Λέμε ΟΧΙ στον Σχολικό εκφοβισμό


 Η βία ακολουθεί τη «ματαίωση των επιθυμιών» των παιδιών, τα οποία, προσπαθώντας να είναι αρεστά και να ανήκουν σε κάποια ομάδα συνομηλίκων, μπορεί και να «δοκιμάσουν» να συμμετάσχουν (αφού ακόμη δεν έχουν ωριμάσει αρκετά) σε περιστατικά βίας. Γι” αυτό, έχει ιδιαίτερη σημασία, να χειριζόμαστε με ευαισθησία τις παιδικές ψυχές και να δίνουμε την ευκαιρία στα παιδιά να μας μιλήσουν για τις ανάγκες τους και να εκφράσουν τα αιτήματά τους μέσα σε ασφαλές περιβάλλον. 

Τι σημαίνει όμως σχολικός εκφοβισμός ή αλλιώς bullying; Όπως είχε αναφέρει και η κα Αντωνοπούλου σε εκδήλωση που είχε πραγματοποιηθει στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Ψαχνών τον Μάρτιο του 2012, είναι ο επαναλαμβανόμενος εκφοβισμός ατόμων με πραγματική ή απειλούμενη μαρτυρική ποινή φυσικής, προφορικής, γραπτής, ή συναισθηματικής κακομεταχείρισής τους ή της διάδοσης φημών με απώτερο σκοπό τον κοινωνικό τους αποκλεισμό, ή της αρπαγής της περιουσίας τους. Συμπεριλαμβάνει και τις περιπτώσεις ύβρεων κατά της εθνικότητας, φυλής ή ιδιαιτερότητας κάποιου. Όπως αναφέρθηκε το συγκεκριμένο φαινόμενο σε πολλές χώρες του κόσμου αλλά και σε πολλά σχολεία της Ελλάδας. Για πρώτη φορά ο όρος bullying αναφέρθηκε το 1978 από επιστήμονες στη Νορβηγία. 

Η κα Αντωνοπούλου Χριστίνα, η οποία είναι ψυχολόγος-κοινωνιολόγος και η οποία φοίτησε New York University και στο New School for Social Research. Μεταξύ των δασκάλων της ήταν οι Η. Marcuse και Μ. Μead. Η κα Αντωνοπούλου έχει διδάξει σε αμερικανικά πανεπιστήμια, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και έχει γίνει γνωστή στο πανελλήνιο από τις υποθέσεις του Άλεξ και του Σεργιανόπουλου.

Σχόλια