρατζίκος

Η καταστροφή που προκάλεσε η "Θάλεια" στον Δήμο Διρφύων-Μεσσαπίων αλλά και στον Δήμο Χαλκιδέων είναι ανυπολόγιστη. Αλλά μέσα από αυτή την ανάρτηση θα ήθελα να μοιραστώ μερικές σκέψεις μαζί σας. Αν και όταν περάσει όλο αυτό το κακό και ηρεμήσουν λίγο οι συνέπειες της καταστροφής θα γράψω περισσότερες αναρτήσεις. Πρώτα θα πρέπει να συλυπηθώ τις οικογένειες όλων αυτών των ανθρώπων που χάθηκαν και ξεχωριστά του 8μηνου βρέφους.
Αυτή η κακοκαιρία μου έμαθε πολλά. Μου έμαθε τι σημαίνει αγάπη, τι σημαίνει αλληλεγγύη, τι σημαίνει ανθρωπιά αλλά και το τι σημαίνει ατομισμός, τι σημαίνει συμφέρον, τι σημαίνει κουτόχορτο και άλλα πολλά.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω πρωτίστως όλους τους αφανείς ήρωες που βοήθησαν συνανθρώπους μας να σωθούν στο παρά πέντε, που βοήθησαν να μαζέψουν τα κομμάτια τους ένα προς ένα και να ξελασπώσουν τα σπιτικά τους και να διασώσουν ότι διασώζεται. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Βάσω, την Βάσω, την Τάνια, την Κούλα, τον Σπύρο, το Νίκο, τον Παναγιώτη, τον Βασίλη, τον Δήμο, την Αναστασία, τη Νίκη, τη Νίκη, τη Μελίνα, την Αντιγόνη, την Χριστίνα, τη Φαίδρα, τη Μαρία, την Αλέκα, την Ελευθερία, την Ματίνα, την Κατερίνα, την Αγγελική, την Ελένη, τη Μαρία, την Σοφία, τον Δαυιδ, τον Θαναση, τον Γιώργο, την Παγωνα, την Κατερινα, την Σταυρουλα, την Βαγγελίτσα, Μιχάλης, Ανδρέας, Γιάννης την Ελένη, την Θωμούλα, την Πόπη, την Πόπη, τον Παναγιώτη, τον Χρήστο, την Δήμητρα την Αλέκα, τους Προσκόπους, το Χαμόγελο του Παιδιού, τον Ερυθρό Σταυρό τις ομάδες Αλληλεγγύης και όλους όσους βοήθησαν και βοηθούν όλες αυτές τις ημέρες για να ορθοποδήσει και πάλι ο κόσμος του Δήμου μας. Δεν χρειάζεται να πω επώνυμα γιατί  ο καθένας από το δικό του μετερίζι έβαλε το δικό του λιθαράκι ώστε να απαλύνει τον πόνο των συνανθρώπων μας και δεν χρειάζεται ουδεμία διαφήμιση. Όλοι μια γροθιά έγιναν και είναι και μέχρι και σήμερα για να κάνουν τα αδύνατα-δυνατά ώστε να σώσουμε όλοι μαζί οτιδήποτε σώζεται. Η λίστα ολοένα μεγαλώνει και ζητώ συγγνώμη από όσους δεν αναφέρω το όνομά τους.
Ευχαριστώ όλους τους αιρετούς που δούλεψαν και δουλεύουν όλες αυτές τις ημέρες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Ευχαριστώ ξεχωριστά τον αντιδήμαρχο Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας Αργύρη Λιάσκο, που έκανε δεύτερο σπίτι του τον τόπο μας και πραγματικά έχει δώσει τον εαυτό του σε ότι χρειάζεται για να ορθοποδήσουμε.
Ευχαριστώ τον εθελοντή Ανδρέα Αμπελιώτη, που ήλθε από την Αθήνα και πραγματικά μας έχει διδάξει όλες αυτές τις ημέρες τι σημαίνει εθελοντισμός και έχει γίνει ένας από εμάς. Αυτό είναι το μεγαλείο ψυχής.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ κόσμο που έμαθαν όλες αυτές τις ημέρες τι σημαίνει άνθρωπος. Ή καλύτερα τι σημαίνει ΑΝΘΡΩΠΟΣ.  Θα το κάνω εν καιρώ. Και αυτοί είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που έπαθαν, καταστράφηκαν, αλλά έμειναν ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δήμαρχο Γιώργο Ψαθά, ο οποίος για ακόμη μία φορά δίνει μαθήματα ζωής.
Δεν θα πω άλλους για ευχαριστίες γιατί δεν είναι η ώρα. Και ας μου επιτρέψουν όλους όσους παρέλειψα να τους αναφέρω σε άλλη ανάρτηση.
Πριν κλείσω θα ήθελα να ευχαριστήσω και όσους μου έμαθαν τι πρέπει να αποφεύγω στη ζωή μου. Μου έμαθαν ότι πρέπει να σταματήσω να τρώω κουτόχορτο και να αποφεύγω να κοιτάζω μόνο το συμφέρον μου και το τομάρι μου. Και επίσης και όσους "λάμπουν" με την απουσία τους.
Και να ζητήσω συγγνώμη και από όλους τους πολίτες για τυχόν παραλείψεις από την πλευρά μου.
Εις το επανιδείν..... 

Σχόλια