Τι σημαίνει Πήγασος

 

Ο Πήγασος σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία γεννήθηκε από την συνεύρεση της Μέδουσας και του Θεού της θάλασσας Ποσειδώνα.

Η σχέση του Θεού Ποσειδώνα με το άλογο αναφέρεται σε πολλούς μύθους. Σύμφωνα με τον θεσσαλικό μύθο, ο Θεός άφησε να προβάλλει ο πρώτος ίππος στον κόσμο κτυπώντας με την τρίαινα του το βράχο, γι’ αυτό και προσφωνείται και Πετραίος.

Κατά τον μύθο της ένωσης του με την Θεά Δήμητρα (Γη-μήτηρ) εκείνη, προσπαθώντας να τον αποφύγει, μεταμορφώθηκε σε φοράδα και εκείνος σε άτι και από την ένωσή τους γεννήθηκε ο ίππος Αρ(ε)ίων.

Ο Πήγασος ήταν ένα άλογο με φτερά. Η ετυμολογία του ονόματος ίσως προέρχεται είτε από την λέξη πηγή συν παραγωγικό επίθημα -ασος, είτε από την λέξη πηγός που σημαίνει ισχυρός συν το παραγωγικό επίθημα- άσος.

Ο Πήγασος ως άλογο, ίσως αλληγορεί και υποκρύπτει την πηγή του παρ άλογου τμήματος του ανθρώπινου νου, το όποιο παρασύρει με ισχύ, τον άνθρωπο προς ενστικτώδεις και παρορμητικές δράσεις και αντιδράσεις του κατώτερου εαυτού. Ο άνθρωπος όμως προορίζεται για ανώτερες σκέψεις, λόγους και δράσεις , όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Πλάτων στον Κρατύλο(399 c):

«το όνομα άνθρωπος σημαίνει ότι τα άλλα θηρία απ’ όσα βλέπουν τίποτε δεν ερευνούν ούτε συλλογίζονται ούτε παρατηρούν με προσοχή (ἀναθρεῖv), ό άνθρωπος όμως συγχρόνως βλέπει -και αυτό είναι το ὄπωπε- και παρατηρεί με προσοχή (ἀναθρεῖ) και συλλογίζεται εκείνο που έχει (δηλ. ὄπωπε). Απ’ αυτό λοιπόν βγαίνει ότι από τα θηρία μόνο ο άνθρωπος σωστά ονομάστηκε άνθρωπος , «ο εξετάζων όσα έχει δει» (ἀναθρῶν ἃ ὄπωπε)…»