Ξεχωριστή η χθεσινή ημέρα. Εκεί που καθόμασταν με τον Ιδιοκτήτη των τουριστικών λεωφορείων Messapia Travel Μιχάλη Καλαβρή και πίναμε καφέ στην Κεντρική Πλατεία Ψαχνών, μου προτείνει να πάμε στο Αεροδρόμιο να πάρουμε κάποιους Γάλλος τουρίστες και να τους μεταφέρουμε με το λεωφορείο στην Ερέτρια. Η απάντησή μου ήταν θετική, χωρίς καν να το σκεφτώ, αφού μου αρέσει πραγματικά να μαζεύω εμπειρίες. Έτσι πήγαμε και πήραμε το λεωφορείο και φύγαμε για το αεροδρόμιο.
Γνώριμος ο χώρος του αεροδρομίου αφού είναι αρκετές φορές που έχω ταξιδέψει με αεροπλάνο αλλά και πολλές φορές που έχω πάει στην άφιξη του Αγίου Φωτός το Μεγάλο Σάββατο. Μπήκαμε μέσα και περιμέναμε στις αφίξεις Σέγκεν. Εγώ έκανα μια βόλτα και είδα λίγο τα μαγαζιά, που υπάρχουν εντός του Αεροδρομίου και χάζεψα λίγο περισσότερο στο βιβλιοπωλείο, όπου υπήρχαν πολλά βιβλία αυτοβελτίωσης και ηγεσίας αλλά και άλλων ειδών. Το βλέμμα μου έπεσε πάνω στο βιβλίο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ Γράφοντας ιστορία και στο βιβλίο Γιάννης Εκτόξευση στα Αστέρια.
Κάθισα αρκετή ώρα και περιεργαζόμουν αυτά. Όμως ταυτοχρόνως περιεργαζόμουν και μία τουρίστρια, που ήταν σαν να την γνώριζα χρόνια, χωρίς όμως να θυμάμαι από που. Ήταν νεαρή και φορούσε μία μπαντάνα στο κεφάλι και είχε μια υπέροχη αύρα. Δεν ξέρω τι εθνικότητας ήταν αλλά πραγματικά έβγαζε κάτι το υπερβολικά θετικό. Ένα περίεργο συναίσθημα ξύπνησε μέσα μου, δεν ξέρω πως να το εκφράσω, αλλά επειδή δεν γνωρίζω καλά Αγγλικά, δεν επιδίωξα να της μιλήσω.
Λίγα λεπτά αργότερα επέστρεψα στο σημείο, όπου περίμενε ο Μιχάλης. Ακριβώς δίπλα του υπήρχε ένας άνδρας με έναν ηλίανθο στο χέρι και με ένα χαρτί που έγραφε "Ma Fee Joulie"! Ψάχνοντας βρήκα ότι τα γραφόμενα αυτά είναι από την γλώσσα των κατοίκων των νήσων Σαμόα. Πιθανόν ο συγκεκριμένος άνδρας να προέρχεται από εκεί. Και περίμενε την αγαπημένη του, που ήλθε μάλλον με την πτήση από Μαδρίτη. Μια πανέμορφη κοπέλα μελαμψή και ευάερη. Ο άνδρας εκεί που ήταν γεμάτος αγωνία, μόλις είδε την κοπέλα και την αγκάλιασε, έλαμψε πραγματικά το πρόσωπό του. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο συγκεκριμένος άνθρωπος και η πολύ αυτή σύντομη και όμορφη ιστορία για αυτό και την αναφέρω.
Με δύο ξεχωριστές πτήσεις ήλθαν και οι τέσσερις τουρίστες που περιμέναμε εμείς για να μεταφέρουμε στην Ερέτρια. Με πτήση γύρω στις 2:25 ήλθαν οι δύο πρώτοι, που ήταν ένας άνδρας και μία γυναίκα και με άλλη γύρω στις 3:00 ήλθαν δύο κοπέλες, πάρα πολύ ευγενικές και χαμογελαστές. Η μία από τις δύο έμαθε από εμάς την λέξη "ευχαριστώ" και την επαναλάμβανε συνεχώς. Τους τέσσερις αυτούς ανθρώπους τους κεράσαμε καφέ, νερό, χυμό και γλυκό ώστε να περιμένουμε και άλλους τέσσερις ανθρώπους, που θα έφταναν στην Ελλάδα στις 4:00 το απόγευμα. Η πτήση ήταν να έχει γίνει στις 10:25 το πρωί αλλά δεν πραγματοποιήθηκε και έγινε άλλη πτήση όπου έφτασε στην Ελλάδα στις 4:11 το απόγευμα. Περιμέναμε ως τις 5:30 αλλά οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν ήλθαν ποτέ. Μάλλον δεν θα ταξίδεψαν, αλλά δεν υπήρξε ουδεμία ενημέρωση για αυτό και η ταλαιπωρία των υπολοίπων τεσσάρων ανθρώπων.
Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να πω ότι αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι έδειξαν υπομονή, κατανόηση αλλά και μια ευγένεια χαρακτήρα και θέλω να πιστεύω ότι είναι χαρακτηριστικά όλων των Γάλλων.
Τώρα σε ότι αφορά το αεροδρόμιο, αυτό που παρατήρησα ήταν ότι υπήρχε πολύς κόσμος και συνωστισμός. Βέβαια όλοι όσοι βρίσκονταν εκεί φορούσαν μάσκες.
Θα μπορούσα να γράψω πολλές σελίδες ακόμη αλλά ίσως το πράξω στο μέλλον με αφορμή άλλη επίσκεψη σε αυτό. Πάντως κλείνοντας να τονίσω ότι οι εμπειρίες ήταν μοναδικές και δυνατές. Ευχαριστώ τον ιδιοκτήτη του Messapia Travel για το υπέροχο αυτό απόγευμα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου