...Την Κυριακή13/11/2022 ο Σύλλογος μας 'Οι Ρίζες' πραγματοποίησε την αναβληθείσα εκδρομή στην Λίμνη της Βουλιαγμένης, το Λαύριο και το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Ο ήλιος έλαμπε στον γαλανό Αττικό ουρανό σε μια όμορφη και ζεστή μέρα από τη διάθεση, τη συντροφιά και τα χαμόγελα όλων.
Πρώτη στάση... και καφεδάκι σε ένα από τα εντυπωσιακότερα αξιοθέατα της Αθήνας, τη φυσική υφάλμυρη με ιαματικές ιδιότητες λίμνη της Βουλιαγμένης, στο νότιο άκρο του Υμηττού. Μια λίμνη που δημιουργήθηκε όταν τμήμα της οροφής ενός μεγάλου υπόγειου σπηλαίου κατέρρευσε πριν περίπου 2000 χρόνια λόγω της διάβρωσης και των τεκτονικών κινήσεων δημιουργώντας έτσι ένα πολυδαίδαλο υποβρύχιο σπήλαιο που εκτείνεται σε μήκος τουλάχιστον 3.123 μέτρα...
Δεύτερη στάση... στο αρχαίο θέατρο Θορικού το οποίο χρονολογείται στα τέλη της Αρχαϊκής Εποχής (μεταξύ 525- 480 π.Χ.) και θεωρείται το αρχαιότερο σωζόμενο θέατρο στην Ελλάδα. Δυτικά και δίπλα στο αρχαίο θέατρο, στο λόφο Βελατούρι, μια μεταλλευτική στοά μας θύμισε ότι η εκμετάλλευση μεταλλείων αργυρούχου μολύβδου ξεκίνησε στο Λαύριο περί το 3000 π.Χ., ενώ στον ίδιο χώρο ακριβώς δίπλα από το αρχαίο θέατρο του Θορικού, είδαμε ανακατασκευασμένο (από την Βελγική Αρχαιολογική Σχολή) ένα αρχαίο επίπεδο πλυντήριο εμπλουτισμού μεταλλευμάτω
Τρίτη στάση... στο αρχαιολογικό μουσείο του Λαυρίου το οποίο φιλοξενεί ευρήματα από την ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής (Σούνιο, Θορικός) και από τα μεταλλευτικά - μεταλλουργικά εργαστήρια, αναδεικνύοντας πτυχές της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας στην περιοχή από το 5000 π.Χ. έως τον 6ο αι. μ.Χ. Σημαντική θέση στο Μουσείο κατέχουν οι ανάγλυφες πλάκες από τη ζωφόρο του ναού του Ποσειδώνα στο Σούνιο, καθώς και επιτύμβια και αναθηματικά ανάγλυφα από τους αρχαίους δήμους της Λαυρεωτικής
Να σημειώσω πως σε αυτή τη στάση μας, συμπεριλαμβανόταν και η επίσκεψή μας στο Ορυκτολογικό μουσείο του Λαυρίου χαρακτηριστικό δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του τέλους του 19ου αιώνα το οποίο και αποτελεί ένα από τα σωζόμενα τμήματα του μεγάλου μεταλλοπλυσίου της ελληνικής εταιρείας που είχε ανεγερθεί το 1873
Τέταρτη στάση… στην πόλη του Λαυρίου. Η παρέα μας μετά από μια αρκετά μεγάλη βόλτα γνωριμίας με την πόλη κατέληξε να πίνει τσίπουρα και να γεύεται μεζέδες σε ένα μικρό καφενεδάκι με το όνομα ‘Η Κούταλη’. Η ιδιοκτήτρια πρόσχαρη και ευγενική, πρόσφυγας 3ης γενιάς μας ενημέρωσε σε σχετική ερώτησή, πως η Κούταλη ήταν η πατρίδα των παπούδων της, ένα μικρό νησάκι στη θάλασσα της Προποντίδας Ν.Δ. της νήσου του Μαρμαρά, που την άφησαν το ’22 με την Μικρασιατική καταστροφή.
Ένα από τα …ευρήματα της ‘βόλτας’ και συνάμα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα και σημείο αναφοράς της πόλης ήταν και η Γαλλική Σκάλα η οποία αναδεικνύει τη μεταλλευτική και μεταλλουργική ιστορία του τόπου και αποτελεί δείγμα βιομηχανικής ιστορίας. Η “Γαλλική Σκάλα” κατασκευάσθηκε από τη Γαλλοιταλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου Roux - Serpieri – Fressynet CIE το 1888.
Η Γαλλική Σκάλα αποτελούσε τμήμα ενός οικοδομικού συγκροτήματος που περιλάμβανε κτίσματα, κατοικίες εργατών και αποθήκες μεταλλεύματος. Το συνολικό μήκος της Σκάλας (μαζί με τις αποθήκες), υπολογίζεται στα 170 μέτρα.
Σ’ ένα άλλο σημείο της πόλης δέσποζε το άγαλμα του Ιταλού Serpieri συνιδρυτή με τον Roux της Μεταλλευτικής εταιρείας του Λαυρίου, ενώ …απέναντι του και σε μήκος περίπου 100 μέτρων ήταν το μνημείο με αγάλματα Μεταλλωρύχων. Έτσι λοιπόν, περπατώντας στα πλακόστρωτα και σοκάκια της πόλης και παρατηρώντας τα κουφάρια του έντονου ΄βιομηχανικού της βίου’, αισθανόσουν παράλληλα των παλμό αυτής της πόλης στο παρελθόν και βέβαια σου ερχόταν αναπόφευκτα στη μνήμη το ζήτημα των ‘Λαυρεωτικών’.
