Η Νανά Παλαιτσάκη, είναι μια γυναίκα πραγματικά ηρωίδα, για εμένα τουλάχιστον. Έχει παλέψει με την επάρατο νόσο και πραγματικά είναι νικήτρια. Αξίζει να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο, που έγραψε η ίδια στα social media στις 30 Νοεμβρίου δίνοντας μαθήματα σε όλες τις γυναίκες.
Και νάμαστε λοιπόν, πιστοί στο ραντεβού ως χρόνια ασθενής, στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, πριν τα Χριστούγεννα του 2022. Η σημερινή ανάρτηση έχει ζωοφόρο κίνητρο. Καταρχάς να ευχηθώ όλους τους χρόνιους ασθενείς, καλές γιορτές ! Θέλω επίσης να επικοινωνήσω σε όλους όσους βρίσκονται υπο θεραπεία, ή μόλις έχουν λάβει μια περίεργη διάγνωση, ότι, την αρρώστια ή την υγεία δεν την δημιουργεί η νόσος , αλλά ο τρόπος που σκεφτόμαστε και που αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα.
Σήμερα συναντήθηκα με μια αδελφική φίλη . Ήπιαμε καφέ παρέα στο νοσοκομείο. Ένα χρόνο πριν είχε διαγνωσθεί με λευχαιμία . Σήμερα είναι ήδη νικήτρια , ήδη έχει ολοκληρώσει τις χημειοθεραπείες και επειδή έχουμε την ίδια γιατρό ξέρουμε ότι το έχει "πετάξει " πίσω της το πρόβλημα. " Πέρυσι Νανά, τέτοια εποχή, αν μου έλεγες ότι θα πίναμε φέτος καφέ η μία απέναντι στην άλλη, όχι απλώς δεν θα σε πίστευα, αλλά θα εξαγριωνόμουν μαζί σου γιατί πίστευα ότι με δούλευες ...Και τώρα, σήμερα , είναι σαν να πίνουμε καφέ στο καλύτερο πεντάστερο !!! " . Έτσι είναι ακριβώς . Τα 15 τελευταία χρόνια, επειδή σαν την φίλη μου, έχω συναντήσει δεκάδες ανθρώπους που νόσησαν, που τρόμαξαν, που έγιναν ανήμποροι για ένα διάστημα για να ξαναγίνουν δυνατοί και μετά να ελευθερωθούν, κατάλαβα ότι το μεγαλύτερο δώρο μιας διαχείρισης προβλήματος είναι το ξεκαθάρισμα της σκέψης που κερδίζεις μετά. Έχεις κερδίσει δηλαδή δύο εαυτούς. ΄ΈΝΑΝ πριν το νόσημα και ΈΝΑΝ μετά ολοκαίνουργιο. Να ξέρετε ότι αν το "περιβάλλον " των ανθρώπων σας , ανταποκρίθηκαν λίγο ή πολύ λίγο ή καθόλου , στο πρόβλημά σας, δεν είναι σπάνιο. Οι "άλλοι" φοβούνται, οι " άλλοι" δεν μπορούν , οι " άλλοι " δεν ξέρουν , οι "άλλοι " πιθανόν να μην σας πιστεύουν όταν είστε αξιοπρεπείς πάσχοντες !!!! Να θυμάστε ότι η μεγαλύτερη ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΟΘΗΚΕ. ( θα μπορούσα να γράφω "σεντόνια " γι' αυτό το θέμα )
Επειδή σήμερα ένας νοσηλευτής που ήρθε να τσεκάρει την φίλη μου, μας θύμισε ότι εγώ είμαι η πιο "παλιά " του νοσοκομείου ( μετά από 14,5 ) χρόνια, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες, τους τραυματιοφορείς, το διοικητικό προσωπικό, τις κυρίες της καθαριότητας, για τις πολύ , πολύ ανθρώπινες κουβέντες που έχουμε κάνει . Για την αιματολόγο μου τώρα την Elina Vervesou θέλω να ξέρετε ότι ο αυτοσαρκασμός της, και το χιούμορ της σε συνδυασμό με την επιστημονική της αρτιότητα την κάνουν για μένα να είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ. ( Σήμερα μου είπε ότι όλες οι ορχιδέες της έχουν ξαναφτιάξει μπουμπούκια ακόμη και όταν έμειναν για πολύ καιρό με τα κοτσάνια τους που έδειχναν ξερά και "πεθαμένα") Καλό Δεκέμβρη να έχουμε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου