Τι σχέση έχει ο ύπουλος με τις πληγες

 

«Ὕπουλος ἄνθρωπος, ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν τραυμάτων ὑπονεμομένης οὐλῆς.. οἶον ὁ μὴ προφανὴς πονηρός... ὑπόουλος(ὑπό+οὑλή) γὰρ(γιατί), ὁ ἐγγὺς(=κοντά) τοῦ ὑγιανθῆναι μώλωψ(μώλωπας).. ὕπουλος, δόλιος, φαινόμενος δῆθεν εἰρηνικός, ὡς (ὅπως) ἐπὶ τῶν ἑλκῶν (πληγῶν) τῶν ἐχόντων οὐλὰς ὑγιεῖς ἐπιπολαίως, ἔνδοθεν δὲ σηπεδόνας πυώδεις, ἐξ οὗ καὶ ἐπὶ τῶν προσποιουμένων μὲν εἶναι χρηστῶν ἀνθρώπων, ὄντων δὲ μοχθηρῶν, ἐλέχθη οὗτος (=αὐτός) ὁ λόγος ῥητορικῇ». (Ἐτυμολογικό τό Μέγα).

Ὅπως στά ἕλκη(=πληγές) πού εἶναι κοντά στό νά ὑγιανθοῦν, φαίνεται νά ἔχουν κλείσει οἱ οὐλές ἐπιπολαίως ἐνῶ μέσα σαπίζουν (ἡ σηπεδών, τῆς σηπεδόνος, ἐκ τοῦ σήπω-σήπομαι=σαπίζω) καί εἶναι πυώδεις, ἔτσι, μεταφορικῶς, καί ὁ ὕπουλος ἄνθρωπος φαίνεται δῆθεν εἰρηνικός, προσποιεῖται ὅτι εἶναι χρηστός ἐνῶ εἶναι μοχθηρός καί δόλιος. 

Ὕπουλος=ὁ μή προφανής πονηρός, ὁ πονηρός πού δέν δείχνει ὅτι εἶναι πονηρός.