Εδώ λοιπόν κάνει την …παρουσία του και ο ‘εθνικός μας ευρεγέτης’, ο Ανδρέας Συγγρός. Γεννημένος το 1830 στην Κωνσταντινούπολη έρχεται στην Αθήνα το 1867 με τη φήμη ενός επιτυχημένου και πλούσιου εμπόρου (ήταν επίσημος προμηθευτής μεταξωτών στην Οθωμανική αυτοκρατορία). Αφού έστησε την πρώτη του ‘παρατράπεζα’ χορηγώντας βραχυπρόθεσμα δάνεια στους οθωμανούς με ιδιαίτερα υψηλά επιτόκια προχώρησε στην ίδρυση της περίφημης τράπεζας της Κωνσταντινουπόλεως. Την εποχή εκείνη το ‘Λαυρεωτικό ζήτημα’ βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής του τόπου…, και ο Συγγρός με τη σειρά του, βρίσκεται στη θέση του απόλυτου αφεντικού της ‘Ελληνικής Εταιρείας Μεταλλωρύχων Λαυρίου. Σε μια εποχή που δεν υπήρχε καν χρηματιστήριο ο Συγγρός μετοχοποίησε την εταιρεία τυπώνοντας μετοχές σε δημόσια προσφορά. Το ρόλο του …Χρηματιστηρίου το έπαιξε την εποχή εκείνη το καφενείο «Η ωραία Ελλάς». Στις εφημερίδες άρχισαν ξαφνικά να εμφανίζονται περίεργα δημοσιεύματα, τα οποία έκαναν λόγο ακόμη και για ύπαρξη χρυσού, εκτός από ασήμι και μόλυβδο στις στοές του Λαυρίου. Οι φήμες και οι προσδοκίες για αμύθητα πλούτη, παρέσυραν χιλιάδες Έλληνες τότε, στην αγορά αυτών των μετοχών. Όμως όσο γρήγορα αναπτύχθηκε η φούσκα άλλο τόσο γρήγορα έσκασε
Και έσκασε στα χέρια των αδαών ‘επενδυτών’ δημιουργώντας έτσι το πρώτο και μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο στη χώρα. Το 1875, τρία μόλις χρόνια μετά τη ‘λαϊκή πτώχευση’ που ο ίδιος δημιούργησε, ο Ανδρέας Συγγρός θα γινόταν «Εθνικός Ευεργέτης» χρηματοδοτώντας την ανέγερση του πρώτου Πτωχοκομείου της Αθήνας. Ειρωνεία;
Εδώ να σημειώσω, πως και το 1ο Δημοτικο Σχολείο Ψαχνών χρηματοδοτήθηκε και είναι δωρεά του Ανδρέα Συγγρού
…Αυτά για την ιστορία!!
Πέμπτη στάση… ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Ένας αρχαίος ναός με μια ιδιαίτερη ενέργεια και αύρα που θα συναντήσεις ποτέ σε αρχαιολογικό χώρο! Χτισμένος την ίδια εποχή με τον Παρθενώνα, στη διάρκεια του Χρυσού Αιώνα του Περικλή, δεν ήταν απλώς ένας τόπος λατρείας του θεού της θάλασσας (στο εσωτερικό του ναού, ακριβώς στο κέντρο, δέσποζε επιβλητικό άγαλμα του Ποσειδώνα με ύψος περισσότερο από 6 μέτρα). Η περίοπτη θέση του πάνω από τη θάλασσα στο νοτιοανατολικό άκρο της Αττικής έκανε το ναό για τους ναυτικούς σημάδι τους στην ναυσιπλοΐα. Με τη μαγευτική θέα στον Σαρωνικό Κόλπο, όταν ο ορίζοντας είναι καθαρός, διακρίνεται από τον ναό του Ποσειδώνα η Κέα, η Κύθνος, ακόμα και η Σέριφος στα νοτιοανατολικά και η Αίγινα στα δυτικά. Την εμπειρία μας αυτή ολοκλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο ένα από τα πιο μαγικά ηλιοβασιλέματα. Ήταν η στιγμή που οι κάμερες και τα κλείστρα τους ανοιγόκλειναν ακατάπαυστα για να αποθανατίσουν το τέλος του ταξιδιού του ήλιου μέσα στη μέρα που μόλις είχε κυλήσει
Έκτη και τελευταία στάση… στα Καλύβια Αττικής και στον ‘Χριστόφορο’… Αφού είχαμε χορτάσει εικόνες και στιγμές όμορφες με την συντροφιά όλων μας, είχε έρθει η …ιερή στιγμή να χορτάσουμε και να ικανοποιήσουμε την όρεξή μας με εύγευστα, λαχταριστά, ζεστά παϊδάκια γάλακτος, αλλά και μυρωδάτης ζουμερής… προβατίνας!!
Κλείνοντας…, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον οδηγό μας που μας πήγε και μας έφερε με ασφάλεια και φυσικά όλους τους φίλους και τα μέλη του συλλόγου για το κέφι, την θετική ενέργεια και τη διάθεση να συμμετέχουν σε αυτή μας την εξόρμηση. Ευελπιστώ αυτή η εκδρομή να είναι η αφετηρία για τις επόμενες… Να είστε όλοι καλά και να αγαπάτε και να προσέχετε τους εαυτούς σας !!
Γ.Π.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου